Καθώς η διαδικασία στην Ελβετία, μετά τον ρόλο που διαδραμάτισε ο γ.γ. του ΟΗΕ, δείχνει να προχωρά, αυτό που καθίσταται σαφές είναι πως στην τουρκική διαπραγματευτική πλευρά εξακολουθούν να υπάρχουν βαρίδια τα οποία δεν συνδέονται με τη διαπραγμάτευση –αυτή καθ’ εαυτήν- αλλά με την αλληλεπίδραση του Τούρκου ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου με την Άγκυρα. Κοινώς, όπως πληροφορείται ο «Π» από αξιόπιστους ξένους συνομιλητές, η τουρκική διαπραγματευτική πλευρά έχει λάβει σαφείς οδηγίες από τον ίδιο τον Τούρκο Πρόεδρο Ερντογάν. Ωστόσο, ο τελευταίος δείχνει να έχει και τον τελευταίο λόγο, αλλά, κυριότερα, δεν βρίσκεται στην Ελβετία.
Θετική η εικόνα
Η εικόνα που δείχνει μέχρι στιγμής ο Τσαβούσογλου στη διαπραγματευτική διαδικασία είναι θετική. Φαντάζει δημιουργικός, δεν θυμίζει σε τίποτα τον ίδιο, βιαστικό, άνθρωπο στην πρώτη διεθνή διάσκεψη της Γενεύης και δεν έχει συγκρουστεί ούτε με την ελληνοκυπριακή πλευρά, αλλά ούτε, κυριότερα, με τον Ελλαδίτη ομόλογό του. Ταυτόχρονα παίζει το χαρτί της εσωτερικής κατανάλωσης για τα τουρκικά ακροατήρια με βαρύγδουπες δηλώσεις, όπως αυτήν περί…ονείρων. Ταυτόχρονα όμως δείχνει να μην ξανοίγεται πέραν των όσων έχει λάβει ως όρους εντολής από την Τουρκία, εξυπηρετώντας την τακτική της δημιουργικής στάσης και της ευελιξίας ως προς την αντίπαλη, δική μας, διαπραγματευτική πλευρά. Η τακτική του Τσαβούσογλου εξυπηρετεί σαφέστατα την προσωπική του ατζέντα, μιας και κύκλοι στην Άγκυρα τον φέρουν, ξεκάθαρα, ως persona non grata κι ως έναν «μη επιτυχημένο» ΥΠΕΞ, που στο Κραν Μοντανά ίσως να είναι και η τελευταία του σοβαρή διαπραγμάτευση υπό αυτή τη θεσμική ιδιότητα. Ο Τσαβούσογλου δείχνει να φοβάται τον Ερντογάν, με όλη την τουρκική αντιπροσωπεία στο Κραν Μοντανά να… περιμένει τον Τούρκο Πρόεδρο να έχει τον τελικό λόγο. Δεδομένων των εσωτερικών συνθηκών στην Τουρκία, κάτι τέτοιο είναι ενδεικτικό μιας μελλοντικής κρίσης στις διαπραγματεύσεις - ιδίως αν ο Ερντογάν, όταν υπάρξει ακτίνα breakthrough, παρέμβει -μέσω δηλώσεων- για να ανατρέψει τα δεδομένα της συμφωνίας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Η ατζέντα Ερντογάν
Για τον Ερντογάν οι προκλήσεις σε διεθνές επίπεδο παραμένουν πολλαπλές, με το Κυπριακό να εντάσσεται στη μεγάλη εικόνα της περιοχής που ξεκινάει από το Ιράκ και τη Συρία και φτάνει μέχρι τα ενεργειακά της ΝΑ Μεσογείου, όπως και τις κρίσιμες πτυχές της εσωτερικής διακυβέρνησης, αλλά και των προβληματικών σχέσεων Βρυξελλών - Ουάσιγκτον - Άγκυρας. Η τακτική Ερντογάν στο Κυπριακό πάντως δείχνει να αξιολογεί δύο ποιοτικά χαρακτηριστικά: Τον τρόπο της λύσης και, φυσικά, σε περίπτωση αποτυχίας, το παιχνίδι επίρριψης των ευθυνών. Επί τούτου, στο Κραν Μοντανά δείχνει να εξυπηρετείται πλήρως αυτός ο στόχος. Αφενός ο Ερντογάν δεν έχει πει ακόμη την τελευταία λέξη αναφορικά με τις εξελίξεις επί του τραπεζιού της διαπραγμάτευσης κι αφετέρου ο ρόλος του Τσαβούσογλου δείχνει να εξυπηρετεί την τακτική αυτή προσέγγιση για δημιουργική στάση εκ μέρους της Άγκυρας. Το πώς η δική μας πλευρά, αλλά και η Ελλάδα, θα προσλάβουν αυτή τη στάση, αλλά και το πώς, επί του πρακτέου, θα υπάρξει πρόοδος δείχνει να απασχολεί το τακτικό παίγνιο της Τουρκίας, η οποία θα έρθει να κεφαλαιοποιήσει το blame-game σε επίπεδο αδιεξόδου. Το μόνο σίγουρο παραμένει ότι ο Ερντογάν έχει αναγνώσει καλά το πότε η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν θα αισθάνεται άνετα προκειμένου να… κινηθεί προς την κατεύθυνση της τελμάτωσης των διαπραγματεύσεων. Κι επί τούτου, η επιμονή στο Κραν Μοντανά θα είναι μέχρι τέλους.
*Twitter: @JohnPikpas
