Πίστευε και μη ερεύνα

Ήλθε, είδε, άκουσε και απήλθε. Πρόκειται για τον βοηθό Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Μίροσλαβ Γέντζια, ο οποίος είχε συνάντηση, τόσο με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας όσο και με τον Τ/Κ ηγέτη Ερσίν Τατάρ.

Σίγουρα μια αχρείαστη επίσκεψη που έφερε το αναμενόμενο αποτέλεσμα: μηδέν εις το πηλίκον. Δεν ήταν ανάγκη να ταξιδέψει στην Κύπρο ο αξιωματούχος των ΗΕ για να διαπιστώσει την έλλειψη κοινού εδάφους μεταξύ των δύο πλευρών.

Τα μόνα «καλά» νέα είναι το γεγονός ότι ο ΓΓ είναι ακόμα ενεργός αναφορικά με το Κυπριακό. «Θα ήθελα να υπογραμμίσω την προσήλωση του ΓΓ να παραμείνει ενεργός στη διαδικασία εξεύρεσης κοινού εδάφους και κατανόησης για να προχωρήσει το θέμα της διευθέτησης προς όφελος και για την ευημερία του λαού της νήσου. Έτσι, θα συνεχίσουμε σε καλό πνεύμα», ανέφερε σε δηλώσεις του μετά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Κάτι έπρεπε να πει ο άνθρωπος, αυτή άλλωστε είναι η δουλειά του.

Εκτός του Μίροσλαβ Γέντζια, δηλώσεις με πολλά μηνύματα και πολλούς αποδέκτες έκανε και ο υπουργός των Εξωτερικών Ιωάννης Κασουλίδης. «Κινήσαμε γη και ουρανό για να μην πετύχουν οι προσπάθειες αναβάθμισης του ψευδοκράτους» δήλωσε με έντονο ύφος, δίνοντας και ένα αισιόδοξο μήνυμα: «Δεν θα πετύχουν σε κανένα και δεν πέτυχαν σε κανένα παρόλη την προπαγάνδα την τουρκική. Ο Τύπος της Κύπρου πρέπει να διαλέξει ποιους πρέπει να πιστεύει. Εμάς ή την τουρκική προπαγάνδα».

Κινώντας λοιπόν «γη και ουρανό», κατατροπώσαμε την τουρκική προπαγάνδα και οι προσπάθειές τους έπεσαν στο κενό. Μα, επιτέλους, επικοινωνούμε με το διεθνές πολιτικό περιβάλλον; Έχουμε αίσθηση για το πού βρισκόμαστε και για το πού πάμε;

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι ο Ιωάννης Κασουλίδης κάνει ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να περιορίσει όσο γίνεται τις τουρκικές μεθοδεύσεις για αναβάθμιση του παράνομου μορφώματος. Άλλωστε, αυτός ήταν ο λόγος που αποδέχθηκε να επανέλθει επικεφαλής της κυπριακής διπλωματίας. Το θέμα όμως είναι ότι όσο και να προσπαθήσει, δεν μπορεί να ανατρέψει τα τραγικά δεδομένα. Ο ίδιος προσωπικά θεωρείται, στους κύκλους των ΗΕ και της ΕΕ, ένας σοβαρός και αξιόπιστος πολίτικός. Όμως δεν παύει να εκπροσωπεί μια αναξιόπιστη κυβέρνηση βουτηγμένη στη διαφθορά, στα σκάνδαλα και στις παγκοσμίου εμβέλειας απάτες. Δύσκολο το έργο του, γιατί στην ουσία δεν μπορεί να πείσει. Πώς να πείσει τους Ευρωπαίους για την αξιοπιστία μας τη στιγμή που είχαμε βγάλει στον τελάλη την ευρωπαϊκή ιθαγένεια, δίνοντας την ιδιότητα του Ευρωπαίου πολίτη στον κάθε ανά τον κόσμο απατεώνα; Αναφορικά δε με το Κυπριακό, τι πρωτοβουλία περιμένει ο Κύπριος υπουργός από τον διεθνή παράγοντα; Σίγουρα γνωρίζει ότι οι ξένοι είναι πλήρως ενήμεροι των πολιτικών τσαρλατανισμών που επεδείξαμε στα ελβετικά θέρετρα το 2016 και 2017.

