Το αμερικανικό όνειρο

Έχασε ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος θα περάσει στην αμερικανική ιστορία ως ένας Πρόεδρος «τρελός, γελωτοποιός και ρατσιστής». Και χαρήκαμε και εμείς γι’ αυτό στη μικρή μας πατρίδα. Χαρήκαμε πιο πολύ γι’ αυτόν που έχασε παρά γι’ αυτόν που κέρδισε. Χάρηκε πιο πολύ απ’ όλους μας ο αγαπητός μου φίλος καθηγητής που βρίσκεται στην Αμερική. Μόλις οριστικοποιήθηκε το αποτέλεσμα μου έστειλε μήνυμα. «Ο κόσμος γλύτωσε από μια τρομερή καταστροφή», είπε. Αν κέρδιζε τι θα γινόταν; Με την άνεση και το κέφι που του εγγυούνταν τα επόμενα τέσσερα χρόνια, θα έκανε πολύ χειρότερα από αυτά που έκανε μέχρι σήμερα. Είναι ένας από τους πιο πλούσιους, τους πιο εύπορους ανθρώπους του κόσμου. Έπληξε πολύ όλους η πολιτική την οποία ακολούθησε σύμφωνα με τα προσωπικά του συμφέροντα. Δεν τον ένοιαζαν καθόλου η φτώχεια, η πείνα, οι πρόσφυγες. Μαζί του επλήγησαν πολύ και οι δημοκρατικές αξίες στην Ευρώπη και κλιμακώθηκαν οι φασιστικές τάσεις. Ήταν πολύ κακός και για εμάς. Η προσωπική του φιλία με τον Ταγίπ Ερντογάν άνοιξε τον δρόμο για τη περαιτέρω ανάπτυξη της επιθυμίας του για δικτατορία και αυτοκρατορία.

Όταν ανακοινώνονταν τα αποτελέσματα, όλοι στην Τουρκία κρατούσαν την ανάσα τους. Αναμφίβολα προσεύχονταν για να κερδίσει ο Τραμπ. Ο Μπάιντεν είχε επιτεθεί στον Ερντογάν πριν ακόμα καθίσει στον θώκο. Μάλιστα, δεν είχε κρύψει ότι ήθελε να ανατραπεί με δημοκρατικά μέσα. Έλεγε ότι θα αγωνιζόταν ενάντια σε όλες τις δικτατορίες στον κόσμο. Δεν ξέρω αν τώρα θα τηρήσει την υπόσχεσή του. Δεν είμαι βέβαιος. Σίγουρα θα αναζητήσει τους τρόπους να περνάει καλά και με αυτόν ο Ταγίπ Ερντογάν. Όμως, δεν νομίζω ότι θα καταφέρει την επιτυχία που είχε με τον Τραμπ. Ο Μπάιντεν ήταν Αντιπρόεδρος του Προέδρου Ομπάμα. Και ούτε στον Ομπάμα άρεσε πολύ ο Ερντογάν. Μάλιστα, του είχε δείξει μια τεράστια βέργα. Κοντολογίς, τώρα αρχίζει μια νέα περίοδος στις τουρκοαμερικανικές σχέσεις. Μια περίοδος διαφορετική από εκείνη του Τραμπ. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα τεθούν ξανά στο μικροσκόπιο οι δραστηριότητές του Ερντογάν που εκτείνονται από την Ανατολική Μεσόγειο μέχρι τη Σομαλία. Συρία, Λιβύη, Ιράκ, Κατάρ, Σομαλία. Και η δική μας Κύπρος. Όλες είναι μέσα στο πακέτο. Δεν έπιασαν οι προσευχές του Ερντογάν και της ομάδας του για τον Τραμπ. Έχασε. Και νομίζω ότι ο Ερντογάν είναι ένας από εκείνους που λυπήθηκαν πιο πολύ γι’ αυτό. Ο Τραμπ είχε ικανοποιήσει όλες τις επιθυμίες του Ερντογάν στη δίκη της Χαλκ Μπανκασί στην Αμερική και δεν είχε προχωρήσει αυτή τη δίκη που θα κλόνιζε την καρέκλα του Ερντογάν. Υπάρχουν σοβαρές κριτικές στον αμερικανικό Τύπο εναντίον του Τραμπ προς αυτή την κατεύθυνση. Λέγεται και γράφεται ότι πούλησε τα εθνικά συμφέροντα για χάρη του προσωπικού του συμφέροντος.

