Διεκδίκησε και εσύ, Εν δικαίωμά σου.

Είναι δικαίωμά μου να αμείβομαι καλά. Είναι δικαίωμά μου να πάρω προαγωγή. Είναι δικαίωμά μου να λαμβάνω δωρεάν υπηρεσίες υγείας και παιδείας και ό,τι άλλη ανοησία σκεφτεί κάποιος για να προστατέψει ή να ενισχύσει το προσωπικό του συμφέρον.

Αν νομίζετε ότι οι πιο πάνω τοποθετήσεις είναι υπερβολικές και παράλογες αντιστρέψτε τις. Για πολλοστή φορά, για να έχει κάποιος ένα δικαίωμα κάποιος άλλος έχει μια αντίστοιχη υποχρέωση. Το δικαιώματα δεν υπάρχουν ελεύθερα και ανεξάντλητα στη φύση και κάποιος τα μαζεύει, τα μοιράζει και τα απολαμβάνει. Κάθε «δικαίωμα»/ωφέλημα που προσφέρεται σε έναν από εμάς ισοδυναμεί με μια υποχρέωση/στέρηση για κάποιον άλλον. Άρα τα ούτω καλούμενα δικαιώματα και τις παραχωρήσεις τους σε άτομαομάδες δεν πρέπει να τα βλέπουμε ως απομονωμένες πράξεις αλλά να προσμετρούμε και το τι υποχρέωση/στέρηση επιβάλλουμε στους άλλους.

Θα αποζημιώσουμε τους μετόχους της Τράπεζας Κύπρου γιατί εν δικαίωμά τους… Να πληρώσει μια μονογονεϊκή οικογένεια με ελάχιστα εισοδήματα ΦΠΑ στο γάλα για τα παιδιά για να δώσουμε λεφτά στους πρώτους. Γιατί;

Δεν λέω πως δεν πρέπει να προσφέρεται ιατρική περίθαλψη και παιδεία σε όλους. Ούτε και πως ποτέ δεν πρέπει να αποζημιώνουμε συμπολίτες μας. Αυτό που επικρίνω είναι ότι με τη μεγαλύτερη ευκολία οργανωμένα σύνολα, σύνολα με πλάτες και επιρροές σε κόμματα και κέντρα αποφάσεων, βαφτίζουν κάτι ως «δικαίωμα» και «φορολογούμενε πλήρωνε».

Γιατί η κυβέρνηση έτρεξε να διασφαλίσει το «δικαίωμα» στην εργασία των υπαλλήλων της Kition Ocean Holdings και όχι αυτών του καζίνου; Τι είναι αυτό που κάνει τους πρώτους ξεχωριστούς; Δεν γνωρίζω τις απολαβές των εν λόγω υπαλλήλων αλλά αν αμείβονται τριπλάσια από άλλους γιατί οι τελευταίοι να πληρώσουν για αυτούς; Τι είναι αυτό που καθιστά το «δικαίωμα» των φοιτητών του Πανεπιστημίου Κύπρου να απολαμβάνουν δωρεάν σπουδές ισχυρότερο από το δικαίωμα των υπολοίπων που πληρώνουν; Γιατί ο γονέας του δεύτερου να έχει υποχρέωση να πληρώνει και τα δίδακτρα του παιδιού του και τα δίδακτρα του παιδιού κάποιου άλλο γονέα που φοιτά στο Πανεπιστήμιο Κύπρου;

Είναι λοιπόν «δικαίωμα», μας λένε, κάποιου να πάρει προαγωγή. Το δικαίωμα του φορολογούμενου που πληρώνει για να εισπράττει υπηρεσίες από το καλύτερο άτομο και υπό τις καλύτερες συνθήκες για τη συγκεκριμένη θέση προαγωγής που πάει; Κανένας δεν το συζητά. Αν η καλύτερη επιλογή για μια θέση είναι κάποιος/ κάποια που θα αφυπηρετήσει σε 3 μήνες γιατί να τη στερήσουμε του φορολογούμενου πολίτη; Αν η καλύτερη επιλογή είναι κάποιος/κάποια που είναι 40 χρόνων γιατί να στερήσουμε το δικαίωμα του φορολογούμενου, απλά για να ικανοποιήσουμε το «δικαίωμα» κάποιου άλλου που θα βγει σε σύνταξη σε 1-2-3 χρόνια;

Όσο ο διάλογος γίνεται με τα επιχειρήματα που ακούμε το πρόβλημα δεν θα λυθεί. Γι’ αυτό η μόνη λύση είναι να οργανωθούμε όλοι σε ομάδες, να διεκδικήσουμε όλοι ό,τι «δικαίωμα» μας καπνίσει ώστε είτε να εισπράξουμε κάτι είτε να πτωχεύσει το σύστημα, ώστε να συνετιστούμε.