Λύση δεν υπάρχει, τουλάχιστον να εμποδίσουμε την επιδείνωση

Η κατάσταση στην Κύπρο δεν μπορεί να βελτιωθεί, αλλά μπορεί να επιδεινωθεί. Και αυτό ακριβώς μετατρέπει σε προτεραιότητα τη δεύτερη επιλογή. Δηλαδή, το βασικό μας καθήκον πρέπει να είναι να εμποδίσουμε την επιδείνωση. Διότι δεν βελτιώνεται, δεν υπάρχει λύση. Ακόμα δεν διαμορφώθηκαν οι συνθήκες γι’ αυτό. Οι δυνάμεις που δημιούργησαν αυτό το πρόβλημα δεν θεωρούν αναγκαία οποιαδήποτε αλλαγή προς το παρόν. Είναι ικανοποιημένες από αυτό το στάτους κβο. Εμείς είμαστε εκείνοι που έχουμε παράπονο. Αλλά και ανάμεσά μας υπάρχουν πολλοί που είναι ικανοποιημένοι. Αν μείνει έτσι. Αν δεν αλλάξει καθόλου η κατάσταση. Δεν έχουν αντίρρηση! Δεν μπορούν να βρουν σε κάποια άλλη τάξη πραγμάτων εκείνα που βρήκαν μέσα σε αυτήν την τάξη πραγμάτων. Δεν ξέρουμε τον αριθμό εκείνων που έχουν παράπονο. Ανάμεσα σε εκείνους που λένε ότι θέλουν λύση και ειρήνη υπάρχουν και κάποιοι που δεν θέλουν. Και επειδή έχει και αυτό όφελος παρουσιάζονται ωσάν να θέλουν. Όπως και να έχει το πράγμα, δημιουργήθηκε μια αγορά κυπριακού προβλήματος εδώ. Έχει και αυτό κέρδος. Υπάρχουν ταμεία. Θα ήθελα να ξέρω τον αριθμό εκείνων που αφιέρωσαν ειλικρινά τον εαυτό τους στη λύση και την ειρήνη. Οι προσπάθειες προς αυτήν την κατεύθυνση δεν με ικανοποιούν. Είναι ανεπαρκείς. Μέχρι εκεί που επιτρέπει το κατοχικό καθεστώς. Εντός του χαραχθέντος πλαισίου. Όταν δεν βγει κανείς εκτός του πλαισίου. Τι είδους αγώνας μπορεί να διεξαχθεί; Κατανοητό, οι μεγάλες δυνάμεις δεν θέλουν να γκρεμιστεί αυτό το στάτους κβο. Εμείς; Τι κάνουμε; Ως κυπριακός λαός δεν είμαστε καν ενωμένοι.

Το χρονοδιάγραμμα είναι γνωστό. Μέχρι τον Μάιο δεν υπάρχει τίποτα το νέο! Θα περιμένουν τις εκλογές τον Απρίλιο. Θα μείνει στη θέση του ο τωρινός μας ηγέτης ή θα φύγει; Όλοι ξέρουν πλέον ότι ο Ταγίπ Ερντογάν θέλει να τιμωρήσει τον Μουσταφά Ακιντζί. Άλλωστε και η Άγκυρα δεν νιώθει την ανάγκη πλέον να το κρύψει αυτό. Νομίζω πως το ξέρει και ο Γκουτέρες. Όμως, δεν τον νοιάζει και πολύ. Θα συνεχίσει με όποιον έρθει. Μέχρι πού θα συνεχίσει; Μέχρι να τελειώσει η θητεία του. Ύστερα θα παραδώσει σε κάποιον άλλον. Ποιος ξέρει πόσους γ.γ. του ΟΗΕ και ηγέτες θα παλιώσουμε ακόμα…

