Πολιτικός και κοινωνικός και παρορμητισμός

Κοιτάζοντας πίσω στην πρόσφατη ιστορία αυτής της χώρας συνειδητοποιεί κανείς πως η εκμετάλλευση των ευκαιριών-συγκυριών γινόταν πάντα με έναν πρόσκαιρο σχεδιασμό, χωρίς σοβαρές σκέψεις και υπολογισμούς. Ένας πολιτικός και κοινωνικός παρορμητισμός υπήρξε η αφετηρία εκμετάλλευσης όλων των ευκαιριών, λες και το αύριο είναι ανύπαρκτο. Όλες τις δυσκολίες που βίωσαν οι χώρες στη γύρω περιοχή τις αρπάξαμε χωρίς στρατηγική. Εκμεταλλευτήκαμε Λιβανέζους, Σέρβους- μάλιστα για τη Λιβύη ξεφύτρωναν το ένα εργοστάσιο ρούχων μετά το άλλο- οι τράπεζες δάνειζαν χωρίς φρένο και οι Κύπριοι έγιναν πρώτα εργοστασιάρχες και μετά «παττισμένοι» εργοστασιάρχες. Μετά γίναμε όλοι κτηματομεσίτες γιατί μυριστήκαμε τις συντάξεις των Άγγλων, οι τράπεζες εκεί, για ακόμα μια φορά μας στήριξαν με άκοπο χρήμα. Κτίσαμε ό,τι πιο άσχημο μέσα στα χωράφια που καλλιεργούσαν οι παππούδες μας και τους το πλασάραμε ως επαύλεις στο νησί του έρωτα και του ήλιου. Χάθηκε η γεωργία και οι κτηματομεσίτες έγιναν και αυτοί «παττισμένοι» κτηματομεσίτες. Ανακαλύψαμε μετά το χρηματιστήριο και όποιος καταλάβαινε πάνω κάτω από μαθηματικά τού δινόταν άμεσα άδεια, άνοιγε χρηματιστηριακό γραφείο και ο κόσμος τότε μέθυσε με το εύκολο κέρδος. Οι τράπεζες, σταθεροί υποστηρικτές αυτού του κοινωνικού παρορμητισμού, δάνειζαν χρήματα για να τα ποντάρεις σε μετοχές στο χρηματιστήριο που μετά έγιναν χώμα και εμείς «παττισμένοι» χρηματιστές και παίχτες.

Σε όλη αυτή την πορεία νομίζαμε είμαστε αήττητοι, παρ’ όλες τις φορές που φάγαμε τα μούτρα μας. Το πιο πρόσφατά μας κατόρθωμα είναι η πώληση ευρωπαϊκών διαβατηρίων με καθόλου προδιαγραφές και μοναδικό κριτήριο το χρήμα. Η Λεμεσός πετά με δάνεια και πύργους για ξένους που ξεπλένουν κατά κύριο λόγο μαύρο χρήμα και τους κάνουμε εμείς Ευρωπαίους πολίτες. Ό,τι κληρονομιά έχει ο Κυπραίος τη βάζει υποθήκη για να την ανακαινίσει ή να κτίσει μεγαθήρια με την ελπίδα να τα νοικιάσει ή να τα πουλήσει σε ποσά που δέκα ζωές να ζούσε δεν θα έβλεπε μπροστά του. Δικαίωμα σε ένα απατηλό όνειρο. Η ιστορία επαναλαμβάνεται, ξαναγίναμε κτηματομεσίτες, η Ευρώπη συνειδητοποίησε την κομπίνα μας και απαιτεί έλεγχο. Η Λεμεσός θα προσγειωθεί πολύ σύντομα απότομα…

Δεν μας φτάνει η μέθη από το εύκολο χρήμα των διαβατηρίων, ήρθε και το αέριο να γεμίσει το μυαλό μας με «αέραν κουπανιστόν»! Για όσους κατέχουν το αντικείμενο φαίνεται ότι θα θέλουμε πάνω από 10 χρόνια για την πώληση αερίου και τα κέρδη είναι αμφίβολα, μιας και η τιμή πώλησής του θα είναι υψηλότερη από αυτήν άλλων χωρών που πουλάνε αέριο αυτή τη στιγμή. Δυστυχώς, αυτός ο πολιτικός παρορμητισμός με επίκεντρο την επίδειξη πολιτικής δύναμης μάς παρέσυρε σε καταστροφικές επιλογές αντί στην επιλογή της εκμετάλλευσης του αερίου για τις ανάγκες της δικής μας χώρα, καθώς και τη στροφή που οφείλουμε να κάνουμε εδώ και πάρα πολλά χρόνια στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Εξαιτίας αυτού του πολιτικού και κοινωνικού παρορμητισμού δεν καταφέραμε, δυστυχώς, ποτέ μέχρι σήμερα να δουλέψουμε για τα ουσιαστικά και σοβαρά θέματα της χώρας μας, που είναι η επίλυση του Κυπριακού και η δημιουργία μιας σταθερής προοπτικής για τα παιδιά αυτού του τόπου. Αυτός ο πολιτικός και κοινωνικός παρορμητισμός που η κοινωνία επικροτεί με φόντο το πρόσκαιρο κέρδος συντηρεί την κακή οικονομία της χώρας, δημιουργεί παρακμή και συμπολίτες χωρίς σπίτια, παιδιά χωρίς μέλλον και, το χειρότερο από όλα, εδραιώνει τη διχοτόμηση σε μισή πατρίδα με τεράστιους κινδύνους για την ασφάλειά μας….