Γιατί ο Μ.Ακιντζί δεν είναι το ίδιο και το αυτό με τους Τατάρ και Όζερσαϊ

Γράφει ο Κώστας Ζαχαριάδης

Όσο πλησιάζουν οι «εκλογές» στα κατεχόμενα για ανάδειξη νέου ηγέτη των Τ/κυπρίων, όλο και κάποιοι εντός της ε/κ κοινότητας επιχειρούν να υποβαθμίσουν τη σημασία τους και να μας πείσουν ότι δεν έχει καμία σημασία το ποιος θα εκλεγεί, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στον Μουσταφά Ακιντζί και τους εκλεκτούς του Ερντογάν, Τατάρ και Όζερσαϊ.

Την εξωφρενική και εκτός λογικής και πραγματικότητας θέση αυτή υποστηρίζουν ακόμα και κόμματα και πολιτικοί αρχηγοί του λεγόμενου απορριπτικού τόξου, όχι ως αποτέλεσμα κάποιας σοβαρής και υπεύθυνης γνώσης και παρατήρησης των δεδομένων στα κατεχόμενα, αλλά απλά γιατί αυτό εξυπηρετεί το εσωτερικό τους πολιτικό αφήγημα και την «θέση αρχής» τους ότι όλοι οι Τούρκοι και Τ/κύπριοι είναι οι ίδιοι.

Για όσους όμως διατηρούν επαφές με τους Τ/Κ και γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει στην τ/κ κοινότητα, και κυρίως τι θα συμβεί αν περ' ελπίδα νέος ηγέτης εκλεγεί ένας εκ των Τατάρ και Όζερσαϊ, οι «εκλογές» στα κατεχόμενα στις 11 Οκτωβρίου είναι κρίσιμες και καθοριστικής σημασίας.

[rml_read_more]

Και δεν είναι θέμα προσώπων, αλλά κυρίως φιλοσοφίας και προσέγγισης, αφού από αυτές θα κριθεί αν η τ/κ κοινότητα θα συνεχίσει να αντιστέκεται στην προσπάθεια του Ερντογάν να την εξισλαμίσει πλήρως και να την υποτάξει και αν θα συνεχίσει να βαδίζει στον δρόμο την αναζήτησης λύσης του Κυπριακού και επανένωσης, έναν δρόμο στον οποίο την έβαλε αποφασιστικά, εδώ και πέντε χρόνια, ο Μουσταφά Ακιντζί.

Στα πέντε χρόνια που ο Μ. Ακιντζί βρίσκεται στην ηγεσία των Τ/Κ έδωσε σοβαρά και πειστικά δείγματα της ανεξαρτησίας του από την Άγκυρα, και στο κυπριακό και σε πολλά άλλα θέματα, και, ανεξαρτήτως κόστους, λειτούργησε και λειτουργεί ως πραγματικός Κύπριος.

Αν θέλουμε δε να είμαστε ειλικρινείς, οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε ότι κανένας Ε/Κ ηγέτης δεν αποτόλμησε ποτέ, και δεν θα τολμούσε, να έλθει σε τέτοια μετωπική σύγκρουση με τη δική μας μητέρα πατρίδα Ελλάδα όσο εκείνος με την Τουρκία.

Το «επιχείρημα», όσων εξισώνουν τον Μ.Ακιντζί με τον κάθε Τατάρ και Όζερσαϊ, είναι ότι δεν πέτυχε τίποτε στο Κυπριακό. Ήταν όμως ποτέ η λύση του Κυπριακού θέμα μόνο των εκάστοτε ηγετών των δύο κοινοτήτων; Οι ίδιοι άλλωστε που τον κατηγορούν γι΄ αυτό, είναι οι πρώτοι που φωνάζουν πως η λύση του Κυπριακού εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την Τουρκία, και έτσι είναι.

Όμως, ακόμη και στο Κυπριακό ο Μ. Ακιντζί πήρε πρωτοβουλίες και ανταποκρίθηκε σε προτροπές του γ.γ. του ΟΗΕ που εμείς δεν πήραμε ή στις οποίες δεν ανταποκριθήκαμε. Αποδέχθηκε, μετά το Κραν Μοντανά, χωρίς υποσημειώσεις και διευκρινίσεις το Πλαίσιο Γκουτέρες και πρότεινε τη μετεξέλιξή του σε ενδιάμεση στρατηγική συμφωνία. Εμείς, αλήθεια, τι κάναμε στο ίδιο διάστημα;