Νά 'μαστε πάλι εδώ στα ίδια μονοπάτια... του Κυπριακού

ΓΡΑΦΕΙ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΥΚΑΛΙΑΣ

Ήδη κάνω εικόνα τι θα αντικρίσουνε τα μάτια μας και τι θα ακούσουνε τα αφτιά μας μέχρι να ολοκληρωθεί η πρωτοβουλία του γ.γ. του ΟΗΕ για άτυπη συνάντηση «5+1» στο Κυπριακό. Δεν μας φτάνει που έτσι κι αλλιώς διαχρονικά στο εσωτερικό πολιτικοί και κόμματα χωρίζονται σε τουλάχιστον δύο στρατόπεδα όταν κάτι σημαντικό συμβαίνει στο πλαίσιο των διεργασιών προς την επίλυση του Κυπριακού, θα αρχίσουμε να βλέπουμε φαινόμενα του τύπου «η Βρετανία είναι με την Τουρκία», «η Γερμανία στηρίζει τον Ερντογάν», «η ΕΕ δεν μας στάθηκε όπως έπρεπε», «τα Ηνωμένα Έθνη είναι προκατειλημμένα», «η Σπέχαρ είναι ανθέλληνας» και πολλά άλλα τέτοια συνθήματα και ταμπελώματα.

[rml_read_more]

Η ουσία ωστόσο θα παραμένει μία και θα είναι εκεί μπροστά μας. Όσο τα χρόνια φεύγουν χωρίς λύση ΔΔΟ και χωρίς καν διαπραγματευτική διαδικασία, τα δεδομένα θα αλλάζουν εις βάρος της ελληνοκυπριακής πλευράς. Όχι γιατί η Τουρκία είναι δυνατή και κάνει ό,τι θέλει στη διεθνή σκακιέρα, αλλά γιατί εκ των πραγμάτων στα κατεχόμενα και εντός της τ/κ κοινότητας τα δεδομένα αλλάζουν. Ειδικά σε μια χρονική περίοδο όπου τα ηνία της τ/κ κοινότητας τα ανέλαβε ο Ερσίν Τατάρ, ο οποίος βρίσκεται σε πλήρη ταύτιση με την Άγκυρα. Η απόσταση μεταξύ των δύο κοινοτήτων αν παραμείνουν οι πλευρές μακριά από την όποια διαπραγμάτευση θα μεγαλώνει, το χάσμα που τις χωρίζει επίσης, όπως και η εξάρτηση των Τ/Κ από την Άγκυρα.

Σαφώς και οι τουρκικές προκλήσεις δεν βοηθούν το κλίμα, σαφώς και οι κινήσεις στα Βαρώσια είναι απαράδεκτες και μας σκίζουν την καρδιά που τις παρακολουθούμε, ενώ όλοι γεμίζουμε με θυμό μόνο στην ιδέα του τι θα παρακολουθήσουμε στην παρουσία Ερντογάν στα Βαρώσια στις 15 Νοεμβρίου. Αυτά είναι θεωρώ δεδομένα για τον καθένα από μας. Όμως, πρέπει να εστιάσουμε στην επόμενη μέρα έτσι ώστε να έρθουν και οι λύσεις στα σημερινά και τα αυριανά ζητήματα που προκύπτουν.

Δεν μένει τίποτα περισσότερο να κάνει η ε/κ πλευρά από το να ορθώνει ανάστημα καταγγέλλοντας την Τουρκία για τις κινήσεις της, ενώ ταυτόχρονα να δείχνει απόλυτη δέσμευση και προσήλωση στην επανέναρξη της διαπραγματευτικής διαδικασίας με θέσεις εποικοδομητικές. Η κάθοδος Λουτ, η άτυπη συνάντηση που ενδεχομένως να ακολουθήσει με τον νέο χρόνο είναι κομβικής όντως σημασίας.

Αυτό όμως που είναι εξίσου σημαντικό και πρέπει να γίνεται παράλληλα είναι να ανοικοδομηθεί η σχέση και η επαφή με την τ/κ κοινότητα σε επίπεδο καθημερινότητας, τεχνικών επιτροπών, κινήσεων που να φέρνουν τις δύο κοινότητες πιο κοντά και όχι να απομακρύνονται. Υπάρχουν, όπως έχει αποδειχθεί και με την πρόσφατη πορεία που πραγματοποιήθηκε στα κατεχόμενα, χιλιάδες Τ/Κ οι οποίοι δεν επιθυμούν τις τουρκικές παρεμβάσεις στον καθορισμό του μέλλοντός τους. Αν δεν χτίσουμε σε αυτή τη σχέση, δεν θα υπάρχει και η βάση για να οικοδομηθεί στο μέλλον η οποιαδήποτε λύση.