Ομιλίες για το Κυπριακό και συνομιλίες με ένα μικρό παιδί

Έχει πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον να μελετήσει κανείς τις χθεσινές ομιλίες στην ολομέλεια της Βουλής σε σχέση με το Κυπριακό. Μετά βεβαιότητας και χωρίς πλάκα, αποτελούν ένα σημαντικό ιστορικό ντοκουμέντο το οποίο θα έχουν στη διάθεσή τους οι γενιές του μέλλοντος. Θα μπορέσουν έτσι, όσοι βρίσκονται ακόμα στους ανθούς της πρώτης νεότητας ή όσοι θα κληθούν να επιβιώσουν στη μικρή μας βραχονησίδα στο μέλλον, να τις μελετούν με τις ώρες. Με τον τρόπο αυτό θα ξέρουν ποιους να καταριούνται.

[rml_read_more]

Διαβάζοντας τις μακρόσυρτες ομιλίες των βουλευτών, ίσως μπορέσουν οι μελλοντικοί κάτοικοι αυτού του τόπου να καταλάβουν ποιοι πουλούσαν φούμαρα, ποιοι αναλώνονταν στο φάγωμα των αντιπάλων, ποιοι πρόβλεψαν τα μελλούμενα και ποιοι τα αγνόησαν στο όνομα μιας τάχα εθνικής καθαρότητας.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι όλοι καταλαβαίνουν ότι τα πράγματα έφτασαν κοντά στην άκρη του γκρεμού. Εντούτοις, ακούσαμε για άλλη μία φορά απολιθωμένα, κάλπικα συνθήματα και στείρα άρνηση. Τα ίδια ακριβώς λογύδρια που επαναλαμβάνονται όποτε υπάρχει μια κάποια προοπτική για επίλυση του Κυπριακού. Μια όψιμη ακροβασία με επιλεκτικές αναφορές, μισές αλήθειες και μπόλικο όξος και χολή. Μέχρι και βιβλία ανέσυραν κάποιοι χθες για να παραδώσουν «μαθήματα» από το βάθρο.

Πρόκειται για μια ρητορική που δεν θα εκλείψει, όσο κάποιοι βολεύονται με την παρούσα κατάσταση για να μπορούν ανενόχλητοι να πουλάνε τα παραμύθια τους. Ευτυχώς πέρασε ο καιρός που η πλειοψηφία του κοινού πίστευε, χωρίς κριτική σκέψη, τους κάθε λογής ρήτορες των μπαλκονιών.

Ρήτορες θα συνομιλήσουν το επόμενο διάστημα και για την επίλυση του προβλήματος. Δεν υπάρχει όμως εναλλακτική, εκτός από τον ειλικρινή διάλογο. Τα πράγματα καμιά φορά δεν είναι τόσο σύνθετα. Κανένα μικρό παιδί, για παράδειγμα, δεν θα ήθελε οι γονείς του να κοιμούνται σε διαφορετικά δωμάτια και να καβγαδίζουν με το παραμικρό όλη μέρα.

Στις συνομιλίες θα κληθούμε ίσως να συζητήσουμε όσα κάποιοι χλεύασαν, αγνόησαν ή έκρυψαν στο παρελθόν. Όσα κάποτε θεωρούσαμε «σίγουρα» και σήμερα δεν είναι. Οι ομιλίες των βουλευτών λοιπόν είναι σημαντικές, όταν πια δεν θα υπάρχει διέξοδος ή εάν φτάσουμε σε ένα απάνεμο λιμάνι.

Δεν υπάρχει άλλη επιλογή από τις συνομιλίες με ξεκάθαρες θέσεις βασισμένες στις διαχρονικές ήττες της Κύπρου και της ειρήνης. Πιο χρήσιμη για όσους επιθυμούν να έχουν επαφή με το μέλλον, θα ήταν μια συνομιλία με ένα μικρό παιδί. Ρωτήστε το ποιες είναι οι πόλεις της Κύπρου. Προσωπικά, όταν το έπραξα, διαπίστωσα μέσα από την παιδική αθωότητα ότι σε μερικά χρόνια από τώρα ίσως κανείς να μην θυμάται ότι υπήρξε κάποτε μια Κερύνεια, μια Μόρφου ή ένα Βαρώσι.