72 ημέρες για την ακρίβεια

O Μάριος Ηλιάδης (με το 0,5%) υπέβαλε πρόταση «για παραμερισμό ακόμα και τώρα των μεμονωμένων υποψηφιοτήτων μας και συνένωση των δυνάμεών μας γύρω από μία ενωτική υποψηφιότητα, η οποία να δεσμευτεί από τώρα στη συγκρότηση μιας κυβέρνησης ευρύτατης αποδοχής και συλλογικής ευθύνης, η οποία να ηγηθεί και να αναλάβει τις τύχες του τόπου στην κρίσιμη επόμενη πενταετία».

Η Τσελεστίνα Ντε Πέτρο έστειλε επιστολή στον Ερντογάν, έχει όμως και plan B, λέει: αν δεν της απαντήσει (ο Ερντογάν) θα τον πάρει τηλέφωνο. Τον Ερντογάν. H Τσελεστίνα η οποία εξηγεί στη σελίδα της στο facebook ότι την αποκαλούν «Collona Divina», δηλώνει ότι έμαθε ιταλικά σε 15 μέρες, κάτι που ίσως να εξηγεί και την ορθογραφία του «collona» αντί «colonna».

Ακούραστη δε και στο διπλωματικό πεδίο, ως γεννημένη stateswoman, απέστειλε επιστολή και στο ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών για συμπαράσταση και για να τους πει ότι η Κύπρος είναι δίπλα τους και σε περίπτωση που εκλεγεί υπάρχει πλάνο για να έρθουν οι δύο χώρες πιο κοντά.

Την ίδια ώρα, μια κυρία η οποία θα ήταν υποψήφια του ΑΚΕΛ αλλά τελικά το σχέδιο ναυάγησε, ανακοίνωσε ότι έφτιαξε κόμμα, το «Ενωμένο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα Κύπρου» (σ.σ. για να το ξεχωρίζουν από το Διασπασμένο ΡΚΚ;) εξηγώντας ότι επιθυμεί την «ένωση» κράτους και Εκκλησίας «όπως συνέβαινε και κατά την αρχαιότητα».

Γεννημένη στην πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ, η Ιουλία Χόβρινα Κομνηνού, όπως ονομάζεται, αναφέρει ότι αποφάσισε με την οικογένειά της να εγκατασταθεί στην Κύπρο το 1994 γιατί, λέει, προέρχονται από το Βυζάντιο και έχουν ελληνικό αίμα. Όχι για λόγους βιοπορισμού, ας πούμε, όπως άλλοι τότε.

Δεν ξέρω από ποιον βυζαντινό αυτοκρατορικό οίκο πιστεύει ότι κατάγεται η κυρία Χόβρινα Κομνηνού και πώς αυτό σχετίζεται με την Κύπρο. Εάν πιστεύει ότι έχει σχέση με τον (δικό μας) Ισαάκιο Κομνηνό όμως, καλό είναι να μην το πολυδιαφημίζει διότι ο τύπος δεν άφησε και τις καλύτερες εντυπώσεις στην ιστορική καταγραφή. Λεηλασίες, βιασμοί κατά συρροήν κ.λπ.

Βεβαίως, δεν ευθύνονται οι απόγονοι, αυθεντικοί και άλλοι. Αυτό ας είναι ξεκάθαρο. Απλώς, εάν οι πρόγονοι είναι τέτοιοι οι απόγονοι είθισται να κρατούν μια κάποια απόσταση. Εκτός κι αν δεν είναι από τους Κομνηνούς αλλά από τους Κατακουζηνούς, λόγου χάριν.

Και, όσο αυτά -και άλλα πολλά- θαυμάσια καταγράφονται γύρω από τις επικείμενες προεδρικές εκλογές, το μαρτύριό μας με τις προηγούμενες δεν λέει να τελειώσει.

Ο Αναστασιάδης, αποφασισμένος ότι τα τέρατα που ζήσαμε επί των ημερών του δεν ήταν αρκετά ως τιμωρία που τον βγάλαμε δύο φορές Πρόεδρο, γυρίζει την Κύπρο μην έχοντας και τίποτα άλλο να κάνει. Και σε κάθε νέο του χτύπημα λέει ακόμα πιο κουφά πράγματα από εκείνα που είχε πει στο προηγούμενο.

