«Η Ινδία και η Κίνα μαζί έχουν πληθυσμό δύο δισεκατομμύρια πεντακόσια εκατομμύρια. Έχουν πέραν των 150 θεών και των 800 πίστεων. Ζουν ειρηνικά. Οι δε μουσουλμάνοι έχουν έναν Αλλάχ, έναν προφήτη, μια θρησκεία, ένα βιβλίο. Όμως, οι δρόμοι τους είναι κατακόκκινοι με το δικός τους αίμα! Οι δολοφόνοι τους λένε ο Αλλάχ είναι μεγάλος, τα θύματά τους λένε ο Αλλάχ είναι μεγάλος. Και οι δύο πλευρές αποκαλούν «πεσόντες» τους δολοφονηθέντες!» Ποιος το είπε αυτό; Η Άνγκελα Μέρκελ. Πολύ καλά το είπε, όμως κατά τη γνώμη μου είναι ελλιπές. Μόνο οι μουσουλμάνοι σκοτώνουν ο ένας τον άλλον; Δεν σκοτώθηκαν μεταξύ τους και οι χριστιανοί; Επιπλέον, μήπως δεν σκοτώθηκαν μεταξύ τους ακόμα και άνθρωποι που ανήκουν στην ίδια φυλή, στο ίδιο έθνος; Ο Γερμανός σκότωσε τον Γερμανό. Ο Ρώσος σκότωσε τον Ρώσο. Ο Ισπανός σκότωσε τον Ισπανό και ο Ιταλός τον Ιταλό. Ο Τούρκος σκότωσε τον Τούρκο. Ο Θεός ενώνει τους ανθρώπους; Ή μήπως τα ταξικά συμφέροντα; Το χρήμα δεν έχει Θεό! Η τυραννία και τα βασανιστήρια δεν έχουν Θεό! Ο έρωτας έχει Θεό; Δεν έχει!
Αυτός που μας χωρίζει στην Κύπρο, που μας εμποδίζει να ενωθούμε, είναι ο Θεός; Δηλαδή, όλα αυτά οφείλονται στο ότι κάποιοι από εμάς είναι χριστιανοί και κάποιοι μουσουλμάνοι; Ουσιαστικά αυτό ήταν που ήθελαν εκείνοι οι οποίοι μας έσπρωξαν να καβγαδίζουμε μεταξύ μας εδώ. Ήθελαν να υποδαυλίσουν μια θρησκευτική σύγκρουση. Όμως, όταν κατάλαβαν ότι δεν θα μπορούσαν να επιτύχουν και πολλά με αυτό, κατέφυγαν στον εθνικισμό. Όχι σε σύγκρουση μουσουλμάνων-χριστιανών. Σε σύγκρουση Τούρκων-Ελλήνων. Μήπως άδικα οι Άγγλοι αποικιοκράτες ονόμασαν «Ισλαμικό Λύκειο» το λύκειο που ιδρύθηκε για τους Τουρκοκύπριους εδώ; Για τους Τουρκοκύπριους ουδέποτε ήταν ένας δυνατός κρίκος η θρησκεία. Δεν σύρθηκαν στον θρησκευτικό φανατισμό. Άλλωστε, εκπλήττομαι και εγώ γιατί ξεσηκώθηκαν τόσο πολύ και ξεχύθηκαν στους δρόμους όταν τοποθετήθηκε βόμβα σα τζαμιά Μπαϊρακτάρ και Ομεριγιέ. Σίγουρα επειδή το θεώρησαν ως μια επίθεση στις πεποιθήσεις τους αυτό. Δηλαδή, θα επιδείκνυαν την ίδια αντίδραση αν είχε τοποθετηθεί βόμβα σε σχολείο, όχι σε τζαμί; Ακριβώς όπως την αντίδραση που επέδειξαν για τη βόμβα που είχε εκραγεί στο Γραφείο Ειδήσεων της Πρεσβείας της Τουρκίας το 1958. Μετά από αυτή τη βόμβα διέπραξαν τη μεγάλη δολοφονία στο Γκιόνελι ενάντια στους Ελληνοκύπριους. Επιπλέον, αυτές οι βομβιστικές επιθέσεις, στις οποίες αναφέρομαι, ήταν δουλειά των προβοκατόρων της ΤΜΤ. Εμείς, τις κάναμε; Τις ρίξαμε πάνω στους Ελληνοκύπριους.
Δεν κοιτάζω μέσα από θρησκευτικό φακό τις αιματηρές συγκρούσεις στην Κύπρο. Ναι, η πίστη των ορθόδοξων Ελληνοκυπρίων είναι πολύ πιο ισχυρή από την πίστη των μουσουλμάνων Τουρκοκυπρίων. Υπήρξαν κάποιοι που προσπάθησαν να ενισχύσουν αυτή την πίστη στα σχολεία μας. Είχαμε μαθήματα θρησκευτικών. Μάλιστα, μας έπαιρναν και στο τζαμί τις Παρασκευές με το σχολείο. Μας έβαζαν να αποστηθίσουμε αποσπάσματα από το Κοράνι στα αραβικά. Όμως, τίποτα απ’ αυτά δεν ωφέλησε. Τι είναι η πίστη των Τουρκοκυπρίων στον Αλλάχ; Όταν γίνεται κάλεσμα για προσευχή κατεβάζουν τα πόδια τους άμα είναι το ένα πάνω στο άλλο. Όταν περνάει κηδεία από τον δρόμο, σηκώνονται όρθιοι και αν φοράνε καπέλο το βγάζουν. Ξεπροβοδίζουν τους νεκρούς τους για το νεκροταφείο από το τζαμί. Διαβάζεται προσευχή στις σαράντα μέρες του νεκρού. Κάνουν περιτομή, νηστεύουν. Πηγαίνουν στο τζαμί κάθε μπαϊράμι. Ώς εδώ είναι όλο. Κανείς δεν εχθρεύεται κανέναν επειδή δεν πιστεύει στον Αλλάχ. Κανένας δεν θυμώνει σε όποιον πίνει ποτό το ραμαζάνι. Δεν βάζουν τουρμπάνι. Άλλωστε, όταν μπήκε τόσο πολύ ανάμεσά μας η Τουρκία, αντιλήφθηκε ότι δεν ήμασταν μουσουλμάνοι όπως νόμιζε. Δεν μΑς βρήκαν όπως ονειρεύονταν. Μάλιστα, άρχισαν να αμφιβάλλουν ότι είμαστε Τούρκοι. Γι’ αυτό όταν ήθελαν να μας προσβάλουν, μας αποκάλεσαν είτε «Ελληνόσπορους» είτε «μπάσταρδους των Άγγλων». Αποφάσισαν πρώτα να μας κάνουν Τούρκους και μετά μουσουλμάνους. Και ιδού τώρα που έβαλαν πάνω στο κεφάλι μας τον μπελά του τουρμπανιού.
Έχεις δίκαιο κυρία Μέρκελ. Εκείνοι έχουν έναν Αλλάχ. Όμως, δυστυχώς, τους υπόσχεται τον παράδεισο στην άλλη ζωή όπως οι άλλες θρησκείες. Μπορεί να είναι δίκαιο αυτό; Αυτός ο κόσμος ανήκει στους κακούς και ο άλλος στους καλούς;
