Όπως λέει και ο ποιητής που αγαπώ, μου χρειάζονται έγγραφα και όχι αποδείξεις, κύριε Πολυβίου; Περίμενα και αυτό από εσένα ως άτομο που συμμετείχε στην ελληνοκυπριακή αντιπροσωπεία στις διαπραγματεύσεις στο Μοντ Πελεράν και στο Κραν Μοντάνα. Διότι τα έγγραφα δεν επαληθεύουν αυτό που λες. Τι λες:
«Στο Μοντ Πελεράν φάνηκε για πρώτη φορά ότι οι Τούρκοι είχαν πρόθεση να συζητήσουν το εδαφικό. Ενώ η πλευρά μας πρότεινε 28,2%, οι Τούρκοι, οι οποίοι μέχρι σήμερα ήθελαν 35%, πρότειναν 29,2% και η διαφορά μειώθηκε στο 1%. Ήταν πολύ μικρή η διαφορά μας».
Είναι αλήθεια; Όχι. Γι’ αυτό λέω ότι χρειάζονται έγγραφα.
Μπορεί να μην το γνωρίζετε. Ή να το ξεχνάτε. Ιδού ακόμα ένα έγγραφο. Το έγγραφο Πέρεζ ντε Γκουαγιάρ. Με ημερομηνία 29 Μαρτίου 1986. Διαβάστε το καλά. Τι αναφέρεται σε εκείνο το έγγραφο; Ο Ραούφ Ντενκτάς δέχτηκε ποσοστό 29+ στο εδαφικό. Όμως, ο Σπύρος Κυπριανού το απέρριψε. Αυτό το έγγραφο έγινε δεχτό και εκ μέρους όλων των κομμάτων σε κλειστή συνεδρία της βουλής μας στις 17 Απριλίου 1986. Δηλαδή, δεν είναι κάτι το νέο η αποδοχή του ποσοστού του 29% εκ μέρους της τουρκικής πλευράς στο εδαφικό. Ακόμα και ο Ραούφ Ντενκτάς το δέχτηκε αυτό.
Η εθνικιστική μας ομάδα είχαν επιτεθεί πολύ στον Μουσταφά Ακιντζί από το Μοντ Πελεράν και μετά και τον κατηγόρησε επειδή δέχτηκε το ποσοστό 29,2% στο εδαφικό. Επιτέθηκαν στον Ακιντζί, ξεχνώντας ή παραγνωρίζοντάς και εκείνοι ότι αυτή η πρόταση είχε γίνει δεχτή εκ μέρους του Ντενκτάς. Και ο Ακιντζί είχε κάνει δήλωση κατόπιν τούτου λέγοντας το εξής: «Ο χάρτης που υποβάλαμε είναι το 29% συν που υπέγραψε ο μακαρίτης Ραούφ Ντενκτάς». Αυτό που ήταν νέο στο Μοντ Πελεράν δεν είναι το ποσοστό του εδάφους. Είναι η υποβολή χάρτη για πρώτη φορά στις διαπραγματεύσεις. Έχει κάνει δηλώσεις και ο Σερντάρ Ντενκτάς πάνω σε αυτό το θέμα. Είπε το εξής:
«Ο χάρτης δόθηκε εκ μέρους του κ. Ακιντζί για πρώτη φορά στην ιστορία των διαπραγματεύσεων. Η προσέγγιση ότι ο Ραούφ Ντενκτάς δέχτηκε πάλι στις διαπραγματεύσεις το 29% συν είναι μια προσέγγιση που θέτει επί τάπητος ότι δεν θα μπορούσε να κατέβει κάτω από το 29% και ότι θα μπορούσε να συζητηθεί μόνο ένα ποσοστό πάνω από αυτό».
Λες ότι «χάσαμε την ευκαιρία», κύριε Πολυβίου. Αν χάθηκε εκείνη η ευκαιρία, δεν χάθηκε στο Μοντ Πελεράν. Χάθηκε προ πολλού. Το 1986.
Υπάρχει κάτι που κατάλαβα και στις δηλώσεις τις οποίες κάνει τις τελευταίες μέρες ο Τουμάζος Τσελεπής, ο οποίος επίσης συμμετείχε στη διαπραγματευτική ομάδα. Ο ΓΓ του ΟΗΕ είπε, λέει, στον Αναστασιάδη ότι η Τουρκία του έδωσε δεσμευτική επιστολή ότι θα καταργηθούν οι εγγυήσεις. Είναι αλήθεια αυτό; Αν είναι αλήθεια, εμείς γιατί δεν γνωρίζουμε γι’ αυτή τη δεσμευτική επιστολή; Εγώ δεν είδα πουθενά μια τέτοια επιστολή. Ή μήπως μας την έκρυψε ο κύριος Γκουτέρες; Επιπλέον υπάρχει και το εξής: Πώς έδωσε μιαν τέτοια δεσμευτική επιστολή η Τουρκία και την απέρριψε ο Αναστασιάδης; Μπορεί να έχει χάσει τόσο πολύ το μυαλό του; Έστω και αν κάθε μέρα κοιμάται το μεσημέρι και πίνει ένα διπλό ουίσκι, δεν νομίζω ότι θα μπορούσε να έχει χάσει έτσι το μυαλό του. Εγώ ξέρω το εξής: Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου δεν έδωσε απολύτως καμία δεσμευτική επιστολή στον Γκουτέρες. Η Τουρκία ουδέποτε θα έκανε κάτι τέτοιο. Σύμφωνα με τη φήμη που κυκλοφορεί ευρέως στα πολιτικά μας παρασκήνια, ο Τσαβούσογλου ανέφερε κάτι τέτοιο προφορικά. Και ο Γκουτέρες, του είπε «τότε δώστε μου το γραπτώς». Όμως, ο Τσαβούσογλου το απέρριψε. Δεν το έδωσε γραπτώς! Δηλαδή, τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι δεν ήταν ειλικρινής!
Μου φαίνεται πως ακόμα δεν το καταλαβαίνετε. Η Τουρκία δεν θέλησε ποτέ λύση εδώ από το 1974 και μετά. Πάντα έλεγε ότι η μη λύση είναι λύση. Και δεν ακολούθησε μόνη της αυτή την πολιτική. Είχε πίσω της τις ΗΠΑ και την Αγγλία και επομένως το ΝΑΤΟ. Άλλωστε, εκείνοι πάντα καθόριζαν τα τεκταίνομενα στο νησί. Εκείνοι τα έκαναν όλα. Εκείνοι χρησιμοποίησαν την Τουρκία. Το ξέρετε και εσείς ότι αυτές οι δυνάμεις, αν ήθελαν, θα μπορούσαν να έθεταν τέρμα στη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο νησί. Αν ήθελαν, θα μπορούσαν να βρουν λύση. Δεν ήθελαν. Και γιατί να θέλουν; Μετά που προσπάθησαν τόσο πολύ για να μοιράσουν το νησί, θα το ένωναν ποτέ ξανά; Όμως, βλέπω ότι ούτε εσείς, ούτε οι πολιτικοί στον βορρά τους κατηγορείτε στις δηλώσεις που κάνετε. Μήπως αυτό οφείλετε στο ότι φοβάστε πως θα μας κάνουν και χειρότερα ή στο ότι νομίζετε ότι θα εκπληρωθούν οι απαιτήσεις σας ευχαριστώντας τους; Ακόμα δεν κουραστήκατε από τις συζητήσεις που κάνουμε μεταξύ μας τρώγοντας ο ένας τον άλλον έχοντας έγνοια τις εκλογές;
