«Αμφιβάλλω εάν θα επιστρέψουν ποτέ»

Μπορείς να υπάρξεις ως τουριστικός προορισμός με άνοδο της ξενοφοβίας, κανονικοποίηση της ρητορικής μίσους και ατιμώρητα πογκρόμ; Πώς θα χτυπήσεις τις πόρτες των χωρών του Κόλπου και να πουλήσεις τη «φιλοξενία» σου, όταν άφησες να λιντσαριστούν οι πολίτες τους από τον ακροδεξιό όχλο; Τι καταδίκες έχεις να επιδείξεις και τι έχεις κάνεις για να μην έχουμε τα ίδια όταν «χαϊδεύεις» φοβικά ακροατήρια και συμμερίζεσαι τις ανησυχίες τους; Μακάρι να ανησυχούμε και για τους «κουκουλοφόρους» όσο ανησυχούμε για τους ξένους. Ο λογαριασμός αυτής μας της αμετροέπειας έρχεται. Πρώτα όμως θα έρθει για τον τουρισμό.

Ο τουρισμός θα περάσει δύσκολα φέτος, ισχυρίστηκε ο συνάδελφος Γιάννης Σεϊτανίδης, στο πλαίσιο της εκπομπής «Show me the Money», στο ραδιόφωνο του «Π» 107,6 την Παρασκευή που μας πέρασε και δεν είναι ο μόνος. Ο φύσει αισιόδοξος, αρχισυντάκτης του «Π», αφουγκράζεται το παζάρι που βουίζει για λιγότερες αφίξεις φέτος και «βλέπει» την πίεση που βάζουν οι περιφερειακοί πόλεμοι, ο πληθωρισμός και η αναιμική ανάπτυξη στις παραδοσιακές αγορές τουριστών για την Κύπρο.

Κάπως έτσι, μέσα στην εκπομπή συζητήσαμε την ιδέα του να διεκδικήσει η Κύπρος κομμάτι από Αμερικανούς, Κινέζους και Γιαπωνέζους, τουρίστες που καταφθάνουν στην Αθήνα και σε άλλες χώρες της περιοχής. Μόνο που εγώ κρατάω επιφυλάξεις για μια τέτοια ιδέα. Άντε να ξαναβάλεις στο αεροπλάνο τον ξέγνοιαστο παραθεριστή, να τον υποχρεώσεις να ξαναπεράσει από ελέγχους αεροδρομίου και να τον αλλάξεις χώρα. Πιο εφικτό θα ήταν να ψάξουμε στις αγορές της περιοχής μας στη Μέση Ανατολή και να επενδύσουμε να γίνουμε εμείς το νησί τους στη Μεσόγειο. Και όχι μόνο για τους πλούσιους Άραβες, αλλά και για τη στρατιά των ξένων εργαζομένων που ζουν στη χώρα. Με τι «μούτρα» βέβαια να πάμε να τους προσεγγίσουμε μετά τα περσινά «πογκρόμ» στη Λεμεσό;

Για όσους ξέχασαν, στις 2 Σεπτεμβρίου του 2023, τις επιθέσεις κατά μεταναστών και αλλοδαπών τουριστών στον μόλο Λεμεσού. Όπως μας ενημέρωσε τότε, από τον τότε γενικό διευθυντή του Υπουργείου Εξωτερικών Κυριάκο Κούρο σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα Χ (Τwitter), ότι «αριθμός πολιτών του, αθώοι επισκέπτες στη χώρα μας, ήταν ανάμεσα στα θύματα των επεισοδίων στη Λεμεσό. Του ανέφερε μάλιστα ότι αναγκάστηκαν να διακόψουν τις διακοπές τους και να φύγουν εσπευσμένα, έντρομοι! Αμφιβάλλω εάν θα επιστρέψουν ποτέ». Αργότερα, μάθαμε πως επρόκειτο για τουρίστες από το Κουβέιτ που περπατούσαν αμέριμνοι στη Λεμεσό και χτυπήθηκαν από τους ακροδεξιούς κουκουλοφόρους.

Ίσως για αυτό, αντί να ψάχνουμε τουρίστες στη Μέση Ανατολή, βγήκαμε βόλτα στην Κεντρική Ευρώπη. Αυτοί θα γλύτωναν από το λιντσάρισμα του ακροδεξιού όχλου, καλύτερα από τους μελαχρινούς Κύπριους που είχαν την ατυχία να είναι στην περιοχή. Το πόσο εκτός πραγματικότητας είμαστε το βλέπουμε τώρα στις ευρωεκλογές που το μεταναστευτικό έχει αναχθεί σε βαρόμετρο. Σε έναν διαγωνισμό ποιος είναι πιο σκληρός απέναντι στους ξένους και σε έναν διαγωνισμό ποιος θα περάσει τον μεγαλύτερο φόβο στην κοινωνία. Έτοιμοι είμαστε και για «εξαγωγή» και στο Ευρωκοινοβούλιο μελαχρινών ακροδεξιών για να συνεργαστούν με τους εκεί απογόνους του Χίτλερ και του Μουσολίνι. Τι να λέμε μετά από αυτό για τουρισμό;

Νομίζετε τους νοιάζει τους ακροδεξιούς κουκουλοφόρους ο τουρισμός; «Ο ναζισμός είναι το κόμπλεξ μεταμφιεσμένο άτεχνα σε ιδεολογία», έγραφε τις προάλλες ο συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης και το συνυπογράφω. «Τι εντύπωση θα μας έκανε ο Αδόλφος Χίτλερ άμα τον συναντούσαμε στις αρχές της δεκαετίας του 1920 σε ένα καφενείο ή σε μια μπιραρία της Βιέννης, αποτυχημένο ζωγράφο, ηττημένο στρατιώτη, ανέραστο, ανέστιο σχεδόν και πένητα; Ένας ανυπόφορος κομπλεξικός θα μας φαινόταν!» έγραφε ο Χωμενίδης. Οι εδώ θαυμαστές του, μοιράζονται πολλά από αυτά τα στοιχεία και θέλουν να μας πάρουν στον δικό τους πάτο. Ο τουρισμός είναι απλά η αρχή.