Χιλιάδες τεμάχια οστών συνεχίζουν να φυλάσσονται στο Ανθρωπολογικό Εργαστήρι είπε πριν από μερικές μέρες ο εκπρόσωπος της ε/κ πλευράς στη Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων. Μόλις 10 εκταφές μέσα στο 2020 ήταν επιτυχείς, ενώ φαίνεται ότι η «εκλογή» Τατάρ στην ηγεσία των Τ/Κ θα δυσκολέψει το έργο της επιτροπής.
Βέβαια, πανομοιότυπη συζήτηση έγινε πολλές φορές στο παρελθόν για το ευαίσθητο θέμα των αγνοουμένων. Είναι όντως δύσκολο έργο να αναζητεί κανείς οστά πάνω στα ερείπια του '74, του '63 ή και ακόμα και πιο πριν. Ίσως πιο συνταρακτικές και επουσιώδεις για κατανόηση του δράματος των αγνοουμένων είναι οι ανθρώπινες ιστορίες πίσω από τα οστά, τις στρατιωτικές μπότες, τα κουμπιά και τις φωτογραφίες. Τις διαβάζουμε ενίοτε και καταριόμαστε τη μοίρα μας. Αναζητούμε φταίχτες. Διερωτόμαστε γιατί κάποιοι ύψωσαν καριέρες δεκαετιών πάνω σε ξένο πόνο. Γιατί ορισμένοι πάτησαν στο δράμα των συγγενών, εμποδίζοντας ταυτόχρονα τις έρευνες που θα έπρεπε να είχαν γίνει πολλά χρόνια πιο πριν. Καταλαβαίνουμε ότι οι εναπομείναντες συγγενείς αγνοουμένων δεν χρειάζονται κανέναν να μιλήσει εξ ονόματός τους. Ξέρουν πολύ καλά τους πρωταίτιους του δράματός τους.
Τώρα που τα τετελεσμένα επί του εδάφους δεν αφήνουν πολλά περιθώρια, ανησυχούμε και για την Αμμόχωστο. Δεκάδες άνθρωποι είναι θαμμένοι κάτω από τα ερείπια της πόλης. Λόγω της κατάστασης δεν εντοπίστηκαν ποτέ και σήμερα υπάρχει ο κίνδυνος να υψωθούν πολυώροφα κτήρια πάνω από τους τάφους αγνοουμένων.
Οι άνθρωποι της ΔΕΑ κάνουν ό,τι μπορούν με όσα εργαλεία και μέσα έχουν στα χέρια τους. Σχεδόν μισό αιώνα μετά το πραξικόπημα και την εισβολή ωστόσο, οι πληγές είναι ανοικτές, αφού όπως αναφέρθηκε στην Επιτροπή Προσφύγων της Βουλής παρουσιάστηκαν σε συγγενείς αγνοουμένων μερικά κομμάτια οστών μόλις δύο εκατοστών του μέτρου.
Φρονώ όμως, ότι ο πόνος των συγγενών βιώθηκε και βιώνεται σε ατομικό επίπεδο και δεν μετατράπηκε ποτέ σε συλλογικό πόνο και αλληλεγγύη και εν τέλει σε βούληση για επούλωση των πληγών. Ένας εν ζωή γονιός αγνοουμένου μπορεί να συνομιλεί νοερά με τον γιό του που έχασε πριν από 46 χρόνια, μπορεί να δακρύζει κρυφά τα βράδια ή να φυλάει ως κόρη οφθαλμού τα προσωπικά του αντικείμενα.
Οι πλείστοι εξ ημών ωστόσο, βράζουμε στην καθημερινότητα και στο ζουμί μας. Ίσως ξεχάσαμε ότι η μόνη ανάπαυση και δικαίωση όσων χάθηκαν άδικα, είναι η επίλυση του Κυπριακού. Ενίοτε ακούμε απλώς τους γραφικούς ηγέτες μας να επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια. Αδυνατούμε να αναζητήσουμε την ουσία, να σκάψουμε βαθιά στην κυπριακή γη, για να βρούμε τις αλήθειες που θα μας οδηγήσουν σε ένα νέο νόημα για το μέλλον.
Το δράμα που ποτέ δεν έγινε συλλογικό και η αγνοούμενη ουσία

Ένας εν ζωή γονιός αγνοουμένου μπορεί να συνομιλεί νοερά με τον γιο του που έχασε πριν από 46 χρόνια, μπορεί να δακρύζει κρυφά τα βράδια ή να φυλάει ως κόρη οφθαλμού τα προσωπικά του αντικείμενα
Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων
Οι ιδιοκτήτες της ιστοσελίδας www.politis.com.cy διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρούν σχόλια αναγνωστών, δυσφημιστικού και/ή υβριστικού περιεχομένου, ή/και σχόλια που μπορούν να εκληφθεί ότι υποκινούν το μίσος/τον ρατσισμό ή που παραβιάζουν οποιαδήποτε άλλη νομοθεσία. Οι συντάκτες των σχολίων αυτών ευθύνονται προσωπικά για την δημοσίευση τους. Αν κάποιος αναγνώστης/συντάκτης σχολίου, το οποίο αφαιρείται, θεωρεί ότι έχει στοιχεία που αποδεικνύουν το αληθές του περιεχομένου του, μπορεί να τα αποστείλει στην διεύθυνση της ιστοσελίδας για να διερευνηθούν. Προτρέπουμε τους αναγνώστες μας να κάνουν report / flag σχόλια που πιστεύουν ότι παραβιάζουν τους πιο πάνω κανόνες. Σχόλια που περιέχουν URL / links σε οποιαδήποτε σελίδα, δεν δημοσιεύονται αυτόματα.