Ας έρθουμε στο ουσιαστικό ζήτημα. Τι λέγαμε; Μπορούν να επιδεινωθούν τα πάντα. Ακόμα συνεχίζεται η φωτιά της κόλασης γύρω μας. Και εμείς είμαστε μέσα σε αυτόν τον κύκλο. Άλλωστε, από αυτό πηγάζει το πρόβλημά μας. Είμαστε άνθρωποι της Μέσης Ανατολής. Και ένα κομμάτι του μεσανατολικού προβλήματος. Τα προβλήματα των χωρών που βρίσκονται γύρω μας δεν εξαρτώνται από το δικό μας πρόβλημα. Αλλά η λύση του δικού μας προβλήματος εξαρτάται από τη λύση των δικών τους προβλημάτων. Χωρίς να λυθούν τα δικά τους προβλήματα δεν θα λυθεί ποτέ το δικό μας. Πού είναι ο κίνδυνος τώρα; Στις θάλασσές μας! Μπορεί να μας προκαλέσει πολλούς μπελάδες αυτός ο πλούτος που βρίσκεται στη θάλασσα. Μπορεί να ξεσπάσει και πόλεμος εξαιτίας του. Δεν φτάνει που κατέχει το μισό νησί, η Τουρκία έβαλε τώρα στο μάτι και τις θάλασσες. Διεξάγει γεωτρήσεις στα χωρικά ύδατα της Κύπρου. «Μας έδωσε άδεια η ΤΔΒΚ γι’ αυτό», λέει. Ποιος αναγνωρίζει την ΤΔΒΚ; Έχει εξουσία να δώσει μια τέτοια άδεια; Η διεθνής κοινότητα κλείνει τα μάτια στις απειλές και τους εκβιασμούς της Τουρκίας.

Δεν τη νοιάζει και πολύ η καταπάτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου. Αντιδρά, αλλά η αντίδραση αυτή περιορίζεται μόνο σε ανακοινώσεις. Ακόμα δεν υπάρχει κάποιο σοβαρό μέτρο. Ο Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος παίρνει θάρρος από αυτό, προχωρά ακόμα πιο πολύ τις απειλές και τις δραστηριότητές του. Μέσα από την τουρκοκυπριακή κοινότητα δεν ακούγονται και πολλές φωνές. Παρά το γεγονός ότι ο Ταγίπ Ερντογάν παραμυθιάζει λέγοντας «προστατεύω τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων», κανείς δεν μπορεί να του πει «τα δικά σου δικαιώματα προστατεύεις, όχι τα δικά μας». Ένας άλλος κίνδυνος για όλους μας είναι το απολυταρχικό καθεστώς στην Τουρκία. Ξέρετε! Ο πόλεμος είναι η τροφή των απολυταρχικών καθεστώτων! Δεν μπορούν να σταθούν όρθια χωρίς πόλεμο. Αν μείνουν χωρίς πόλεμο, καταρρέουν. Δέκα χρόνια διήρκεσε ο πόλεμος του Σαντάμ με το Ιράν. Ύστερα ήρθε η σειρά του Κουβέιτ κ.λπ. Τον ίδιο δρόμο πήρε και ο Ταγίπ Ερντογάν. Χάρη στην κατοχή της Συρίας τράβηξε με το μέρος του όλη την αντιπολίτευση στην Τουρκία. Ένιωσε ότι ενισχύθηκε πιο πολύ. Τις ίδιες φιγούρες κάνει τώρα και για την Κύπρο. Η Κύπρος είναι καλύτερη τροφή από τη Συρία για τον Ερντογάν. Αν βγάλει κραυγές κατάκτησης εδώ, θα τον σηκώσουν ψηλά στον αέρα στην Κωνσταντινούπολη. Δεν θα νικηθεί ποτέ μέχρι να πεθάνει. Θα πεθάνει ήσυχος στο Μέγαρό του!

Τώρα το ουσιαστικό καθήκον των Κύπριων πατριωτών είναι να εμποδίσουν την επιδείνωση της κατάστασης στο νησί. Βεβαίως μπορούμε να αποτρέψουμε αυτόν τον κίνδυνο με μια λύση. Όμως, δυστυχώς δεν φαίνεται λύση στον ορίζοντα!