Είπαν «να επωφεληθούμε από τα πλεονεκτήματα της μη αναγνώρισης». Και να που επωφελούνται. Πουλούν «διαμονή». Δεν έχει σημασία αν είναι εγκληματίες. Έχουν χρήματα ή όχι; Αυτό να κοιτάς! Ειδικά αν είναι εκατομμυριούχοι ανοικτοχέρηδες, να τους ανοίξουμε διάπλατα τις πόρτες μας. Να κοπιάσουν. Να τους δούμε. Και να δουν και εκείνοι εμάς. Αν στον νότο υπάρχουν «χρυσά» διαβατήρια, στον βορρά υπάρχει ένα πειρατικό κράτος σαν χρυσάφι. Είναι και τα δύο κατάλληλα για εκατομμυριούχους! Τι πολύτιμο έδαφος είναι τελικά τούτο το νησί Κύπρος. Τι φιλόξενο. Ανοίγει τις αγκάλες του και στους παράνομους. Και στους βαρόνους. Και στους βαρόνους ναρκωτικών και στους αγάδες των μεταναστών. Αν οι Άγγλοι μπήκαν στο νησί με σελίνια πάνω σε μουλάρια, εκείνοι μπήκαν με τα δολάριά τους. Και τα «χρυσά» διαβατήρια αποφέρουν εκατομμύρια και το διαβατήριο του καημένου μη αναγνωρισμένου ψευδοκράτους.
Ξέρετε; Μου φαίνεται πως δεν μας ωφέλησε και πολύ η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όλοι συνέρρευσαν εδώ μαζικά. Διότι το να αποκτήσεις κυπριακό διαβατήριο σημαίνει ότι είσαι πολίτης της Ευρώπης. Όταν είδε το ρεύμα αυτό ένας Ελληνοκύπριος φίλος, μου είχε πει ότι «χάσαμε την Κύπρο». Όμως, δεν είναι αυτό το ζήτημα. Το ουσιαστικό ζήτημα είναι ότι οι ευρισκόμενοι επικεφαλής μας το βλέπουν αυτό ως πόρτα ράντας. Θεώρησαν ως ευκαιρία να γεμίσουν τις τσέπες τους χρήματα με την αυξημένη ζήτηση για το κυπριακό διαβατήριο. Δεν είναι μόνο το δικό μας πειρατικό κράτος στον βορρά καταφύγιο διεθνών εγκληματιών. Δεν είδατε ποιοι προέκυψαν ανάμεσα σε εκείνους που πήραν «χρυσό» διαβατήριο; Πόσο δυστυχής είναι ουσιαστικά αυτή η παραδεισένια πατρίδα μας την οποία μετατρέψατε σε κόλαση. Μου φαίνεται πως υπάρχουν μόνο λίγοι άνθρωποι που αγαπούν πραγματικά την πατρίδα τους, τη σκέφτονται και πονούν γι’ αυτήν. Γιατί είναι πάντα αχαΐρευτοι οι ηγέτες μας; Ο λαός σε έφερε σε ένα υπεύθυνο αξίωμα με αρμοδιότητες. Σου έδωσε την ευκαιρία να κάνεις κάτι καλό για την πατρίδα σου και τον λαό σου. Κάθισε και κάνε κάτι. Μήπως η μεγαλύτερη ευτυχία σε αυτό τον κόσμο δεν είναι να κάνεις κάτι καλό για τους άλλους; Δεν κάνεις. Έχεις δικούς σου λογαριασμούς σαν τον αποταμιευτικό σου λογαριασμό στην τράπεζα. Εμείς πάντα εκλέγουμε τους λάθος ανθρώπους ή μήπως γίνονται κακοί αφότου τους εκλέξουμε; Πόσο επικίνδυνο πράγμα είναι η εξουσία. Χαλάει τον άντρα. Τον άνθρωπο εννοώ δηλαδή άμα λέω άντρα. Συμπεριλαμβανομένων και των γυναικών. Ο κόσμος αυτός είδε και πολύ κακές γυναίκες στην κυβέρνηση. Μάλιστα, οι γυναίκες λένε ότι κάποτε οι γυναίκες είναι πιο ανηλεείς!
Μας απέδειξαν άλλη μια φορά πώς επωφελούνται από τα πλεονεκτήματα της μη αναγνώρισης. Έπιασαν και απέλασαν τον Αυστραλό Buddle. Και κοιτάξτε τι προκύπτει τώρα. Δεν υπάρχει ανάμειξη του FBI στην υπόθεση. Ούτε της Interpol. Δηλαδή, ο άνθρωπος αυτός δεν καταζητείται με κόκκινο δελτίο. Μόνο πληροφορίες ζητήθηκαν γι’ αυτόν κατόπιν αιτήματος της Αυστραλίας. Όλο κι όλο αυτό είναι. Πουθενά δεν υπάρχει η πληροφορία ότι είναι βαρόνος ναρκωτικών. Τότε γιατί τον απέλασαν άρον-άρον; «Είναι επικίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια», λένε. Τι σημαίνει επικίνδυνος; Τι έκανε; Δεν λένε. Υπάρχει μια απόφαση που έλαβε τον Μάιο του περασμένου έτους το δικαστήριο στην Άγκυρα για τον Buddle. Στην απόφαση αναφέρεται ότι «αυτά που έγιναν στον Buddle είναι παράνομα». Είχε κατηγορηθεί και σε εκείνο το δικαστήριο ότι «είναι επικίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια». Ο Buddle είχε κερδίσει τη δίκη. Καλά, τώρα τι συμβαίνει. Δεν μπορούν να παραγνωριστούν οι ισχυρισμοί που προβάλλονται. Πολύ υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του ζήτησαν ρουσφέτι 3 εκατομμυρίων δολαρίων, λέει! Και όταν δεν τους τα έδωσε απελάθηκε. Ο διοικητής των δυνάμεων ασφαλείας υπέβαλε μια έκθεση στη γενική αστυνομική διεύθυνση και η αστυνομία τη γνωστοποίησε στον υπουργό των εσωτερικών μας, ο οποίος είπε εντάξει και αποφάσισε την απέλασή του! Κοιτάξτε μηχανισμό! Πόσο εύκολη είναι η κατηγορία εναντίον κάποιου ότι είναι «επικίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια». Μπορεί να γίνει εναντίον όλων. Άλλωστε, μήπως το ίδιο δεν λέγεται και για τους συμπολίτες μας στους οποίους δεν επιτρέπεται η είσοδος στην Τουρκία;
Αν το διαβατήριο στον νότο είναι «χρυσό», το δικό μας είναι διαμαντένιο. Όποιος δίνει τα χρήματα έχει και τον έλεγχο. Όποιος δεν τα δίνει παραμένει ανήμπορος. Το κόλπο στήθηκε μια φορά. Στην κόλαση η ψυχή της Κύπρου!
