Παιδική χαρά

Σε αυτό το άρθρο θα παραθέσω διάφορες σκέψεις (κάποιες χωρίς φίλτρα) γι' αυτό που παρακολουθώ και που θέλει να ονομάζεται κυβέρνηση. Κατ’ αρχάς έχουμε ένα υφυπουργό Πολιτισμού που ανεβάζει βιντεάκια, λες και είναι τικ τοκ influencer και που δυσκολεύεται να αντιληφθεί τι ευθύνες απαιτεί ο ρόλος του. Έχουμε μια υπουργό Υγείας που θα έπρεπε να απολαμβάνει τη ζωή της ως συνταξιούχος. Βγάζει μια κούραση η παρουσία της, και εδώ και έναν μήνα δεν έχουμε ούτε ένα πρώτο δείγμα γραφής της. Έχουμε και μια υπουργό Δικαιοσύνης που άθελά της επειδή δεν είναι νομικός δεν μπορεί να αντιληφθεί και να δρομολογήσει δράσεις που αφορούν εκσυγχρονισμό της δικαιοσύνης αλλά και να προωθήσει με ένα πλάνο πώς θα εδραιώσει τη διαφάνεια στη διακυβέρνηση του τόπου. Έχουμε, βέβαια και έναν Πρόεδρο που τη μια μέρα βρίσκεται στον ΘΟΚ και την άλλη σε γήπεδο της Πάφου να παρακολουθεί το ποδοσφαιρικό παιχνίδι ανάμεσα στην Ομόνοια και την Πάφο και ο κόσμος σκέφτεται, εμείς κάνουμε μια απλή δουλειά και έχουμε και τις υποχρεώσεις της οικογένειάς μας και δεν προλαβαίνουμε ούτε τουαλέτα να πάμε, ο Πρόεδρος που έχει τόσο σημαντική δουλειά όπως τη διακυβέρνηση της χώρας με εκατό προβλήματα ανοικτά (Κυπριακό, ΑΟΖ, οικονομία) και άλλα τόσα σοβαρά ζητήματα όπως τη μετάβαση στην πράσινη ενέργεια πού βρίσκει ώρα για «μάππες» και θέατρα;

Στο άρθρο της περασμένης Κυριακής είχα αναφέρει ότι αυτή η κυβέρνηση μας πλασάρει μια εικονική πραγματικότητα την οποία θέλει να μας πουλήσει ως πραγματικότητα. Ας μην ξεχνούμε ότι είναι ο Πρόεδρος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, εκεί έπαιξε και κέρδισε. Αλλά τι κέρδισε; Κέρδισε να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση στον κόσμο ότι είναι ένας ικανός και σπουδαίος Πρόεδρος ενώ η πραγματικότητά του απέχει πολύ από αυτό. Ένα παράδειγμα, για να κατανοήσετε τι εννοώ. Κοιτάξτε ποιοι τον πλαισιώνουν. Μόλις αντιληφθείτε ποιοι ήταν γύρω του στην προεκλογική και ποιοι δίπλα του τώρα ως Πρόεδρος, θα συνειδητοποιήσετε ότι οι επιλογές του βασίζονται σε λανθασμένα κριτήρια. Αυτά τα λανθασμένα κριτήρια να τα έχετε υπόψη σας, γιατί αν σκάσει κάτι σοβαρό που θα πρέπει να διαχειριστεί, η διαχείριση που θα κάνει θα είναι εντελώς λανθασμένη και εύχομαι όχι μοιραία για εμάς και τον τόπο. Ένα ακόμα καλύτερο παράδειγμα, για να συνειδητοποιήσετε ότι η πραγματικότητα είναι εντελώς άλλη, από αυτή που μας πλασάρουν, καλώ τους δημοσιογράφους να τον ρωτήσουν ποια είναι η ομάδα που έστησε για την προώθηση των σχέσεων μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού θέλει την ΕΕ να είναι καταλύτης της λύσης. Εύχομαι να μην θεωρεί ότι η ομάδα του είναι ο υπάλληλός του, ο κ. Κόμπος! Ο Σημίτης για παράδειγμα, είχε δίπλα του τον Κρανιδιώτη, τον Θέμελη, τον Ιωακειμίδη, τον Πάγκαλο και τον Γιώργο Παπανδρέου. Ποια είναι η ομάδα του Προέδρου μας;

Γενικά, αυτή η κυβέρνηση, δεν έχει καθόλου αυτό που λέμε ηγετική παρουσία (leadership presence), βλέπεις φωτογραφίες που ανεβάζουν στα κοινωνικά δίκτυα και προσπαθείς να ανακαλύψεις ποιος είναι ο/η υπουργός σε αυτή τη συνάντηση. Και η ηγετική παρουσία είναι σημαντική στη δημιουργία αξιοπιστίας στην κοινή γνώμη αλλά και διεθνώς. Βέβαια, για να έχεις ηγετική παρουσία πρέπει να έχεις και ουσία και περιεχόμενο και όλοι ξέρουμε ότι αυτό που βλέπουμε και βιώνουμε είναι μια απέραντη παιδική χαρά! Εδώ και έναν μήνα, αισθάνομαι ότι είμαστε ακυβέρνητοι και ότι σύντομα κάποιος σοβαρός θα έρθει να αναλάβει τη χώρα!