Του Τάκη Χατζηγεωργίου
Όλα εξαρτώνται από τη στάση που τηρεί ο καθ' ένας μας απέναντι στη λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Όσοι θεωρούν πως η καλύτερη «λύση» είναι η παρούσα κατάσταση εξεγείρονται σε καθε προσπάθεια επαφής με τους Τουρκοκύπριους . Πίσω απ αυτή τους την στάση είναι η αδυναμία τους να κατανοήσουν πως χωρίς λυση δεν μπορεί να μείνουν τα πράγματα ως έχουν , που είναι και η πραγματική τους επιθυμία. Αγνοούν πως χωρίς σύμμαχο την τουρκοκυπριακή κοινότητα δεν μπορει να υπάρξει βιώσιμη λυση.
Όταν φωνάζουν εναντίον του κου Ουλούτσαι που λέει πως το Βαρώσι ανήκει στους Ελληνοκύπριους τι μπορεί να προσθέσει κανείς.
Όσοι όμως από την άλλη στηρίζουν τις επαφές με την τουρκοκυπριακή κοινότητα αφήνουν κατά μέρος τις δικές μας ευθύνες για απώλεια οποιωνδήποτε ευκαιριών στο παρελθόν. Καμώνονται ( μερικοί ) πως δεν θυμούνται τη σιωπή τους όταν γεννήθηκαν τέτοιες ευκαιρίες. Κριμα γιατί όταν σιωπάς την κρίσιμη ώρα δεν σημαίνει πως αντισταθμίζει όταν φωνάζεις ετεροχρονισμένα. Και βέβαια αναφέρομαι σε όσους σιώπησαν υπακούοντας στις υποδείξεις.
