Η τελευταία πύλη της κόλασης

H Τουρκία είναι ισχυρή, εμείς δεν μπορούμε να τα βάλουμε μαζί της», λέει ο άνδρας στον νότο. «Ό,τι και να κάνουμε είναι μάταιο, δεν μπορούμε να αντιταχθούμε στην Τουρκία», λέει ο άνδρας στον βορρά. Κάποτε μου είχε πει το εξής ένας από τους συνταγματάρχες που με συνέλαβαν: «Η Τουρκία είναι ισχυρό κράτος. Σωπάστε πλέον και εσείς. Όσο και να φωνάζετε δεν ωφελεί». Σύμφωνα με τον συνταγματάρχη, όλοι στην κοινότητά μας είχαν καταλάβει τη δύναμη της Τουρκίας, άρχισαν να δηλώνουν υποταγή σε αυτήν και μόνο εμείς μείναμε να αντιστεκόμαστε. Θυμόταν και τα παλιά, λέει. Κάποτε υπήρχαν ακόμα και κάποιοι που έγραφαν στους τοίχους «έξω ο φασιστικός στρατός», λέει. Αλλά πλέον ούτε αυτοί υπάρχουν. Όλοι συνετίστηκαν, λέει. Μάλιστα εξημερώθηκαν ακόμα και εκείνοι που είχαν σηκώσει το χέρι χωρίς να το θέλουν στη βουλή κατά τη διάρκεια της ανακήρυξης του νέου κράτους. Ευθυγραμμίστηκαν, λέει, εκείνοι που είχαν ταχθεί εναντίον της ανακήρυξης αυτού του κράτους και εκείνοι που έλεγαν ότι αυτό είναι μόνο «το κράτος του Ντενκτάς». Όλοι πλέον υπερασπίζονται αυτό το κράτος, λέει. Αυτή η συνομιλία είχε διεξαχθεί ανάμεσά μας το 2000.

Πέρασαν είκοσι χρόνια από τότε. Και έγιναν χειρότερα τα πράγματα. Αποδείχθηκε πως είχε δίκαιο ο συνταγματάρχης. Κόπηκαν και οι τελευταίοι κρίκοι. Εξελίχθηκαν και εξαπλώθηκαν πιο πολύ η υποταγή και όχι η επανάσταση. Το σκύψιμο και όχι το σήκωμα του κεφαλιού. Η δήλωση υποταγής και όχι η αντίρρηση. Κοντολογίς η οικειοθελής υποδούλωση. Στις προσεχείς προεδρικές εκλογές υπάρχουν υποψήφιοι που συναγωνίζονται μεταξύ τους για να εξυπηρετήσουν την Άγκυρα με μικρές διαφορετικές εννοιολογικές αποχρώσεις. Όποιον και να εκλέξουμε δεν μπορεί να μας σώσει από το να είμαστε μια υποταγμένη κοινότητα.

Και οι πολιτικοί στον νότο νιώθουν πολύ ανήμποροι μπροστά στην Τουρκία, όχι μόνο οι δικοί μας πολιτικοί. Δεν έγινε το αναμενόμενο. Η διεθνής κοινότητα δεν άσκησε πιέσεις στην Τουρκία. Ούτε στο θέμα του Βαρωσιού. Ούτε στο θέμα της ενέργειας. Κοιτάξτε πώς απάντησε ο Ελληνοκύπριος διαπραγματευτής Μαυρογιάννης στην ερώτηση «γιατί ψηλώσαμε τον πήχη των προσδοκιών»: «Δεν μπορώ να πω ότι μεγαλώσαμε τις δυνατότητές μας. Δεν είναι κακό να θέτεις τον πήχη εκεί που πρέπει να είναι». Η Αμερική και η Ευρώπη ενεργοποιήθηκαν έναντι της επιθετικής πολιτικής της Τουρκίας κατά της Ελλάδας, σταμάτησαν την Τουρκία, όμως ακόμα δεν έκαναν κάτι σοβαρό για την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο. Και δεν φαίνεται να προτίθενται να κάνουν. Σίγουρα γι’ αυτό ο Νίκος Αναστασιάδης αποτάθηκε στον Πούτιν. Ζήτησε να ενεργοποιηθεί προσωπικά ο Πούτιν. Γιατί προσωπικά; Διότι έχει στενή φιλία με τον Ταγίπ Ερντογάν ο Πούτιν και ασκεί σοβαρή επιρροή πάνω του. Επιπλέον, αμφότεροι είναι δικτάτορες στις χώρες τους. Αμφότεροι είναι «ο ένας και μοναδικός άνδρας» στις χώρες τους. Πούτιν σημαίνει Ρωσία. Ερντογάν σημαίνει Τουρκία. Είναι αρκετό να συμφωνήσουν οι δύο τους. Δεν χρειάζεται καν να ερωτηθεί η βουλή! Όλες οι ενέργειες του Ερντογάν στη Μέση Ανατολή αναπτύχθηκαν σε εξάρτηση με τον Πούτιν. Προστατεύει την κατάστασή του στη Συρία και στη Λιβύη χάρις στον Πούτιν. Αν δεν έκανε τα στραβά μάτια ο Πούτιν, δεν θα μπορούσε να κρατά στα χέρια του το Ιντλίμπ στη Συρία, το Αφρίν και την Τζεράμπλους. Δεν θα μπορούσε να μπει στη Λιβύη τόσο εύκολα. Αυτές οι στενές σχέσεις ανάμεσα στον Πούτιν και τον Ερντογάν άρχισαν με μιαν απολογία του Ερντογάν και ήρθαν στο σήμερα. Και ο Πούτιν φυσικά δεν τα κάνει αυτά χωρίς αντάλλαγμα. Παίρνει αυτό που ήταν να πάρει.

Όσον αφορά τους Τουρκοκύπριους που σέρνονται πίσω από τον Ερντογάν, δεν αντιλαμβάνονται καν τι τους περιμένει. Η Τουρκία προχωρεί με γοργούς ρυθμούς για να γίνει ένα κράτος θεοκρατικό. Πλέον συζητούνται παντού ανοικτά το χαλιφάτο και η επανάσταση του αλφαβήτου. Γίνονται επαινετικές αναφορές στον ισλαμικό νόμο. Άλλωστε, το θεοκρατικό καθεστώς ήταν το μεγαλύτερο όνειρο του Ερντογάν. Λέγεται ότι θα γίνει πρωτεύουσα η Κωνσταντινούπολη. Θα υπάρξει επιστροφή στο αραβικό αλφάβητο. Και ύστερα θα έρθει η επανάσταση στην ενδυμασία. Να καλυφθούν οι γυναίκες. Οι φανατικοί ισλαμιστές, οι βιαστές και οι δολοφόνοι κάνουν μπαϊράμι. Χειροκροτούνται εκ μέρους της αστυνομίας εκείνοι που κάνουν διαδηλώσεις στους δρόμους κρατώντας πράσινες σημαίες. Κάτω από τις διαταγές ενός τέτοιου κράτους και ενός τέτοιου δικτάτορα ζούμε εμείς εδώ. Και τι μας λένε; «Ό,τι υπάρχει στην Τουρκία, θα υπάρχει και εδώ!» Και υπάρχει ούτως ή άλλως. Κάμερες παρακολούθησης. Νόμος ηλεκτρονικών εγκλημάτων. Είναι οι τελευταίες κινήσεις του ασφυκτικού κλοιού. Περιμένετε. Θα έρθουν πολύ χειρότερα! Υποταγή στον σουλτάνο. Η τελευταία πύλη της κόλασης…