O κόσμος και η ποίηση

Ο άνεμος που λαφυραγωγεί τα φυλλώματα και βγάνει από τη ρότα τους τα σεινάμενα βέλη των πουλιών.

Στιχάκι του Nερούδα.

Τη βδομάδα που πέρασε, χόρτασε ο κόσμος ποίηση. Στην τηλεόραση, στα social media, στο ράδιο και στις εφημερίδες, έβρισκε κανείς ό,τι ποιητικό λόγο που λαλούν ζητούσε. Ήταν η μέρα της ποίησης. Γι' αυτό.

Ναι, ναι πάμε…

Στα κυπριακά σχολεία, οι μαθητές βαριούνται αφόρητα την ποίηση. Εξαίρεση η πρώτη του δημοτικού. Στη δευτέρα, όταν καταλάβουν τα μωρά καθαρά τι είναι η «σχολική ποίηση», γυρίζουν σελίδα. Αυτό οφείλεται και στο ότι οι δάσκαλοι και οι δασκάλες βάλλουν πολλά μωρά να μαθαίνουν απ' έξω ποιήματα για τις γιορτές. Στο γυμνάσιο δεν βάζουν τους μαθητές να τα μάθουν απ' έξω. Τα διαβάζουν μέσα από κόλλες. Ναι, οι σχολικές γιορτές είναι από τους βασικούς λόγους γιατί οι μαθητές βαριούνται την ποίηση. Τα ποιήματα που επιλέγονται είναι πάντα τα ίδια, τα γνωστά πατριωτικά. Αφού υπάρχει και κουβέντα… άμα μια δασκάλα, μια καθηγήτρια επιλέξει κάτι διαφορετικό, ας πούμε την 25η Μαρτίου να διαβάσει Νερούδα, κάποιο ερωτικό (η ίδια θα το δικαιολογήσει πως ο έρωτας είναι το αντίδοτο στον πόλεμο), θα την καλέσει ο διευθυντής στο γραφείο του για απολογία και κατσάδιασμα.

Τα κυπριακά σχολεία είναι γεμάτα με τέτοιες πανέμορφες στιγμές.

Η ποίηση στα σχολεία δεν θα έπρεπε να διδάσκεται. Διότι τα σχολεία είναι οργανισμοί θανάτωσης της ποίησης. Είναι σαν να παίρνεις το παιδί σου για εξέταση στον Γιόζεφ Μέντελε.

Ο θάλαμος αερίων είναι η ίδια η τάξη.

Διαβάζει ο καθηγητής την Τρελή Ροδιά του Ελύτη. Μετά δίνει στους μαθητές του κάτι κόλλες με γραμμές που πρέπει να τις συμπληρώσουν. Είναι η περιβόητη «ανάλυση του ποιήματος». Την κόλλα αυτή με τις γραμμές τη σχεδίασε βάσει του δείκτη του επιθεωρητή του. «Δείκτες» στο κυπριακό σχολείο είναι βασικά αυτά που θέλουν οι επιθεωρητές, όχι ακριβώς από μόνοι τους, μα αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Περνάνε λοιπόν 2-3 μαθήματα μέχρι να συμπληρωθούν εκείνες οι γραμμές από τους μαθητές που ήδη στα πρώτα 20 λεπτά σκυλοβαρέθηκαν. Το δράμα συνεχίζεται. Την ανάλυση της ποίησης, που παρεμπιπτόντως και η ίδια η ανάλυση δίνεται στον καθηγητή από πριν, πρέπει να τη μάθουν απ' έξω για να γράψουν διαγώνισμα και μετά εξετάσεις. Και ας θυμηθούμε πως το ποίημα που λέγαμε είναι η Τρελή Ροδιά. Μπορούμε να το θυμηθούμε;

Για να θυμάσαι οτιδήποτε, θα πρέπει εκείνο το κάτι να σε έχει εντυπωσιάσει. Τα ποιήματα είναι ο κατεξοχήν χώρος που συμβαίνει ο ακαριαίος εντυπωσιασμός, δηλαδή τα ποιήματα βοηθούν τη μνήμη. Και την όλη αισθητική του ανθρώπινου είδους αν βάλουμε στην εξίσωση και την τεράστια λαϊκή ποίηση, όπου λαϊκός είναι και ο Όμηρος.

Μόνο μέσα στα σχολεία ο Ερωτόκριτος γίνεται άσχημος και η Αρετούσα στρίγκλα.

Ο Κύπριος φιλόλογος είναι απλά ένας κομιστής εντύπων, ένας ταχυδρόμος, τέλος πάντων. Που δεν μπορεί να κάνει και τίποτα επειδή ποτέ δεν αγωνίστηκε για την ελευθερία του, δηλαδή να τον αφήσουν να αντενεργήσει (αν και του το ζητούν να το πετύχει για τους μαθητές του).