IQ τζιαι πελλάρες

Πριν λλίες μέρες έδωκεν το μάτι μου πάνω σε κάτι πίνακες του IQ ανά χώρα. Με μεγάλη μου έκπληξη ανακάλυψα πως η Αχαπαρία κατατάσσεται στην 46η θέση ανάμεσα σε 199 χώρες τζιαι κρατίδια. 93,99 ο μέσος όρος, τάχα μου. Είχα μιαν παρηορκάν πως τα μισά κακά της μοίρας μας έν' λόγω ηλιθιότητας που τα κάμνουμεν, αλλά εξανεμίστηκαν τζιαι τούτες οι ψευδαισθήσεις μου πλέον. Τελικά, ό,τι κάμνουμεν, είναι δυστυχώς επί σκοπού. Μια χαρά ξέρουμε τι κάμνουμεν. Πολύ απλά δεν μας κόφτει.

Δεν λέω φυσικά πως μας έφαεν τζιαι η εξυπνάδα τζιαι σε λλίον θα μας κάμουν ούλλους επίτιμα μέλη της MENSA, όμως δεν είμαστε τζιαι στον πάτο της ανθρώπινης νοημοσύνης, αν θεωρήσουμε πως έχουν μια κάποια βάση τα τεστ IQ, έστω ως ένδειξη μιας κάποιας ευφυίας. Στο κάτω - κάτω έχουμεν που τα υψηλότερα νούμερα στα ποσοστά με απόφοιτους πανεπιστημίων τζιαι σχεδόν όλοι μπορούν να διαβάζουν τζιαι να γράφουν. Η δε πρόσβαση στην πληροφόρηση σήμερα είναι διαθέσιμη στο μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού, αφού πλέον η πλειοψηφία των κάτω των 65 χρησιμοποιεί το ίντερνετ απευθείας στο έξυπνο κινητό τους. Τωρά, τι καταλάβει ο καθένας που το τι θκιεβάζει, έν' άλλου παπά ευαγγέλιο, αλλά εν πάση περιπτώσει μπορεί να διασταυρώσει τες πληροφορίες αν θέλει. Η μόρφωση όπως και η σωστή διατροφή από μικρή ηλικία είναι προαπαιτούμενα για να αναπτυχθεί η εξυπνάδα τζιαι άρα να ανεβαίνει το νούμερο του IQ ανά χώρα.

Όση εξυπνάδα διαθέτουμε, τη χρησιμοποιούμε για να εξυπηρετήσουμε ο καθένας τον εαυτούλην του τζιαι ας καεί το δάσος ολάκερο. Ντρέπεται τζιαι η αντροπή πιον μιτά μας. Όσον νουν έχουμεν, τον εξανεμίζουμεν στες παραποθκιές, στες μίζες, στα κουμπαρο-κανονίσματα, στα παραθυρούθκια που ανοίουμεν σε όποια νομοθεσία χτίσουμε για να βελτιώσουμε τάχα τις ανισορροπίες τζιαι τες αδικίες των προυπάρχουσων νόμων. Έτσι με τούτον τον τρόπον τζιαι τον «κόπον» εξαντλείται το όσο ποσοστό ευφυίας, το οποίο υποτίθεται πως έχουμε, μη επιτρέποντάς μας να δούμε πιο κάτω που την μούττην μας τες συνέπειες. Όσοι βλέπουν το τι έρκεται τζιαι τολμούν να διαμαρτύρονται, αντιμετωπίζονται ως αντιδραστικοί, «μηδενιστές», νεκατώστρες, λαϊκιστές, Κασσάνδρες της κακιάς ώρας, τυγχάνουν εξευτελιστικής μεταχείρισης, αγνοούνται παντελώς τζιαι είναι σαν τα παράτζαιρα τα σύκα. Τζιαι ούλλα τούτα μέχρι που να αποδειχθεί πως είχαν δίκιο, αλλά τζιαι πάλε προτιμούμεν να πληρώνουμεν τες ζημιές παρά να διορθώσουμεν το λάθος που την ρίζαν του. Τελικά αμφιβάλλω αν όντως έν' 93.99 που έχουμεν, διότι πιο πολλά για πλην 93.99 μου μοιάζει.

Οι θεσμοί δεν πρέπει επ’ ουδενί λόγω να αφήνονται στον εξευτελισμό τζιαι τη διάβρωσή τους από τους επιτήδειους. Όταν συμβαίνει κάτι τέθκοιον, τότε ο αντίκτυπος στην κοινωνία δεν είναι απλά η διαμαρτυρία που θα κυριαρχήσει για λλίες μέρες στα κοινωνικά δίκτυα τζιαι τάχα μου μετά ξεχνιέται το ζήτημα. Ο κόσμος απαξιώνει τους θεσμούς, δεν τους εμπιστεύεται, γίνεται καχύποπτος, με αποτέλεσμα ο συνδυασμός των δυο να επιφέρει μεγάλους κινδύνους για τη σωστή λειτουργία μιας υποτιθέμενης «δημοκρατικής χώρας». Όταν, για παράδειγμα, ακούεις ποινές για σεξουαλικές παρενοχλήσεις τζιαι βιασμούς με αναστολή, ότι που το 2012 δεν εκατάφερεν η Αστυνομία να έβρει ένα convertible σε μιαν πόλη, λες τζιαι ζουν τζιαμαί μισόν εκατομμύριο ζάπλουτοι με τα ίδια ακριβά αυτοκίνητα, όταν τρώεις τη μισή σου ζωή για να αποδείξεις πως το κοπελούιν σου εσκοτώσαν το τζιαι δεν αυτοκτόνησε, όταν, όταν, όταν... Η λίστα είναι ατέλειωτη με τα συμβάντα σε τούτην τη χώρα. Τότε, γιατί ο ίδιος να είσαι νομοταγής τζιαι δίκαιος; Γιατί να μεν προσπαθείς τζιαι συ να κλέψεις, να ξεγελάσεις, να βάλεις το μέσο σου για θέση, άσχετα αν δεν έχεις τα απαραίτητα προσόντα, γιατί να μεν πετάσεις τα μπάζα σου σε αυλές σχολείων, γιατί να μεν ανάφκεις φωθκιές όπου σου καπνίσει, γιατί να μεν ξαπολάς τους σιήλλους σου στα βουνά διότι εν σου κάμνουν, γιατί να μεν έσιεις σκλάβους να σου δουλέφκουν στες φάρμες, γιατί να μεν χρησιμοποιείς τζιαι συ τες τρύπες του συστήματος προς όφελόν σου;

Εν τέλει, IQ τζιαι πελλάρες. Αν τα βασικά δεν τα κατανοούμε, όσην εξυπνάδα τζιαι αν μας καταγράψουν, δεν μας ωφελεί. Αν δεν γίνουμεν πρώτα σωστοί ο ένας προς τον άλλο τζιαι να εργαζόμαστε για το γενικό συμφέρον τζιαι όχι το πρόσκαιρο προσωπικό, τζιαι 240 IQ να μας μετρήσουν, πάλε τα ίδια χτηνά θα απομείνουμε.