Χθες, έδειξε να το τερματίζει. Πήγε στη Λεμεσό και είπε πως η πόλη είναι πλέον «πιο ανθρώπινη και λειτουργική» (sic) παρουσιάζοντας τα όσα έργα έγιναν ως επίτευγμα των ημερών του, μάλλον κατά το «πετά η Λεμεσός». Λειτουργική είναι σίγουρα. Αλλά πιο… ανθρώπινη; Πώς ακριβώς έγινε η Λεμεσός;

Ο Αναστασιάδης ως ο μοναδικός άνθρωπος ο οποίος (δηλώνει στο Πόθεν Έσχες του ότι) ενοικιάζει δύο διαμερίσματά του έναντι 500 ευρώ περίπου (και τα δύο) μηνιαίως μάλλον έχει ξεχάσει μερικές λεπτομέρειες όπως, λ.χ. το πού βρίσκονται τα υπόλοιπα ενοίκια στην πόλη και το πόσοι νέοι άνθρωποι δεν μπορούν πια (ούτε) να ενοικιάσουν εκεί -και αλλού- και μετακομίζουν στους γονείς τους. Ακόμα και ζευγάρια γυρεύουν στέγη έξω από την πόλη. Αν μπορούν.

Στη χώρα του Oz στην οποία ζει ο Πρόεδρος (θα τη βρείτε σε όλα τα αλκοολούχα στην ετικέτα πίσω, στο κάτω μέρος) φαίνεται πως οι νέοι ζουν όπως τα δικά του παιδιά, χωρίς προβλήματα. Τόσο μάλιστα που τη νύχτα του Κουρέματος να μπορούν λ.χ. να τα σπάνε στον Ρέμο, γνωρίζοντας ότι είναι τόσο τυχερά που τα εκατομμύρια των πεθερικών τους θα διασωθούν. Ως διά μαγείας.

«Κανένας δεν αναγνωρίζει σήμερα την Πάφο του 2013. Είναι μια εντελώς νέα πόλη. Κανένας δεν παραγνωρίζει τα όσα καταγράφονται στη Λευκωσία, μια ανανεωμένη Λευκωσία, το ίδιο στη Λάρνακα», είπε ο Αναστασιάδης, προσθέτοντας ότι θα περιοδεύσει για να αναδείξει αυτό που πολλές φορές μπορεί μέσα από τον χρόνο κάποιοι να λησμονούν.

Δώσαμε έμφαση στην τοπική αυτοδιοίκηση, πρόσθεσε, «δώσαμε πραγματικά με αποφασιστικότητα τη μάχη να κερδηθούν ευρωπαϊκά κονδύλια». Με άλλα λόγια, τα έκανε η τοπική αυτοδιοίκηση με λεφτά της Ευρώπης την ώρα που εκείνος άφηνε το κράτος στον αυτόματο -μεταξύ άλλων και τις αιτήσεις ασύλου να γίνουν βουνό- ώστε να πουλάει διαβατήρια. Και τώρα, τα έργα αυτά τα οικειοποιείται ο Αναστασιάδης και τα παρουσιάζει ως δικά του.

Μα δεν είναι ανεπανάληπτα ξεδιάντροπος;

Μένουν δύο μήνες και κάτι μέρες ακόμα. Ελπίζω να αντέξουμε. Αλλά μεταξύ μας, δεν μπορώ πια να πω ποιοι και ποιες από τους υποψηφίους είναι οι πιο επικίνδυνοι για την ψυχική μας υγεία.

Ευτυχώς, ο Αβέρωφ έχει μέρες να μιλήσει για μάντρες, παπούτσια, τον βοσκό και τη... βόσιενα.

Αν πιστεύω ότι μπορεί να δούμε, με βάση αυτό, καλύτερες μέρες; Επιτρέψτε μου να είμαι σαφής: όχι. Απλό και απόλυτο. Μάλλον τώρα αρχίζει το πραγματικό μας βάσανο.

Υστερόγραφο: Η Στήλη θα επιστρέψει την ερχόμενη Πέμπτη.