Βάλθηκαν όλοι να μας ξεμπροστιάσουν. Από τον Κόλιν Στιούαρτ και τον Στεφάν Ντουζαρίκ, στον Ρώσο προεδρεύοντα του Συμβουλίου Ασφαλείας αυτό τον μήνα και τον ίδιο τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ.
Όλοι να μας την πουν. Ότι δεν συμπεριφερόμαστε καλά στους μετανάστες, ο ένας – δεν φτάνει που τους αφήσαμε κι έκαναν σπίτι τους τη νεκρή ζώνη μέσα στα 40άρια του καλοκαιριού – πως χάσαμε το μομέντουμ στο Κυπριακό στο Κραν Μοντανά, ο άλλος… Κι έρχεται και ο Γκουτέρες να μας τσουβαλιάσει με τους Τ/Κ και να μας λέει πως πρέπει να αποφεύγουμε τις μονομερείς ενέργειες που υποσκάπτουν τον διάλογο. Κι εμείς, όχι μόνο οι άλλοι. Και η ε/κ πλευρά, αν είναι δυνατόν... Ή ακόμα, απευθύνει έκκληση και προς τις δύο πλευρές, να σεβαστούμε την αποστολή του ΟΗΕ στη νεκρή ζώνη. Μας βάζει στο ίδιο καζάνι με τους… βαρβάρους.
Στον Στιούαρτ δεν έμειναν λόγια που δεν είπαμε. Του ζητήσαμε, αγενώς μάλιστα, να κοιτάζει τη δουλειά του και υποδείξεις σε μας να μην κάνει. Ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δυσφόρησε γιατί ο Κόλιν Στιούαρτ μας είπε να φανούμε άνθρωποι και να φροντίσουμε τους παράτυπους μετανάστες στη νεκρή ζώνη. Έδαφός μας είναι, στο κάτω-κάτω. Όχι, εμείς θεωρήσαμε πως μας κουνά το δάκτυλο και μας παραδίδει μαθήματα, για αυτό και του είπαμε «πήγαινε από εκεί που ήρθες». Κάποιοι ζήτησαν και την απομάκρυνσή του, εξάλλου παλιά μας τέχνη κόσκινο…
Τώρα που μας την λέει και ο ίδιος ο Γκουτέρες; Θα ζητήσουμε την αποπομπή του από τη θέση του Γενικού Γραμματέα; Θα δημιουργήσουμε ένα λόμπι στη Νέα Υόρκη και αλλού, που θα τον αποδομεί ολημερίς κι ολονυχτίς;
Ποτέ δεν μας άρεσαν οι αλήθειες. Και ποτέ δεν στήναμε αφτί να ακούσουμε τι μας έλεγαν τόσα χρόνια. Ναι, στο διεθνές δίκαιο, αλλά ένα πρόβλημα δεν μπορεί να διαιωνίζεται επ’ άπειρον. Για αυτό και προκρίνεται ο διάλογος. Για να συνομιλήσουν τα μέρη και να έρθουν σε συμβιβασμό. Εμείς, αρνούμαστε πως η Κύπρος είναι πατρίδα και δική μας δική τους. Και δεν μας αρέσει να μας το λένε οι άλλοι. Κι άμα μας το λένε κι αυτό και άλλα τέτοια, έχουμε έτοιμη την απάντηση. Προβλεπτή μεν, αλαζονική δε: «Τηρείτε πολιτική ίσων αποστάσεων». Γιατί ως γνωστόν, οι Τ/Κ είναι φιλοξενούμενοί μας. Μια ζωή έτσι δεν τους αντιμετωπίζαμε;
Τον Ντουζαρίκ και τον Στιούαρτ τους κάναμε με τα κρεμμυδάκια. Στον Ρώσο πρόεδρο του Σ.Α. κουνήσαμε το δάκτυλο, λέγοντάς του περίπου, τι θυμάσαι περσινά ξινά σταφύλια… Στον Γκουτέρες, τι θα πούμε; «Κάνε τη δουλειά σου και μην ανακατεύεσαι. Δεν σου πέφτει λόγος»; Μας έχω ικανούς να το κάνουμε. Ήδη ακούγονται οι ψίθυροι.
