Και να αποδεχτείτε την πολιτική ισότητα, πάλι δεν θα υπάρξει κύριε Τουμάζο

Ο Τουμάζος Τσελεπής είναι ένας αξιόλογος άνθρωπος. Το εκκολαπτήριο ιδεών του ΑΚΕΛ. Τον είχαν αποκαλέσει «θεωρητικό του κόμματος» όταν μου τον σύστησαν για πρώτη φορά. Διάβασα την τελευταία του συνέντευξη που δημοσιεύθηκε στη «Χαραυγή». Αν έγινε σωστά η μετάφραση στα τουρκικά, λέει το εξής: «Αν δεν αποδεχτούμε την πολιτική ισότητα, δεν υπάρχει λύση». Η τουρκική πλευρά θα το αρπάξει στον αέρα αυτό. Θα θεωρήσει ότι άρχισε να παίρνει αποτελέσματα από την επιμονή της σε δύο ίσα κυρίαρχα κράτη. «Αν πιέσουμε ακόμα λίγο, θα πάρουμε αυτό που θέλουμε», θα πει. Θα πιστέψει για ακόμα μια φορά ότι είναι σωστή η πολιτική που εφαρμόζει. Αφού άρχισε να γονατίζει η ελληνοκυπριακή πλευρά. Αφού μαζεύουμε τους καρπούς της πολιτικής μας, τότε θα συνεχίσουμε! Έτσι είναι. Εκείνος που αποδέχεται την πολιτική ισότητα, γιατί να μην αποδεχτεί τα δύο ίσα κυρίαρχα κράτη; Όμως, δεν ξέρω αν είναι η ίδια η πολιτική ισότητα την οποία καταλαβαίνει ο Τουμάζος με εκείνη που καταλαβαίνει η τουρκική πλευρά. Οι αντιπολιτευόμενοι στην ελληνοκυπριακή πλευρά συνήθως δεν βλέπουν την πολιτική μη λύσης της Τουρκίας και κατηγορούν πιο πολύ τους δικούς τους ηγέτες. Πιστεύουν ότι χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία ειδικά στο Κραν Μοντανά. Κατά τη γνώμη μου, δεν χάθηκε κάποια ευκαιρία. Άλλωστε, ουδέποτε πίστεψα ότι η Τουρκία θέλει λύση στην Κύπρο. Μήπως δεν το είπαν και οι ίδιοι ξεκάθαρα; «Η μη λύση είναι λύση»! Οποιαδήποτε λύση θα τερματίσει τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο νησί και την κυριαρχία της. Δηλαδή, κύριε Τουμάζο, δεν θα υπάρξει λύση, ακόμα και αν αποδεχτείς την πολιτική ισότητα. Η Τουρκία δεν θα κάνει λύση έτσι εύκολα και να δώσει την Κύπρο. Δεν θα γίνει τίποτα εδώ ενόσω η Αμερική και η Αγγλία, που κρατούν στα χέρια τους το κλειδί τη Κύπρου, δεν πιέσουν γι’ αυτό. Ε, εκείνες δεν κουνάνε το δαχτυλάκι τους επειδή είναι πολύ ικανοποιημένες από το στάτους κβο το οποίο δημιούργησαν το 1974. Εμείς έχουμε τον πονοκέφαλο. Όχι εκείνοι. Μήπως παίρνει παυσίπονο κάποιος που δεν έχει πονοκέφαλο;

Υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι μετά τις εκλογές στην Τουρκία θα ξαναρχίσουν διαπραγματεύσεις και κάποια κινητικότητα. Αν υπάρξει αλλαγή κυβέρνησης, αυτό είναι πιθανόν. Μπορεί να αρχίσουν διαπραγματεύσεις, είτε πάρουμε αποτέλεσμα είτε δεν πάρουμε. Ο Ταγίπ Ερντογάν έχει στριμωχτεί πολύ στον έξω κόσμο. Σε αυτήν την προεκλογική εκστρατεία, ούτε με τον Μπάιντεν ούτε με τον Πούτιν κατάφερε να βγάλει μαζί φωτογραφία. Ο Μπάιντεν δεν τον προσκάλεσε στη σύνοδο κορυφής της Δημοκρατίας. Και ο Πούτιν δεν ήρθε στην Τουρκία για να δει τον πυρηνικό σταθμό που έκτισαν οι Ρώσοι. Στο μεταξύ, ο Μπασάρ Άσσαντ αρνήθηκε το χέρι που του έτεινε ο Ερντογάν. Ενόσω δεν αποσύρεσαι από τη Συρία, δεν συναντιέμαι μαζί σου, του είπε. Μήπως έμεινε στα κρύα του λουτρού ο Ερντογάν στις παραμονές αυτών των κρίσιμων εκλογών; Η Αμερική δεν του έδωσε θάρρος. Επέστρεψε με άδεια χέρια ο άνθρωπός του τον οποίο έστειλε στην Ουάσινγκτον. Δεν αστειεύεται η Αμερική. Πύραυλοι S-400. Ρωσικός πυρηνικός σταθμός. Και πολύ στενές σχέσεις με τον Πούτιν. Φαίνεται ότι έχει δυσαρεστήσει πολύ την Αμερική ο Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος δεν εφάρμοσε το εμπάργκο που εφάρμοσε η Ευρώπη στη Ρωσία λόγω του πολέμου στην Ουκρανία. Αν ο Ερντογάν επιχειρήσει να ικανοποιήσει την Αμερική, θα θιγεί ο Πούτιν, αν ικανοποιήσει τον Πούτιν, θα ανέβει στο σβέρκο του η Αμερική. Άλλωστε, άρχισαν κιόλας να έρχονται μουρμουρητά από τη Ρωσία, επειδή φαίνεται σαν να προσεγγίζει την Αμερική. Επιτέθηκε πολύ άσχημα στον Ερντογάν η έγκυρη εφημερίδα της Μόσχας «Νεζαβίσιμαγια». Έγραψε ότι το σενάριο του πραξικοπήματος της 15^ης Ιουλίου στήθηκε εκ μέρους του Ερντογάν. Δεν διστάζουν να ομολογούν πλέον και οι παλιοί του φίλοι στο κόμμα ότι το πραξικόπημα ήταν δουλειά του Ερντογάν. Φαίνεται να έχει έρθει στο τέλος του δρόμου πλέον ο Ερντογάν, ο οποίος μέχρι σήμερα προσπαθούσε να κάνει ακροβατικά ανάμεσα στην Αμερική και τη Ρωσία. Αν επιχειρήσει να κερδίσει τις εκλογές με δόλο, δεν θα τύχει στήριξης από το εξωτερικό. Όλοι θα είναι στο πλευρό της αντιπολίτευσης που θα αντιδράσει για τον δόλο.

Ιδού στο τέλος έβαλε και την Κύπρο στην προεκλογική του εκστρατεία. Έρχεται στο νησί μας στις 18 Απριλίου. Γιατί; Για να τελέσει τα εγκαίνια του τερματικού του νέου αεροδρομίου Ερτζιάν και του διαύλου. Οι ειδικοί λένε ότι δεν είναι έτοιμο για να ανοίξει ακόμα. Δεν υπάρχουν ηλεκτρισμός και μετασχηματιστές καν εκεί. Όμως, αυτό δεν εμποδίζει το εκλογικό σόου του!

Κοντολογίς, αγαπητέ Τουμάζο, κλονίζεται η εξουσία του Ταγίπ Ερντογάν. Μήπως θα κάνουν κάτι για εμάς οι νέοι που θα έρθουν; Δεν έχουμε και πολλές ελπίδες γι’ αυτό, όμως τουλάχιστον μπορεί να ξαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις. Μήπως η Τουρκία θα εγκαταλείψει τον όρο των δύο ίσων κυρίαρχων κρατών; Δεν είμαι βέβαιος. Όμως, θα γίνει και αυτό, αν το θέλει ο πατέρας πατρίδα μας και όχι η μητέρα πατρίδα μας!