Η ήττα του Τραμπ άρχισε κιόλας να δείχνει τις επιδράσεις της στην Τουρκία. Ο γαμπρός του Ερντογάν, υπουργός Θησαυροφυλακίου και Οικονομικών, Μπεράτ Αλμπαϊράκ, ο οποίος άστραφτε και βρόνταγε πριν από μερικές μέρες, υπέβαλε την παραίτησή του μπροστά στα έκπληκτα βλέμματα όλων. Έφυγε αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο ερείπιο. Ή απομακρύνθηκε από τα καθήκοντά του εκ μέρους του Ερντογάν. Γιατί το σύνδεσα αυτό με τον Τραμπ; Ρωτήστε να σας πουν!

Από αυτό το αποτέλεσμα θα επηρεαστούν και οι δραστηριότητες για το φυσικό αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο. Μέχρι τώρα κανείς δεν μπόρεσε να εμποδίσει τις γεωτρήσεις της Τουρκίας για φυσικό αέριο στα χωρικά ύδατα της Κύπρου. Γιά να δούμε ποια θα είναι η στάση της κυβέρνησης Μπάιντεν έναντι αυτής της κατάστασης. Δεν νομίζω ότι θα υπάρξει σοβαρή πρόοδος στη λύση του Κυπριακού. Όμως, φαίνεται αδύνατο να υποστηριχθεί η λύση δύο κρατών. Γι’ αυτό, οι Ερντογάν και Τατάρ μπορεί να επιστρέψουν στην ομοσπονδία και πάλι. Είναι δυνατόν να λεχθεί ότι η λύση δύο κρατών τέθηκε επί τάπητος με την υπόθεση ότι θα κέρδιζε ο Τραμπ. Δεν νομίζω ότι οποιαδήποτε λύση θα ήταν πιο κερδοφόρα για την Αμερική από το σημερινό στάτους κβο. Και η θητεία Μπάιντεν θα περάσει λέγοντας «υποστηρίζουμε την ομοσπονδία», αλλά δεν θα υπάρξει ομοσπονδία.

Έστω και αν έχουμε χαρεί πολύ που έκλεισε το δεφτέρι του Τραμπ, πάλι δεν είμαστε σε θέση να χαρούμε τόσο για τη νίκη Μπάιντεν. Εργάστηκε με τον Ομπάμα. Και είναι εκεί τα όσα έκανε ο Ομπάμα μαζί με τη Χίλαρι Κλίντον στη Μέση Ανατολή. Η γνωστή Αραβική Άνοιξη. Δηλαδή, η αραβική κόλαση. Δικό τους έργο είναι! Λίμνη αίματος! Παζάρια γυναικών! Τραγωδία χιλιάδων προσφύγων. Ο στρατός των τζιχαντιστών που εξελίχθηκε στους πιο αιμοβόρους τρομοκράτες του κόσμου. Το Ισλαμικό Κράτος, η Αλ Κάιντα, η Αλ Νούσρα. Δικό τους έργο είναι. Εκείνοι τους τάισαν και τη Λιβύη και τη Συρία. Μήπως δεν θα ρίξει τώρα ο Μπάιντεν τις βόμβες που είχαν ριχθεί στη Μέση Ανατολή κατά την περίοδο Ομπάμα;

Η Αμερική είναι ο χωροφύλακας του κόσμου. Σχεδιάζει τα πάντα σύμφωνα με τα δικά της συμφέροντα. Άδικα περιμένουν όσοι περιμένουν δίκαιες και ανθρώπινες ενέργειες από αυτήν. Αλλά παρά ταύτα χαιρόμαστε για την αποχώρηση Τραμπ. Πέρασαν και καλοί από τον Λευκό Οίκο και κακοί και πιο κακοί. Είδε και Μπους η Αμερική, είδε και Τραμπ. Ελπίζουμε ο Μπάιντεν να μην είναι από τους χειρότερους…