Το Κυπριακό είναι πρόβλημα εισαγωγικών

Του Ανδρέα Δ. Συμεού*

Είναι το Κυπριακό πρόβλημα εισβολής και κατοχής ή πρόβλημα δικοινοτικής διαμάχης; Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Είναι πρόβλημα εισαγωγικών. Προσωπικά μου πήρε σχεδόν μισό αιώνα να το αντιληφθώ.

Τον Σουλεϊμάν Ουλούτσαϊ δεν τον γνωρίζω. Από όσα όμως ακούω και διαβάζω είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος, υπέρμαχος της επανένωσης του νησιού και υπέρμαχος της απόδοσης της κλειστής πόλης των Βαρωσίων στους νόμιμους κατοίκους της. Όλα αυτά χωρίς εισαγωγικά. Είναι όμως και κάτι άλλο, για το οποίο οι απόψεις διίστανται. Σύμφωνα με το κανάλι Alpha είναι «Τουρκοκύπριος δήμαρχος Αμμοχώστου», σύμφωνα με το Sigma «ψευδοδήμαρχος Αμμοχώστου» και σύμφωνα με τα υπόλοιπα έξι κανάλια μας (περιλαμβανομένου του κρατικού) «λεγόμενος δήμαρχος Αμμοχώστου». Ο άνθρωπος είχε πρόθεση, μετά από πρόσκληση, να παραστεί στην αντικατοχική εκδήλωση που οργάνωσε ο Δήμος Αμμοχώστου. Τελικά κάποιοι πατριώτες και συγκεκριμένα ο Σιζόπουλος, ο Χρίστου, η Θεοχάρους ο Θεμιστοκλέους και κάποιοι άλλοι δεν του επέτρεψαν να έρθει. Όπως δεν ήρθε και η τουρκοκυπριακή χορωδία «Othello Polyphonic choir», που ήθελε να ενώσει τη φωνή της με τη φωνή της χορωδίας του Δήμου Αμμοχώστου. Μια χορωδία, της οποίας ο τίτλος, όπως ένας εκλελεγμένος (χωρίς εισαγωγικά) δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Αμμοχώστου (χωρίς εισαγωγικά) σημείωσε σε άρθρο του είναι «μια κλεμμένη συμβολική επωνυμία του κάστρου της Αμμοχώστου Οθέλλος» (ο Οθέλλος για όσους δεν ξέρουν ήταν ένας καθαρόαιμος Έλληνας που μας τον έκλεψαν οι Τούρκοι).

Είμαι σίγουρος ότι αν θέλαμε να έρθει ο Ουλούτσαϊ θα ερχόταν όσα εισαγωγικά και να του βάζαμε. Γι' αυτόν είμαι σίγουρος ότι τα εισαγωγικά δεν θα ήταν πρόβλημα. Όμως είναι πρόβλημα για εμάς.

Μεταφέρω από την ιστοσελίδα του ΕΛΑΜ:

«Απαράδεκτη η απόφαση του Δήμου Αμμοχώστου να προσκαλέσει τον λεγόμενο δήμαρχο από τα κατεχόμενα στην 'αντικατοχική' εκδήλωση του δήμου».

Και από αυτή της ΕΔΕΚ:

«Απαράδεκτη η πρόσκληση του ψευδοδημάρχου της κατεχόμενης Αμμοχώστου στην αντικατοχική εκδήλωση της Αμμοχώστου» .

Πανομοιότυπες οι δύο ανακοινώσεις. Όμως τα δύο πατριωτικά κόμματα θα πρέπει να συμφωνήσουν αν η εκδήλωση είναι αντικατοχική με εισαγωγικά ή αντικατοχική χωρίς εισαγωγικά.

