Οφειλόμενη απολογία

Σήμερα, αρχίζω με μια απαραίτητη διευκρίνιση, καθώς, με μεγάλη μου λύπη, διαπιστώνω ότι οι προθέσεις μου έχουν πάλι παρεξηγηθεί. 

Κάποιοι, εντελώς αυθαίρετα, υποστηρίζουν με σχόλιά τους πως όταν αποκαλώ τους αντιεμβολιαστές «ψεκασμένους» ή «ανόητους» και διάφορα άλλα ειρωνεύομαι ή έχω στόχο να προσβάλω το IQ τους.

Ουδέν αναληθέστερον! Και απολογούμαι ειλικρινώς εάν έδωσα αυτή την εντύπωση. Δεδομένων ειδικά και των όσων γράφουν και υποστηρίζουν αυτοί οι συμπολίτες μας, οι συγκεκριμένες λέξεις και όλες οι άλλες που χρησιμοποίησα καθόλου προσβλητικές δεν ήσαν. Ήταν κομπλιμέντα. Και θα προσπεράσω τις ύβρεις αλλά και την αχαριστία των σχολίων τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. 

Όσο για το IQ τους; Μα δεν θα ήταν λογικό. Είναι ακριβώς όπως όταν, οι ίδιοι συνήθως, μου αποδίδουν ότι «προσβάλλω τα Θεία». Αστεία πράγματα! Δεν γίνεται να προσβάλλεις τα Θεία, όπως και οτιδήποτε δεν υπάρχει, παρά μόνο στη φαντασία κάποιου.

Βεβαίως, το φαινόμενο δεν είναι μόνο κυπριακό. Η κάθε κοινωνία έχει το fair share του πράγματος, που λένε και οι Εγγλέζοι, εδώ του είδους αυτού. Και ακόμα κι αν συχνά στην Κύπρο διερωτόμαστε μήπως το… fair share είναι που έχει και την κοινωνία του, παγώνοντας μπροστά στη σκέψη να είναι αντιστρόφως ανάλογα τα μεγέθη, εγώ προσωπικά πιστεύω πως δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας. Μεγάλης τουλάχιστον. Απλώς το είδος αυτό θορυβεί και η φασαρία που κάνει δίνει την εικόνα ότι είναι πολύ μεγαλύτερο απ' όσο πραγματικά είναι. Χωρίς φυσικά να είναι και μικρό έτσι;

Διάβαζα πριν από λίγο μια ιστορία για έναν τύπο στις ΗΠΑ, ο οποίος επιβιβάστηκε, λέει, σε μια πτήση και, αντί για μάσκα, φόρεσε ένα στρινγκ. Δεν ξέρω εάν την είδατε. 

Εάν όχι, ο τύπος δεν ήταν φετιχιστής, αυτό θα ήταν μια χαρά. Σχεδόν, ναι. Δεδομένου του πού επέλεξε να το φορέσει. Όχι όμως. Ήταν απλώς ένας από αυτούς τους αχάριστους που λέγαμε πριν. 

Ένας από όλα αυτά τα ψέκια τα οποία δεν μου είπαν ποτέ μισό «ευχαριστώ» για τη μεγαλοψυχία, την καρτερικότητα και την ιώβεια υπομονή με την οποία τους αντιμετωπίζουμε μαζί με την υπόλοιπη κοινωνία, όλο αυτό το διάστημα που μας ταλαιπωρούν.

Όταν ο τύπος, λοιπόν, αρνήθηκε να βγάλει το βρακί και να φορέσει κανονικά μάσκα, τον κατέβασαν από το αεροπλάνο και εκείνος έκανε δηλώσεις στην τηλεόραση, παρομοιάζοντας τον εαυτό του με τη Ρόζα Παρκς, τη γυναίκα - σύμβολο του αγώνα των Αφροαμερικανών, η οποία είχε αρνηθεί να δώσει τη θέση της στο λεωφορείο σε λευκό, όπως όριζαν μέχρι τότε οι ρατσιστικοί νόμοι διαχωρισμού στις ΗΠΑ.

Ακούστε, λοιπόν, και το εκπληκτικό του επιχείρημα για τα όσα έκανε. Είπε πως ήθελε να καταδείξει τον παραλογισμό τού να πρέπει να φοράς μάσκα στο αεροπλάνο, αλλά να δικαιούσαι να τη βγάλεις για λίγο όταν τρως ή πίνεις. 

Εάν λοιπόν πεις π.χ. «βλάκα» κάποιον ο οποίος αδυνατεί να καταλάβει τη διαφορά που έχει η μη χρήση της μάσκας σε μια πτήση κάποιων ωρών, από το κατέβασμά της για μια μπουκιά ή μια γουλιά, τον προσβάλλεις; Κάθε άλλο! Εδώ; Όταν θεωρεί ότι έγινε και Ρόζα Παρκς! Τον κολακεύεις!

Ήταν και ένας φίλος μου δίπλα, την ώρα που διάβαζα τη συγκεκριμένη είδηση και καθώς άρχισα να χαχανίζω κάνοντας εικόνα τη σκηνή του χαζού με το βρακί στα μούτρα μες το αεροπλάνο, του ξύπνησα την περιέργεια ως προς το τι διάβαζα. Του εξήγησα. Και αυτό που μου απάντησε έχει νομίζω ενδιαφέρον.

Μου λέει, «λέμε συχνά ότι οι ΗΠΑ είναι γεμάτες διαταραγμένους. Αλλά για σκέψου, εάν εμείς εδώ, που δεν είμαστε ούτε ένα εκατομμύριο, ανακαλύψαμε με αυτή την ιστορία του κορωνοϊού πόσο απείρως περισσότεροι και από ό,τι φοβόμασταν ήταν όλοι αυτοί, φαντάστηκες στην Αμερική που είναι 330 εκατομμύρια;».

Ομολογώ ότι δεν το είχα σκεφτεί και για να σας πω και την αλήθεια, αρχικά, δεν θέλησα ούτε να το φανταστώ, διότι βρήκα τη σκέψη τρομακτική. Μετά όμως το έκανα, για δύο λόγους: πρώτον, διότι ευτυχώς οι ΗΠΑ είναι μακριά και δεύτερον, διότι με βοήθησε να ξεχάσω λίγο αυτό το The Shining πράγμα που ζούμε καθημερινά, μαζί με όλους αυτούς εδώ.  

Κρίμα που είχε άλλος την ιδέα και «κάηκε». Αν την κατέβαζε κάποιος από αυτούς εδώ και το είχαν κάνει σε μια διαμαρτυρία τους, θα κάναμε φοβερή πλάκα μαζί τους. Όχι ότι δεν κάνουμε τώρα, ειδικά με τα ανορθόγραφα ψεκασμένα πίκετ αλλά, για σκεφτείτε την εικόνα.

Πείτε μου. Δεν θα ήταν τέλεια;