Προ ΓεΣΥ, τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια παρακαλούσαν τους πολίτες να αρρωστήσουν για να τους νοσηλεύσουν, την ίδια στιγμή που στο Δημόσιο γινόταν ο κακός χαμός. Τώρα με το ΓεΣΥ, τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια έχουν γεμίσει, σε σημείο μάλιστα που μπορούν να επιλέγουν ποιους ασθενείς θα νοσηλεύσουν και ποιους όχι. Είναι γνωστό εδώ και καιρό εξάλλου το ότι τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια επιλέγουν να νοσηλεύσουν ασθενείς από τους οποίους θα βγάλουν χρήματα και δεν θα χρειαστεί να δώσουν πολλά. Με λίγα λόγια, αν είσαι γέρος, την πάτησες. Αποκλείονται έτσι οι χρόνιοι ασθενείς, τα σοβαρά περιστατικά, και γενικότερα άτομα που ο χρόνος νοσηλείας τους ξεπερνά τις δύο, άντε τρεις ημέρες. Και πού καταλήγουν όλοι αυτοί; Είτε σε ιδιωτικά νοσηλευτήρια εκτός ΓεΣΥ, είτε σε δημόσιο νοσηλευτήριο. Αν έχεις λεφτά και μπορείς να πληρώσεις, επιλέγεις το πρώτο, αν δεν έχεις λεφτά, τότε δεν έχεις επιλογή και καταλήγεις στο δημόσιο. Και κάπως έτσι τα δημόσια νοσηλευτήρια καταλήγουν και πάλι να είναι η τελευταία επιλογή των πολιτών. Προ ΓεΣΥ ήταν η μόνη επιλογή για όσους δεν μπορούσαν να αποταθούν στον ιδιωτικό τομέα. Το θέμα είναι ότι ποτέ μέχρι σήμερα τα δημόσια νοσηλευτήρια δεν ήταν η πρώτη επιλογή των πολιτών, και πρέπει οι αρμόδιοι να βρουν τους τρόπους, τους μηχανισμούς για να ανατραπεί αυτή η αρνητική εικόνα που υπάρχει για τα δημόσια νοσηλευτήρια.
Πώς θα γίνει όμως αυτό, όταν ακόμη και εκεί που ο ΟΚΥπΥ πάει να κάνει κάτι για να φτιάξει την κατάσταση, το Υπουργείο Υγείας του βάζει τρικλοποδιές; Πριν από μια εβδομάδα έγινε γνωστή η πρόθεση της υπουργού Υγείας Πόπης Κανάρη να αποσύρει τροποποιητικό νομοσχέδιο που προνοούσε την ένταξη των αισθητικών επεμβάσεων πλαστικής χειρουργικής στις δραστηριότητες των αντίστοιχων κλινικών των δημόσιων νοσηλευτηρίων, πράξη την οποία οι βουλευτές της Επιτροπής Υγείας χαρακτήρισαν ως «αδιανόητη» καθώς στερεί, μεταξύ άλλων, από τον ΟΚΥπΥ έσοδα ύψους €1,2 εκατομμυρίων τον χρόνο. Η δικαιολογία της κ. Κανάρη, η οποία δεν έπεισε κανέναν, είναι ότι υπάρχουν αυτή τη στιγμή άλλες προτεραιότητες και άλλα προβλήματα που πρέπει να λυθούν όσον αφορά τα δημόσια νοσηλευτήρια. Πρώτιστο μέλημα του Υπουργείου Υγείας, το οποίο διοικεί η κ. Κανάρη, θα έπρεπε να είναι το να καταστούν τα δημόσια νοσηλευτήρια βιώσιμα, και όχι το να πηγαίνει βόλτα από νοσοκομείο σε νοσοκομείο και να μας λέει σε τι τριτοκοσμική κατάσταση βρίσκονται. Την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα νοσοκομεία μας εμείς οι απλοί πολίτες την ξέρουμε, και από ό,τι φάνηκε τη γνωρίζουμε πολύ καλύτερα από ό,τι την ξέρει η κυρία υπουργός. Η ουσία τώρα είναι να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του και να διορθωθεί η κατάστασή πριν να είναι αργά. Για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει, επιτέλους, τα δημόσια νοσηλευτήρια να σταματήσουν να εργάζονται με τη λογική και τις νοοτροπίες του Δημοσίου. Δεν τους παίρνει σε εποχές ΓεΣΥ να μην είναι ανταγωνιστικοί, να κλείνουν τα νοσοκομεία το απόγευμα, να κτυπούν τα τηλέφωνα και να μην τα απαντά κανένας. Όταν το προσωπικό που στελεχώνει τα νοσοκομεία μας απαλλαγεί από την κουλτούρα του Δημοσίου, τότε τα νοσοκομεία μας θα έχουν ελπίδα να επιβιώσουν εντός του ΓεΣΥ.