Από ό,τι φαίνεται, το «κάλιο αργά παρά ποτέ» δεν ισχύει στη δική μας περίπτωση. Ειδικότερα για τον Ιωάννη Κασουλίδη. Γιατί δεν κίνησε «γη και ουρανό» για να πείσει τη δική μας πλευρά να συμπεριφερθεί σωστά στο Κραν Μονατανά, όντας υπουργός Εξωτερικών; Γιατί δεν κίνησε «γη και ουρανό» , τον Απρίλιο του 2018, όταν ο Μουσταφά Ακιντζί μας πρότεινε να υπογράψουμε το πλαίσιο Γκουτέρες ως στρατηγική συμφωνία, και τέλος, γιατί δεν κίνησε «γη και ουρανό» ασκώντας την επιρροή του όταν κοροϊδεύαμε την Τζέιν Χολ Λουτ για το πλαίσιο φάντασμα της 4ης Ιουλίου;

Σίγουρα η γη κινείται, αλλά για μας κουράστηκε και μένει πλέον στάσιμη, ή καλύτερα κινείται πλέον προς την αντίθετη κατεύθυνση. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα με τα καταξιωμένα και ιστορικά στελέχη της κυβερνώσας παράταξης, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου του κόμματος. Διατηρούν τις σωστές τους θέσεις στο εθνικό θέμα, αλλά μόνο στο «κρυφό σχολειό». Μόνο πίσω από κλειστές πόρτες και σε πολιτικά σαλόνια. Ας το παραδεχτούν επιτέλους. Ό φόβος μήπως έρθουν αντιμέτωποι με τον Πρόεδρο τούς κατέστησε συνυπεύθυνους για τη δραματική κατάσταση που βρίσκεται σήμερα το εθνικό θέμα.

Έχει απόλυτο δίκαιο ο υπουργός των Εξωτερικών για το ότι ο Τύπος στην Κυπρο δεν πρέπει να πιστεύει την τουρκική προπαγάνδα. Όμως, ποιους πρέπει να πιστεύει; Μήπως τη δική μας πλευρά και τα αντιφατικά αφηγήματά της για τις διασκέψεις της Ελβετίας το 2017; Αφηγήματα που έχουν πολλάκις διαψευσθεί από αξιωματούχους του Οργανισμού Ηνωμένων εθνών και της Ενωμένης Ευρώπης που ήσαν παρόντες στο τραγικό δείπνο της 7ης Ιουλίου; Μήπως ακόμα δεν πρέπει να πιστεύουμε κανέναν ειδικό απεσταλμένο ή εκπρόσωπο των ΗΕ γιατί είναι όλοι τους, μηδενός εξαιρουμένου, προπαγανδιστές και λομπίστες της Τουρκίας; Μήπως, τέλος, δεν πρέπει να πιστεύουμε ούτε τις εκθέσεις του ΓΓ προς το Συμβούλιο Ασφαλείας, όπου μας κατονομάζει ως εξίσου υπεύθυνους για τη σημερινή κατάσταση;

Ίσως στο τέλος της ημέρας θα πρέπει να πιστεύουμε μόνο τους εαυτούς μας και ό,τι μας σερβίρουν. Να τα λέμε εμείς, να τα ακούμε εμείς, και όταν θα χαθεί οριστικά η μισή μας πατρίδα, έτσι και αλλιώς έχουμε το διαχρονικό άλλοθι: Για όλα φταίει η τουρκική αδιαλλαξία και τα σκοτεινά διεθνή κέντρα αποφάσεων που πάντα στοχοποιούν τον ομφαλό της γης που λέγεται νήσος Κύπρος.

Δεν ξέρω αν ο υπουργός, με τις δηλώσεις του για τον Tύπο, εννοεί την χριστιανική ρήση του «Πίστευε και μη ερεύνα». Όμως, καλό θα είναι να γνωρίζει και την άλλη ρήση του «Ερεύνα τας γραφάς», κάτι που έτσι και αλλιώς θα το πράξει η Iστορία, η οποία θα είναι καταπέλτης και αμείλικτη για όλους αυτούς που τα τελευταία χρόνια χειρίστηκαν το εθνικό θέμα, για αυτά που έπραξαν και για αυτά που αν και μπορούσαν δεν έπραξαν.