Panem et circenses δεν είναι τίποτε άλλο από τη γνώριμη σε όλους μας φράση «Άρτον και θεάματα». Διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τον σατιρικό ποιητή Γιουβενάλη με αφορμή τις πράξεις του αυτοκράτορα στη Ρωμαϊκή Περίοδο - όπου μοίραζε σιτάρι στον λαό και θεάματα στον ιππόδρομο για να αποσπά την προσοχή του λαού από τα προβλήματα της κοινωνίας. Πόσο επίκαιρη στ’ αλήθεια είναι αυτή η φράση στην κυπριακή πραγματικότητα σήμερα; Πόσοι μας έχουν βομβαρδίσει με θεάματα και μας μοιράζουν τους άρτους τους επιούσιους για να μας κρατάνε σε μια λανθάνουσα κατάσταση εδώ και πάρα πολλά χρόνια; Μια κατάσταση που δεν διαφέρει και πολύ από τη χειμερία νάρκη. Τα πιο μεγάλα θεάματα και οι γευστικά πιο πλούσιοι άρτοι σερβίρονται αυτό το διάστημα από τους πλείστους υποψηφίους για την προεδρία της Δημοκρατίας. Παντού άρτοι, συνάξεις, φαγοπότια και βολέματα. Οι αυτοκράτορες του εφήμερου μοιράζουν σιτάρι και θέαμα για να αποσπάσουν την προσοχή του λαού από τα μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν την κοινωνία. Μας έχουν τάξει, με απόλυτη απερισκεψία, λαγούς με πετραχήλια και αυτό μόνο και μόνο για να καταφέρουν να περάσουν το πετραχήλι τους γύρω από το δικό μας τον λαιμό και να μας σέρνουν ξοπίσω τους.
Δεν είναι μονάχα οι αυτοκράτορες που πρωτοστατούν στα θεάματα αλλά και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Δεν ξέρω πόσοι από εσάς παρακολουθείτε ειδήσεις από την τηλεόραση, είμαι σίγουρη όμως ότι όσοι παρακολουθείτε θα προσέξατε δύο-τρία πράγματα. Οι ειδήσεις, αναλόγως της ημέρας, μπορεί να ξεκινούν με δεκαπεντάλεπτο ρεπορτάζ για τις βροχές και πόσες φορές κλήθηκε η πυροσβεστική υπηρεσία, λες και ζούμε σε τριτοκοσμική χώρα, μετά θα αναφέρουν για πέντε λεπτά ατυχήματα θανατηφόρα και μη, μετά δηλώσεις του κάθε υποψηφίου, δίνοντας, βεβαίως, έμφαση και διάρκεια σε αυτόν που ρίχνει τα περισσότερα χρήματα στο κανάλι καθώς και το αν ο υποψήφιος υποστηρίζεται από τον διευθυντή ειδήσεων. Μηδαμινά τα ουσιαστικά θέματα του τόπου μας στην ειδησιογραφία, όπως και μηδαμινή είναι και η θεματολογία για ό,τι συμβαίνει στον έξω κόσμο, εκτός και αν η είδηση συνδέεται με κάποιον τρόπο θετικά με την Κύπρο. Το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου στις ειδήσεις τον απορροφά το υπερθέαμα «των αθλητικών». Όταν λέμε αθλητικά, δεν εννοώ αγώνες κολύμβησης, τένις κ.λπ. Ένας είναι ο άρχοντας του θεάματος στην Κύπρο και αυτός είναι το ποδόσφαιρο.
Η κατανομή του χρόνου και η σειρά παρουσίασης των ειδήσεων αντανακλά νομίζω το επίπεδο της κουλτούρας και την κατεύθυνση που επιλέγουμε να ακολουθούμε ως κράτος. Σε αυτό το κράτος λοιπόν, που θα συνεχίσει για πολύ ακόμη στη λογική του «1980» και οι αυτοκράτορες θα κουφαίνονται επιλεκτικά και θα χάνουν τη λαλιά τους, όπως έγινε πρόσφατα με το έργο του ΘΟΚ, οφείλουμε να αναλάβουμε την ευθύνη που αναλογεί στον καθένα μας, να φυτέψουμε το σιτάρι τους στη γη μας και να επιλέξουμε επιτέλους εκείνο το θέαμα που ψυχικά μας ξεβολεύει, που μας φέρνει ενώπιον των παράλογων φοβιών και στερεοτύπων, που μας βοηθά να αντικαταστήσουμε παλιές νοοτροπίες με αυτές που ισχύουν σήμερα και που τελικά μας λυτρώνουν από οτιδήποτε μας στοιχειώνει τόσα χρόνια. Αυτό είναι το θέαμα που μας αξίζει και δικαιούμαστε!
