Θνησιγενής κατάσταση το ΓεΣΥ;

Και να μην υιοθετεί κανείς στην ολότητά τους τις καταγγελίες των οργανωμένων ασθενών, δεν μπορεί παρά να προβληματιστεί γιατί η ΟΣΑΚ μιλά με τόσο σκληρή γλώσσα κατά των αρμοδίων – της κυβέρνησης πρώτα και κύρια – για την αντιμετώπιση της οποίας τυγχάνουν. Και η θέση της Ομοσπονδίας Συνδέσμων Ασθενών Κύπρου, πως επιχειρείται στραγγαλισμός της μεταρρύθμισης στον τομέα της υγείας, πρέπει να προβληματίσει άπαντες. Αλλά το κυριότερο, να ανησυχήσει και να αφυπνήσει.

Η οργή των οργανωμένων ασθενών, όπως αυτή εκφράστηκε σε δημοσιογραφική διάσκεψη, συνιστά κραυγή. Μια κραυγή αγωνίας για το σήμερα και το αύριο του τομέα της υγείας, των δομών υγείας, της αντιμετώπισης και των χειρισμών των όποιων προβλημάτων. Το μήνυμά τους προς τον υπουργό Οικονομικών, πως ο τομέας της υγείας δεν είναι λογιστική πράξη, τα λέει όλα. Και η έκκληση προς τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη να θυμηθεί τι έλεγε προεκλογικά, είναι, επίσης, μια γροθιά στον τρόπο άσκησης πολιτικής. Να υπόσχεσαι, να δεσμεύεσαι, να κερδίζεις από τις υποσχέσεις και τις δεσμεύεις, αλλά να κωφεύεις όταν έρχεται η ώρα να κάνεις πράξη τα λόγια τα μεγάλα.

Οι φόβοι της ΟΣΑΚ πως η παρούσα διακυβέρνηση σκοπεύει να μετατρέψει το ΓεΣΥ σε ένα μεγάλο αποθεματικό ταμείο, στα πρότυπα ενός νέου Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ας μην περάσει έτσι αδιάφορα από εκείνους που χαράζουν, διαμορφώνουν, πορωθούν και υλοποιούν πολιτικές.

Η μεταρρύθμιση του τομέα της υγείας δεν προέβλεπε μόνο την εφαρμογή του ΓεΣΥ και τη δημιουργία του ΟΚΥπΥ, υπενθυμίζουν οι ασθενείς. Και δεν έχουμε παρά να συμφωνήσουμε με αυτό. Κι αφού μιλάμε για τις ανησυχίες και τους φόβους των ασθενών, πού βρίσκεται η λειτουργία μιας ανεξάρτητης Εθνικής Αρχής Ασθενοφόρων, του θεσμού του Συνηγόρου του Ασθενή, η δημιουργία Εθνικού Κέντρου Κλινικής Τεκμηρίωσης; Πώς προέκυψε ο έφορος ασθενοφόρων; Γιατί καθυστερεί στην κοινοβουλευτική Επιτροπή Υγείας η σχετική συζήτηση, ώστε να προχωρήσει το θέμα των κέντρων αποκατάστασης ασθενών, για να ενταχθούν στο ΓεΣΥ όλα τα κέντρα που λειτουργούν στη χώρα μας και προσφέρουν ποιοτικές υπηρεσίες υγείας; Ποιοι βάζουν προσκόμματα;

Αυτό που εισπράττει ο μέσος πολίτης – και οι καταγγελίες των ασθενών είναι άλλη μια επιβεβαίωση – είναι πως οι κυβερνώντες δεν πιστεύουν στο ΓεΣΥ. Και θέλουν να το καταστήσουν μια θνησιγενή κατάσταση. Το συνεχές ξεδόντιασμά του, η συνεχής προσπάθεια αποδόμησής του, σε αυτό συνηγορεί. Τα συμφέροντα είναι πολλά και μεγάλα, αλλά ο τομέας της υγείας δεν μπορεί να αντικρίζεται μέσα από τον φακό της λογιστικής πράξης, Η υγεία είναι αγαθό για όλους. Όχι μόνο για όσους έχουν γεμάτο πορτοφόλι.