Η διαδικτυακή έρευνα του «Πολίτη», που δημοσιεύτηκε σε δύο μέρη, την περασμένη και τη χθεσινή Κυριακή, καταγράφει σημαντικά ευρήματα, τα οποία θα έπρεπε τουλάχιστον να αποτελέσουν άλλο ένα καμπανάκι κινδύνου, τόσο για την κυβέρνηση όσο και για τα κόμματα και την ηγεσία ευρύτερα του τόπου, αλλά κυρίως για την πορεία της χώρας.
Μεταξύ άλλων, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της διαδικτυακής έρευνας που έγινε από τη RetailZoom για λογαριασμό του «Πολίτη», η εικόνα του Προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη βρίσκεται στο ναδίρ. Πιο συγκεκριμένα, οι Κύπριοι αξιολογούν σε ποσοστά πέραν του 60% αρνητικά και τον τρόπο που εκτελεί τα καθήκοντά του γενικά ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης, ενώ δεν εγκρίνουν ούτε τις κινήσεις του στο Κυπριακό ούτε την πορεία της κυβέρνησής του στα θέματα της εσωτερικής διακυβέρνησης. Παρόλο που ο Χριστοδουλίδης έχει εκλεγεί ως ανεξάρτητος υποψήφιος, εντούτοις οι πολίτες δεν θεωρούν πως η χώρα έχει βελτιωθεί στα θέματα αξιοκρατίας ή στο κράτος δικαίου επί προεδρίας του. Οι πολίτες θεωρούν πως ο Πρόεδρος δεν τηρεί τις υποσχέσεις του και πως σκέφτεται και διορίζει μόνο συγγενείς και φίλους, ενώ εργάζεται μόνο για την επανεκλογή του, και πιστεύουν πως ο Πρόεδρος δεν θα πρέπει να επαναδιεκδικήσει μια δεύτερη θητεία.
Την ίδια ώρα, αντί τα αποτελέσματα μιας διαδικτυακής έστω, αλλά με μεγάλο δείγμα, έρευνας να ηχήσουν καμπάνα κινδύνου σε σχέση με τον τρόπο που οι πολίτες εκλαμβάνουν τις διάφορες καταστάσεις, αντίθετα, κάποιοι σπεύδουν να επιχειρήσουν να αποδομήσουν την έρευνα ψάχνοντας είτε το «στατιστικό λάθος» ή τη «συμπεριφορά του κοινού που συμμετείχε στην έρευνα» ή, ή, ή... Όμως, τα πράγματα είναι απλά και μαθηματικά: Στην εν λόγω έρευνα συμμετείχαν σχεδόν 3.000 άτομα, τα οποία δεν έχουν ούτε την ίδια ιδεολογία, ούτε την ίδια άποψη, ούτε την ίδια προσέγγιση επί όλων των θεμάτων. Τα περί «κοινού» ενός ΜΜΕ δεν στέκουν, διότι όλα τα μεγάλης εμβέλειας media (τα παγκύπριας εμβέλειας στην προκειμένη) έχουν σε μεγάλο βαθμό ανομοιογενές κοινό λόγω του ποικίλου περιεχομένου τους, και συνεπώς τα συμπεράσματα τέτοιων ερευνών δύναται να είναι ενδεικτικά.
Οι δημοσκοπήσεις, οι διαδικτυακές έρευνες ή άλλες τέτοιου είδους έρευνες, φυσικά και δεν είναι «εκλογές», αλλά πάντως αποτελούν μια κάποια ένδειξη, ισχυρή σε πολλές περιπτώσεις, σε σχέση με τις απόψεις και τη στάση των πολιτών και της κοινωνίας έναντι των διαφόρων ζητημάτων.