Ελληνοκύπριος εκλελεγμένος βουλευτής της Κυπριακής Δημοκρατίας (όλα χωρίς εισαγωγικά), φανατικός πατριώτης και χριστιανός ορθόδοξος (με εισαγωγικά ή χωρίς εισαγωγικά) έγραψε προ ημερών στο fb: «Από τον Τούρκο ψευδοδήμαρχο Αμμοχώστου το μόνο που μπορείτε να ζητήσετε είναι να σας κάνει σουνέτι».

Σημειώνω ότι το σουνέτι (περιτομή), για λόγους που δεν καταλαβαίνω, θεωρείται μίασμα από κάποιους χριστιανούς. Διερωτώμαι γιατί, αφού και ο ίδιος ο Χριστός υπέστη περιτομή. Ίσως ο εκλελεγμένος βουλευτής να μπορεί να μας εξηγήσει. Την ίδια μέρα, πάντως, ο ίδιος μίλησε σε εκδήλωση για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία με σύνθημα «Λέμε όχι σε νόμους που είναι αντίθετοι με την Αγία Γραφή και την ορθόδοξη διδασκαλία».

Για να είμαστε σωστοί, ο Ουλούτσαϊ δεν είναι ψευδοδήμαρχος, ούτε δήμαρχος σε εισαγωγικά. Το Άρθρο 173 της Κυπριακής Δημοκρατίας προβλέπει:

«1. Χωριστοί δήμοι θα δημιουργηθώσιν εις τας πέντε μεγαλυτέρας πόλεις της Δημοκρατίας, ήτοι την Λευκωσίαν, Λεμεσόν, Αμμόχωστον, Λάρνακα και Πάφον υπό των Τούρκων κατοίκων αυτών, υπό τον όρον ότι ο Πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας θέλουσιν εντός τεσσάρων ετών από της ενάρξεως της ισχύος του Συντάγματος εξετάσει το ζήτημα, αν ο χωρισμός ούτος των δήμων των ειρημένων πόλεων θα συνεχισθεί ή όχι».

Σημειώνω ότι το άρθρο αυτό δεν εφαρμόστηκε, ως έπρεπε, λόγω υπαιτιότητας της δικής μας πλευράς.

Βέβαια οι καθαρόαιμοι πατριώτες θα επικαλεστούν ένα σωρό λόγους για τους οποίους, κατά τη γνώμη τους, δεν ισχύει αυτό το άρθρο (ούτως ή άλλως τα μισά άρθρα του Συντάγματός μας δεν ισχύουν ή δεν εφαρμόζονται). Ας βάλουν λοιπόν όσα εισαγωγικά θέλουν. Δεν είναι αυτό το θέμα. Έτσι κι αλλιώς δεν θέλουν τον άνθρωπο. Είτε με εισαγωγικά είτε χωρίς εισαγωγικά.

Στα έγγραφα που βρέθηκαν στο γραφείο του Κιουτσιούκ το 1963 αναφέρονταν κατά λέξη τα εξής: «Θα εκμεταλλευθούμε τις γκάφες και τα λάθη των Ελλήνων και, αφού προετοιμαστούμε καλύτερα τη χρονική περίοδο που εξασφαλίσαμε, θα αναμένουμε τη μέρα που θα αποκτήσουμε την πλήρη ελευθερία μας…».

Ε λοιπόν αυτός που το έγραψε πρέπει να νήστευε σαράντα μέρες. Εξήντα χρόνια μετά κάποιοι δικοί μας «πατριώτες» (με άπειρα εισαγωγικά) εργάζονται νυχθημερόν για να ολοκληρώσουν αυτό που ξεκίνησαν από τότε άλλοι δικοί μας «πατριώτες» (με άπειρα εισαγωγικά): την πραγματοποίηση του ονείρου του Ντενκτάς για «πλήρη ελευθερία» των Τουρκοκυπρίων. Ο οποίος από εκεί που βρίσκεται θα απολαμβάνει το πιλάφι του και θα γελούν τα μουστάκια του για το επίτευγμά του.

*LLB, MSc (ULA), ARICS

πρώην μέλους της διαπραγματευτικής ομάδας