Μνήμη και ευθύνη για τα 50 χρόνια

Tου Αδώνιδος Γιαγκου*

Είναι χρήσιμο να θυμόμαστε. Η μνήμη μας βοηθά να συνδέσουμε το παρελθόν με το παρόν και έτσι να κατανοούμε βαθύτερα τις σημερινές προκλήσεις. Σε ανακοινώσεις ή εκδηλώσεις γίνονται αναφορές στα γεγονότα του 1974, καθώς φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από το πραξικόπημα και την εισβολή. Η μνήμη είναι εκεί, ακέραιη: οι πολιτικές διαφορές λύνονται με εκλογές, όχι με τανκς. Οι διακοινοτικές διαφορές λύνονται με διάλογο και συνομιλίες, όχι με εισβολές.

Εδώ και 50 χρόνια η Κύπρος ζει σε πρωτόγνωρες συνθήκες: εξαιτίας της τουρκικής εισβολής, πρόσφυγες, αγνοούμενοι, εγκλωβισμένοι, ανθρώπινα δράματα σε όλο το νησί. Οι προσπάθειες για επίλυση μέσω της ομπρέλας που μας παρέχουν τα ΗΕ δεν έχουν καρποφορήσει. Η κατοχή του 37% του εδάφους μας από τουρκικά στρατεύματα συνεχίζεται. Τα πράγματα είναι ολοφάνερα πολύ δύσκολα και η επέτειος των 50 χρόνων από την εισβολή μιλά από μόνη της.

Η σκέψη που αναπτύσσεται τελευταίως ότι «όλα τέλειωσαν», δείχνει μια αντίληψη παραίτησης που δεν μας αξίζει. Ποτέ δεν πρέπει να προσαρμοστούμε στη λογική ότι θα χαρίσουμε στην Τουρκία το 37,5% του εδάφους της Κύπρου. Ούτε να αποδεχθούμε τα τετελεσμένα του 1974, να νομιμοποιήσουμε τα αποτελέσματα της τουρκικής εισβολής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται μέσα στον χρόνο για την ε/κ κοινότητα.

Γνωρίζω ότι εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Βλέπουμε τις δηλώσεις του Τ/Κ ηγέτη Ε. Τατάρ για «δύο κράτη», γεγονός που καθιστά τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα. Σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία, η απάντηση δεν είναι η παραίτηση. Η τέχνη της πολιτικής είναι να προσδιορίζουμε και να οργανώνουμε τις δυνατότητες που έχουμε και με τη δουλειά μας να τις πολλαπλασιάζουμε. Πρώτα όμως είναι η ενότητα, η συλλογικότητα και η ειλικρίνεια στις σχέσεις μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων. Μετά είναι η καλύτερη λειτουργία των θεσμών που θεωρητικά είναι εκεί για να συμβάλλουν στη διαμόρφωση μιας πιο μελετημένης πολιτικής της ε/κ κοινότητας. Ύστερα είναι η καλύτερη και πιο στοχευμένη αξιοποίηση της ιδιότητάς μας ως κράτους μέλους της ΕΕ. Θεωρώ ως άμεσης προτεραιότητας διεκδίκηση την καλά προετοιμασμένη παρουσίαση της ουσίας του Κυπριακού από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τόσο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο όσο και στην Επιτροπή και στο Ευρωκοινοβούλιο, τώρα που οι νέες ηγεσίες των τριών θεσμών αναλαμβάνουν τα καθήκοντά τους μετά τις Ευρωεκλογές.

Δεν πιστεύω στις παραιτήσεις. Πιστεύω ότι πολλά πράγματα μπορούμε να τα κάνουμε πιο μεθοδικά και πιο καλά. Τα 50 χρόνια από την εισβολή είναι το καμπανάκι για περισσότερη προσπάθεια. Η Κύπρος είναι πολύ μικρή για να μείνει μοιρασμένη. Ο λαός μας αξίζει να έχει μια ισότιμη θέση στον κόσμο σε μια πατρίδα όπου όλοι να μπορούν να απολαμβάνουν τις θεμελιώδεις και πανανθρώπινες ελευθερίες και να χαράσσουν το μέλλον τους σε ένα ασφαλές περιβάλλον.

*Μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του Κινήματος Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών