Ευθανασία δεν σημαίνει θανάτωση, αλλά να πεθάνει κανείς με αξιοπρέπεια

Δυστυχώς, έχουμε ασθένειες που εξακολουθούν να είναι ανίατες. Παρά την αλματώδη πρόοδο της επιστήμης και τις έρευνες που γίνονται για τη θεραπεία τους, οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να τις νικήσουν. Αποτέλεσμα, να οδηγούν στον θάνατο εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο.

Αρχές του μήνα, η βουλεύτρια του ΑΚΕΛ κ. Ειρήνη Χαραλαμπίδου κατέθεσε μια πάρα πολύ σημαντική πρόταση νόμου στη Βουλή που σκοπό έχει να απαλλάξει από τους αφόρητους πόνους και από το καθημερινό μαρτύριο που βιώνουν τους ασθενείς με ανίατες ασθένειες που βρίσκονται ένα βήμα πριν τον θάνατο. Η κ. Χαραλαμπίδου εισηγείται, δηλαδή, τη νομιμοποίηση της ενεργητικής ευθανασίας μόνο για τις περιπτώσεις ασθενών που βρίσκονται σε καταληκτικό στάδιο και που έχουν διαπιστωμένα, με γνωμάτευση ιατροσυμβουλίου, πλήρη διαύγεια για να εκφράσουν οι ίδιοι και κανένας άλλος την επιθυμία τους να βάλουν τέλος στη ζωή τους.

Η πρόταση νόμου της κ. Χαραλαμπίδου επιβάλλεται να ψηφιστεί σε νόμο το συντομότερο. Οι υπόλοιποι βουλευτές και βουλεύτριες θα πρέπει να αντιληφθούν και να κατανοήσουν την αδήριτη ανάγκη που προκύπτει για νομοθετική ρύθμιση - νομιμοποίηση της ενεργητικής ευθανασίας, να μπουν στη θέση του ασθενή που χαροπαλεύει, που βιώνει τον απόλυτο πόνο και σβήνει σιγά – σιγά και μαρτυρικά… Τα μέλη της Βουλής θα πρέπει να ενεργήσουν με βάση τη λογική, με ενσυναίσθηση και να μην μπλέξουν θρησκείες και να ανοίξουν θρησκευτικά ζητήματα. Ένα βασικό, αν όχι το βασικότερο κριτήριο για το πώς θα τοποθετηθούν τα υπόλοιπα μέλη της Βουλής έναντι της πρότασης νόμου της κ. Χαραλαμπίδου, πρέπει να είναι το τι θέλουν οι πολίτες. Έχουμε, ήδη, στα χέρια μας κάποιες πολύ καλές ενδείξεις, και συγκεκριμένα, τα αποτελέσματα της επιστημονικής έρευνας που πραγματοποιήθηκε από τον Οργανισμό IMR του Πανεπιστημίου Λευκωσίας μεταξύ Δεκεμβρίου 2021 και Μαρτίου 2022, σε σύνολο 700 ατόμων, για λογαριασμό της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής. Όπως κατέδειξε, ανάμεσα σε άλλα, η έρευνα, ποσοστό 79% των ερωτηθέντων υποστήριξε πως το δικαίωμα σε ευθανασία μπορεί να το έχει κάποιος στην περίπτωση ανίατης και βασανιστικής χρόνιας αρρώστιας ή όταν έχουν εξαντληθεί όλα τα περιθώρια και οι επιλογές για ανακούφιση του πόνου. Είναι αυτό, ακριβώς, που προτείνει να ρυθμιστεί νομοθετικά με την πρόταση νόμου της η κ. Ειρήνη Χαραλαμπίδου.

Να εμπεδωθεί από όλους: Ευθανασία δεν σημαίνει θανάτωση, αλλά να πεθάνει κανείς γαλήνια και με αξιοπρέπεια. Θα πρέπει να αναγνωριστεί το δικαίωμα της ελεύθερης βούλησης στους ασθενείς για να αποφασίζουν οι ίδιοι να δώσουν ένα τέλος στη ζωή τους, επιλέγοντας να φύγουν με αξιοπρέπεια παρά να καρτερούν τη λύτρωσή τους μέσα από έναν αργό και οδυνηρό θάνατο.

Μπορούμε, άραγε, να εξαναγκάσουμε το οποιοδήποτε πρόσωπο να βιώνει μια ζωή που για το ίδιο έγινε αβίωτη και καθημερινή κόλαση; Οι θρησκευτικές μας αντιλήψεις και πιστεύω μπορούν να συνεχίσουν να επηρεάζουν την κρίση μας ακόμη και για τέτοια ζητήματα που σαφώς εμπίπτουν στη σφαίρα της ελευθερίας της σκέψης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Εγώ απαντώ ευθαρσώς «όχι».

michalis.h@politis.com.cy