Αποχαιρετισμός στην Afrika

Οι εποχές γυρίζουν, έρχονται πάλι οι ίδιες εποχές. Οι μέρες γυρίζουν, έρχονται οι ίδιες μέρες. Υπάρχει μια ταινία του γνωστού Νοτιοκορεάτη σκηνοθέτη Kim Ki Duk: «Άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας, άνοιξη». Η Γη είναι στρογγυλή. Και εμείς επιστρέψαμε πάλι στην ακτή στην οποία βγήκαμε. Ξανά στην αρχή. Τώρα αποχαιρετάμε την Afrika. Να πάλι είναι μπροστά σας η Avrupa. Με μια μικρή διαφορά. Πλέον έχουμε ένα σκεπτόμενο γαϊδουράκι.

Αγκαλιαζόμαστε με τη συμπαθητική μικρή μας μαϊμού και της λέμε αντίο. Η δική μας μικρή μαϊμού δεν ήταν μία από εκείνες τις τρεις μαϊμούδες που δεν έβλεπαν, δεν μιλούσαν και δεν άκουγαν. Είχε μάτια που έβλεπαν, γλώσσα που μιλούσε και αφτιά που άκουγαν. Γι’ αυτό και ήρθαν στο κεφάλι της χίλιοι δυο μπελάδες. Υπήρχαν δεξιοί μας που δεν μπορούσαν να χωνέψουν την Avrupa. Και αριστεροί μας που δεν μπορούσαν να χωνέψουν την Afrika. Και οι δύο θα περάσουν στην ιστορία!

Σκεφτείτε. Κατά τη διάρκεια της ζωής σας αντιταχθήκατε στον ρατσισμό. Αγωνιστήκατε για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία και την ελευθερία. Πάντα στεκόσασταν στο πλευρό του Νέλσον Μαντέλα και του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Αγαπήσατε ακόμα και μερικούς διάσημους του Χόλιγουντ επειδή αγωνίστηκαν ώμο με ώμο με τους μαύρους. Γι’ αυτό τον λόγο θρονιάστηκαν στην καρδιά σας οι Μάρλον Μπράντο και Ρόμπερτ ντε Νίρο. Ούτως ή άλλως τους αγαπούσατε, όμως τους αγαπήσατε περισσότερο επειδή ήταν έτσι.

Έγιναν ήρωές σας οι Σίντνεϊ Πόιτερ και Μόργκαν Φρίμαν. Γίνατε θαυμαστές των αντιρατσιστικών ταινιών του Στάνλει Κράμερ. Κατά τη διάρκεια της ζωής σας είπατε κατάρα στον φασισμό. Κατάρα στον σοβινισμό. Σηκώνετε κεφάλι στην κατοχή στη χώρα σας στην ημερήσια εφημερίδα που εκδίδεται εδώ και 23 χρόνια. Γι’ αυτό δεν έμεινε μπελάς που δεν σας βρήκε. Δεχθήκατε βόμβες. Σφαίρες. Θέλησαν να σας λιντσάρουν. Σας πήραν στο δικαστήριο. Σας έριξαν φυλακή. Μείνατε στη ζωή ως εκ θαύματος. Ακόμα ζείτε. Ακόμα γράφετε άρθρα. Ακόμα εκδίδετε εφημερίδα. Και ιδού μετά από όλα αυτά, ξαφνικά κάποιοι βγαίνουν μπροστά σας και σας λένε «ρατσιστή»! Ακόμα σας λένε και φασίστα. Πώς έγινε αυτό; Επιπλέον, εκείνοι που τα λένε αυτά είναι αριστεροί: Ακαδημαϊκοί. Ακτιβιστές. Και λοιποί.

Και η Μαρία Σιακαλλή, που δεν μπόρεσε ακόμα να καταπνίξει την οργή και το μίσος της επειδή αντιτάχθηκα σε εκείνο το γνωστό λεξικό για το οποίο δούλεψε, πέρασε στο πλευρό εκείνων που έχασαν το μυαλό τους στον βορρά και με αποκαλεί και εκείνη «ρατσιστή», «φασίστα»! Καημένη Κύπρος. Τα είδες και αυτά. Πριν λίγο είδα μιαν ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Κοιτάξτε τι λέει: Εργάστηκε πριν χρόνια, λέει, στην Επιτροπή Αγνοουμένων για μια τετραετία. Μια μέρα, ο πρόεδρος της Επιτροπής, Ηλίας, τον ρώτησε το εξής: «Ο Σενέρ Λεβέντ είναι κατάσκοπος;» Και εκείνος του απάντησε ως εξής: «Μήπως εσείς ερευνήσατε καθόλου αν ήταν κατάσκοπος ο κυνηγός των κομουνιστών Γιωρκάτζης; Αν ερευνήσατε, θα ξέρατε τι σημαίνει και τώρα δεν θα μου υποβάλλατε αυτή την ερώτηση για τον Σενέρ Λεβέντ»! Κοιτάξτε τον άνθρωπο που προέδρευε μιας επιτροπής όπως η Επιτροπή Αγνοουμένων. Κατάσκοπος, ε…  Κατάσκοπος επειδή τους έδειξα τους χώρους μερικών ομαδικών τάφων;

Πώς περιήλθε σε αυτό το χάλι ο κυπριακός λαός; Ποιος του έμαθε να συκοφαντεί όσους αγωνίζονται γι’ αυτόν ρισκάροντας τον θάνατο; Καταλαβαίνω, καμία καλοσύνη δεν μένει ατιμώρητη, όπως είπε ο Άμλετ. Αλλά, όχι τόσο πολύ. Τι είδους παραφροσύνη είναι αυτή; Έγινα ρατσιστής και φασίστας επειδή αντιτάχθηκα σε ένα κατά παραγγελία λεξικό που απαγορεύει ακόμα και τη λέξη «κατοχή»; Έτσι Μαρία; Η Κύπρος δεν σώζεται καθόλου με αυτό το χάλι! Μα τον Θεό δεν σώζεται! Δεν έφταναν οι φασίστες που είναι απέναντί μας, τώρα εμφανίστηκαν και αυτοί! Η σύνοψη της υπόθεσης είναι η εξής: Λένε ρατσιστή και φασίστα τον Σενέρ Λεβέντ εκείνοι οι οποίοι δεν μπορούν να πουν κατακτητή την Τουρκία και φασίστα τον Ταγίπ Ερντογάν!

Η Afrika γεννήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2001. Και τερμάτισε την κυκλοφορία της στις 24 Ιουνίου 2020. Έγινε αγκάθι στο μάτι των δεξιών, όσο και στο μάτι εκείνων που θεωρούν τον εαυτό τους αριστερούς. Γέμισαν μίσος και εχθρότητα όταν είδαν πως σε αυτή την εφημερίδα λέγονται όσα δεν μπορούν να πουν οι ίδιοι. Απίστευτο μίσος και εχθρότητα. Που νομίζουμε ότι δεν υπήρξε ποτέ ξανά μέχρι σήμερα. Ψέμα, συκοφαντία και μαύρη προπαγάνδα. Προσπάθεια να οδηγηθούμε σε ανυποληψία. Είναι πολλοί οι εχθροί μας. Όμως, οι φίλοι μας είναι περισσότεροι.

Είχε πολλούς εχθρούς ο Santiago Ramon, ο οποίος κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής το 1906. Επειδή σκεφτόταν μεγαλοφώνως. Μια μέρα είπε το εξής: «Δεν έχεις εχθρό; Πώς δεν έχεις; Αν δεν έχεις, μήπως δεν είπες ποτέ την αλήθεια;»