Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι εκλογές

Δεν πιστεύω πως η Ευρωπαϊκή Ένωση θα κάνει πολλά περισσότερα από όσα μάς έκανε μέχρι τώρα. Διότι όσο εμείς οι Τουρκοκύπριοι είμαστε εξαρτώμενοι από την Τουρκία, άλλο τόσο είναι και εκείνη εξαρτώμενη από την Αμερική. Η Ευρώπη βλέπει την Αμερική ως μια δύναμη που θα την προστατεύσει έναντι της Ρωσίας. Δεν μπορεί να βγει και πολύ εκτός των δικών της αποφάσεων και εκτός της δικής της βούλησης. Για παράδειγμα, υπήρχαν πολλά πράγματα στα οποία θα μπορούσε να φέρει αντίρρηση κατά την περίοδο Τραμπ, όμως τα προσπέρασε ήπια. Η ΕΕ δεν θέλει να αναλάβει πρωτοβουλία στο Κυπριακό. Αφήνει τα πάντα στα Ηνωμένα Έθνη. Κοντολογίς, όσο και αν προσπαθήσαμε, δεν κατέστη δυνατό να ελκύσει την ΕΕ στην Κύπρο. Φαίνεται να έχει υιοθετήσει και εκείνη το στάτους κβο που συνεχίζεται εδώ και 50 χρόνια. Δεν έχει κάποια σοβαρή ένσταση. Φαίνεται πως και εκείνη θεωρεί τον τουρκικό στρατό ως εγγυητή της ειρήνης και της κατάπαυσης του πυρός. Άλλωστε και οι Κύπριοι δεν προβαίνουν σε απολύτως καμία ενέργεια για τερματισμό της κατοχής. Μέχρι τώρα δεν παραπονέθηκαν για την εδώ εισβολή και κατοχή οι βουλευτές μας που συμμετέχουν ως παρατηρητές σε συνόδους στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο. Κανείς δεν τους υπέβαλε την εξής ερώτηση: «Δεν σας ενοχλεί καθόλου το γεγονός ότι βρίσκεται υπό κατοχή η μισή Κύπρος την οποία δεχτήκατε στην ΕΕ ως σύνολο; Έχετε οποιοδήποτε πλάνο για να ενώσετε ξανά την Κύπρο και να τερματίσετε την κατοχή;»

Γιατί δεν λυπήθηκα τα άρθρα τα γεμάτα έρωτα και γαρύφαλλα και τα γράφω τώρα όλα αυτά; Επιπλέον, δεν υπάρχει κάτι νέο σε αυτά τα άρθρα. Είναι πράγματα που γνωρίζουν όλοι. Γράφτηκαν τόσα πολλά για το Κυπριακό που δεν απέμεινε τίποτα άγραφτο. Καλά, αρχίσαμε και εμείς να ασχολούμαστε με τα άλλα προβλήματά μας κόβοντας πλέον αυτή τη συζήτηση. Διαφθορά. Ρουσφέτι. Απάτη. Και το ζήτημα του κρέατος που επικρατεί όλων τις τελευταίες μέρες. Αντί να κάνουμε διαδηλώσεις με αίτημα την πολιτική μας βούληση, κάνουμε συλλαλητήρια για το κρέας. Να εισάγουμε ή να μην εισάγουμε κατεψυγμένο κρέας από το εξωτερικό; Αφού στον νότο είναι πιο φθηνό, τότε γιατί δεν παίρνουμε απ’ εκεί και φέρνουμε από το εξωτερικό; Κανείς δεν ρωτά και γι’ αυτό! Τι λένε άραγε οι κτηνοτρόφοι μας για την αγορά κρέατος από τον νότο, είμαι περίεργος και γι’ αυτό. Την ώρα που γράφω αυτό το άρθρο, πάλι γίνεται συλλαλητήριο για το κρέας έξω. Κάμποσοι αστυνομικοί. Οι διαδηλωτές φωνάζουν «κυβέρνηση παραιτήσου». Και να παραιτηθεί τι θα γίνει; Θα φύγει η μία μαριονέτα και θα έρθει άλλη, έτσι δεν είναι; Η κοινωνία σπαταλά άδικα την ενέργειά της. Προσπαθεί άδικα.

