Ο ελληνοκυπριακός ηλεκτρισμός φωταγωγεί τη σημαία στο βουνό

 

Μήπως η ελληνοκυπριακή πλευρά φωταγωγεί τη γιγαντιαία σημαία που βρίσκεται στον Πενταδάκτυλο; Διάβασα μερικές αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Παραπονιούνται Ελληνοκύπριοι αδελφοί μας. Ζητούν από την κυβέρνηση να λογοδοτήσει: «Μήπως με τον ηλεκτρισμό που δίνουμε εμείς φωταγωγείται αυτή η σημαία»; Σίγουρα έτσι είναι. Εδώ και χρόνια βιώνει μεγάλο πρόβλημα στον ηλεκτρισμό η τουρκική πλευρά.

Όμως, πρόσφατα αυτό το πρόβλημα κορυφώθηκε. Άρχισαν να κάνουν γενικές διακοπές στον ηλεκτρισμό καθημερινά με βάση ένα περιοδικό πρόγραμμα. Κατά περιοχή. Και πάλι χτύπησαν την πόρτα της κυβέρνησης στον νότο. Ούτως ή άλλως, ενισχύονταν από εκεί, όμως διπλασίασαν την ποσότητα που λαμβάνουν αυτήν την περίοδο. Την αύξησαν ακόμα πιο πολύ, μάλιστα. Κάποτε έγινε μια συμφωνία με τον Μουσταφά Ακιντζί. Διασυνδέθηκαν τα ηλεκτρικά δίκτυα των δύο πλευρών. Πλέον δεν πληρώνονται χρήματα για τον ηλεκτρισμό που λαμβάνεται από τον νότο. Αν χρειαστεί και ο νότος, θα πάρει κατά τον ίδιο τρόπο από τον βορρά.

Ε, δεν υπάρχει ζήτημα, αφού λάμπει χάρη στους Ελληνοκύπριους και η τεράστια σημαία μας που βρίσκεται στο βουνό. Νομίζω ότι τα πάντα εδώ λειτουργούν υπέρ του στάτους κβο. Παραιτήθηκε ο Ελληνοκύπριος διαπραγματευτής Μαυρογιάννης, λέει. Τι να κάνει ο άνθρωπος; Τι να κάνει και να μην παραιτηθεί; Δεν έχει δουλειά. Δεν απέμεινε κάτι που να ονομάζεται διαπραγματεύσεις. Τότε, τι χρειάζεται διαπραγματευτής; Ξεχάστηκε προ πολλού ποιος είναι ο διαπραγματευτής στον βορρά. Όποιον και αν ρωτήσουμε δεν ξέρει. Όταν εξελέγη στο Προεδρικό ο Μουσταφά Ακιντζί, είχαμε ζητήσει να κάνει διαπραγματευτή τον Αλί Ερέλ. Ο Ερέλ ήταν πρόεδρος του Συνδέσμου Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άτομο που γνώριζε πολύ καλά την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα πίεζε πραγματικά για λύση. Είχε μια στάση όρθια έναντι της Τουρκίας. Άλλωστε, όταν αποφάσισε να κατέλθει ως υποψήφιος ο Ακιντζί, είχε πάει να ρωτήσει και τη δική του άποψη. Τι να έκανε αν κέρδιζε; Και ο Ερέλ του είπε το εξής: «Θέλοντας και μη, θα συγκρουστείς με την Τουρκία»! Το ακούσαμε από τον ίδιο τον Ακιντζί αυτό. Ο Ακιντζί έλεγε συνεχώς ότι «θα είμαι συναινετικός, όχι συγκρουσιακός». Όμως, παρά ταύτα, αναγκάστηκε να συγκρουστεί όταν ήταν στο Προεδρικό, έτσι δεν είναι; Δηλαδή, συγκρούστηκε όταν κατάλαβε ότι ο Ταγίπ Ερντογάν ήταν αποφασισμένος να τον ανατρέψει. Αφότου εξελέγη το 2015 μέχρι και την ολοκλήρωση της θητείας του, δεν αναζήτησε ξανά τον Αλί Ερέλ.

Διηγείται εκείνο το βράδυ ένα από τα άτομα στο Προεδρικό, που βρίσκονταν πιο κοντά στον Ακιντζί. Το βράδυ των εκλογών. Το διηγείται στον στενό του κύκλο μόνο, όχι σε εφημερίδα, σε τηλεόραση κ.λπ. Εκείνο το βράδυ, ήρθε σε αντίθεση με τον Ακιντζί, λέει. Είπε το εξής στον Ακιντζί, ο οποίος παρακολουθούσε τις εκλογές μέχρι να γίνει γνωστό το αποτέλεσμα και πήγε αργότερα στο εκλογικό του γραφείο: «Τώρα θα βγεις και θα διακηρύξεις στον κόσμο και στα Ηνωμένα Έθνη ότι δεν ήταν νόμιμες αυτές οι εκλογές. Και ύστερα, θα καλέσεις σε κοινό αγώνα το 48% του λαού που σε στήριξε». Δεν δέχτηκε ο Ακιντζί. Και έκανε εκείνη την πολύ ατυχή δήλωση. Και το χειρότερο, δεν έφτανε που αποδέχτηκε αυτό το πολιτικό πραξικόπημα, αλλά ανακοίνωσε ότι τερματίζει την πολιτική του ζωή. Δεν έπρεπε να πάει και στο Προεδρικό, στην τελετή παράδοσης των καθηκόντων στον Ερσίν Τατάρ. Νομιμοποίησε τις εκλογές και με τη μετάβαση σε εκείνη την τελετή.

Αν τώρα προσπαθούμε να βρούμε ψηλαφιστά προς τα πού πάμε σε ένα σκοτεινό τούνελ, αν είμαστε τόσο ανήμποροι και απελπισμένοι, το φταίξιμο δεν βρίσκεται μόνο στον κατακτητή μας. Δεν έχουν όρια τα λανθασμένα βήματα που κάναμε. Μας πνίγουν τα οικονομικά προβλήματα, αλλά ακόμα δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι το πραγματικό μας πρόβλημα είναι πολιτικό. Καταβάλλεται προσπάθεια να βελτιωθεί η κατοχική τάξη πραγμάτων, όχι να γκρεμιστεί. Δεν είναι νέο το πρόβλημά μας στον ηλεκτρισμό. Αυτό το πρόβλημα υπάρχει από τότε που αποκοπήκαμε από την Κυπριακή Δημοκρατία. Παίρναμε και μετά το 1963, από τη δημοκρατία, από την οποία αποκοπήκαμε και δεν πληρώναμε. Ή πιο σωστά, πληρώναμε και πληρώναμε την υπόγειά μας οργάνωση. Όποιος δεν πλήρωνε, του έκοβαν το ρεύμα εκείνοι που μας κυβερνούσαν, όχι οι Ελληνοκύπριοι. Πού ήμασταν και πού φτάσαμε, έτσι δεν είναι; Τότε είσπραττε η ΤΜΤ τους λογαριασμούς του ηλεκτρισμού που έδιναν οι Ελληνοκύπριοι. Και τώρα, η γιγαντιαία σημαία μας στο βουνό πάλι φωταγωγείται με ηλεκτρισμό που δίνουν οι Ελληνοκύπριοι. Τότε πρέπει να ρωτήσουμε το εξής: Με ποιον είμαστε σαν το νύχι και το κρέας; Με την Τουρκία; Ή μήπως με τους Ελληνοκύπριους;