Την επόμενη βδομάδα διεξάγονται Ευρωεκλογές. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που γίνονται, δεν αλλάζει κάτι. Ο ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ πάλι προηγούνται. Και φαίνεται να έχουν κατοχυρωμένες από δύο έδρες, αν δεν υπάρξει κάποια έκπληξη. Αυτό αρμόζει άλλωστε στον συντηρητικό κυπριακό λαό. Οι Κύπριοι έχουν ένα συντηρητικό πνεύμα που φοβάται την αλλαγή και όχι ένα νεωτεριστικό, επαναστατικό πνεύμα. Τα πολιτικά κόμματα επωφελούνται και με το παραπάνω απ’ αυτό. Ό,τι πει το κόμμα, αυτό είναι. Δεν έχουν άλλη άποψη οι ίδιοι. Θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι το ΕΛΑΜ θα πάρει μια έδρα σε αυτές τις εκλογές. Αν έχει ενισχυθεί τόσο το ΕΛΑΜ, αυτό οφείλεται στην αδυναμία της Αριστεράς που δεν λέει τις πραγματικότητες επειδή φοβάται μην φανεί εθνικιστική.

Ο Νιαζί Κιζίλγιουρεκ, που είναι ξανά υποψήφιος με το ΑΚΕΛ και γι’ αυτή τη θητεία, σαν να έχει εναποθέσει τις ελπίδες του πιο πολύ στους Τουρκοκύπριους ψηφοφόρους. Διεξάγει την εκστρατεία του πιο πολύ στον βορρά. Έχει εκλογικά πανό στους κύριους δρόμους, στους κυκλικούς κόμβους. Συχνά διοργανώνει πάνελ, διαλέξεις. Καλεί την κοινότητα να πάει οπωσδήποτε στην κάλπη. Εγώ είμαι ένας από εκείνους που πιστεύουν ότι πέντε χρόνια πέρασαν άδικα με τον Νιγιαζί στο Ευρωκοινοβούλιο. Η πατρίδα μας βρίσκεται υπό κατοχή εδώ και πενήντα χρόνια. Όμως, δεν το ανέφερε έστω και μία φορά αυτό στο Κοινοβούλιο. Το πρόβλημα του Βαρωσιού δεν είναι τόσο σημαντικό γι’ αυτόν όσο τα προβλήματα των παιδιών των μεικτών γάμων. Ή ο μεταφερόμενος πληθυσμός. Οι πλαστοί τίτλοι ιδιοκτησίας. Η λεηλασία των ελληνοκυπριακών περιουσιών. Η συμπερίληψη της Τουρκικής στις γλώσσες της ΕΕ θα ωφελήσει πιο πολύ την Τουρκία των 85 εκατομμυρίων. Αντί να καταβάλλει προσπάθεια γι’ αυτό ο Νιγιαζί, μακάρι να προσπαθούσε για να εγκατασταθεί η Τουρκική σε όλους τους επίσημους θεσμούς εδώ στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Υπάρχει ένα άτομο που είναι ο πιο ρεαλιστής ανάμεσα στους Τουρκοκύπριους υποψήφιους σε αυτές τις εκλογές. Ο Οζ Καραχάν. Ένα άτομο που δεν διστάζει να αναφέρει ξεκάθαρα παντού ότι το Κυπριακό είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Μιλάει για ένα κράτος, έναν λαό, μια πατρίδα. Ελπίζω να μην το παραβλέψουν αυτό σε αυτές τις εκλογές οι Ελληνοκύπριοι, οι οποίοι δεν το αξιοποίησαν στις προηγούμενες εκλογές.