Μας έφαγαν τη ζωή

Παρομοιάζω τις συζητήσεις για δύο κράτη και ομοσπονδία με το ποδόσφαιρο που παίζαμε στη γειτονιά μας. Διότι ούτε το ένα γίνεται ούτε το άλλο. Αλλά συζητάμε. Σαν να το κάνουμε για να περάσει ο χρόνος. Προσπαθούμε να αποδείξουμε ο ένας στον άλλον την ανωτερότητά μας. Φυσικά αυτοί που λένε ομοσπονδία φαίνονται καλοί με φόντο τους ανόητους που επαναλαμβάνουν το τροπάρι για δύο κράτη. Πιο έξυπνοι.

Πιο ειρηνόφιλοι. Πιο θαρραλέοι. Αλλά οφείλουν αυτήν τη στάση στους άλλους τους ανόητους! Κερδίζουν αξία ενόσω η εθνικιστική ομάδα μιλάει για δύο κράτη. Είναι πολύ εύκολο να είσαι προοδευτικός και επαναστάτης στις σημερινές συνθήκες της Κύπρου. Βάζεις στο στήθος έναν Τσε. Ανοίγεις το πανό. Λύση αμέσως τώρα! Ώς εδώ. Τι χρειάζεται ο μεγάλος αγώνας; Κάνουν λάθος όσοι λένε ότι με τα λόγια δεν γίνεται δουλειά. Νά που γίνεται. Την κάνουν να γίνεται! Ο άνθρωπος φωνάζει με όλη τη δύναμη της φωνής του ότι «δεν θα σωθεί κανείς μόνος του, είτε όλοι μαζί είτε κανένας μας», όμως εκείνος σώθηκε προ πολλού, γέμισε προ πολλού την κούπα του. Μήπως βλέπει καθόλου ο άνθρωπος που τα κονομάει όσους δεν μπορούν να τα κονομήσουν; Λέει «μην σωπαίνεις, όσο σωπαίνεις θα έρθει και η δική σου σειρά» και ύστερα σωπαίνει όταν χρειάζεται πιο πολύ από κάθε άλλη φορά να μιλήσει! Σαν να μην φτάνει που σιωπά, φιμώνει και όσους δεν σιωπούν.

Το κόμμα μας που είναι γνωστό ως το πλέον αριστερό εφηύρε ένα νέο σύνθημα. Τι σύνθημα; «Χαμογέλα»… Λένε «άντε χαμογέλα» στην κοινότητα που βιάστηκε. Αν δεν μπορείς να αντισταθείς, φρόντισε να το απολαύσεις! Το χωρίς φίλτρο φουγάρο του ηλεκτροπαραγωγού σταθμού στην Κερύνεια και τα δηλητηριώδη μεταλλικά απόβλητα στη Λεύκα τσάκισαν τον κόσμο από τον καρκίνο. Χαμογέλα! Έγινε τουλάχιστον πενταπλάσιος από εμάς ο πληθυσμός που μεταφέρθηκε από το εξωτερικό. Χαμογέλα! Δεν υπάρχουν μέσα, δεν υπάρχουν δρόμοι! Χαμογέλα! Υπάρχουν τζαμιά, δεν υπάρχουν σχολεία! Χαμογέλα! Μήπως μας θεωρούν τρελούς;
Ο ποιητής μας σκεφτόταν και χαμογελούσε, λέει, ότι θα τον θεωρούσαν τρελό μόλις αντιλαμβάνονταν ότι περπατά στον δρόμο και χαμογελά μόνος τους. Και εγώ έτσι χαμογελώ τώρα. Άντε όλοι μαζί: Cheese!
Τι λέγαμε; Να ευχαριστείτε τους ανόητους που επαναλαμβάνουν το τροπάρι για δύο κράτη. Να τους ευχαριστείτε που κοιμούνται και ξυπνούν παραμιλώντας για τη μητέρα πατρίδα. Κοιμούνται και ξυπνούν και την ευγνωμονούν. Κάνουν ανόητα πράγματα όπως η σκοπιά της αυγής. Είστε καλοί στο δικό τους βρόμικο φόντο. Φορτώστε το τυρί στο καράβι. Λύση. Ειρήνη. Ομοσπονδία! Δικοινοτική, διζωνική!

Ώς εδώ. Να δουν πώς γίνεται η δουλειά αυτή. Ο Τσαβούς στη Νέα Υόρκη δεν έχει καμία αντίρρηση! Ο σεφ της ορχήστρας και στο Κραν Μοντανά και στη Νέα Υόρκη! Έμεινε μετέωρο το χέρι σου κ. Χριστοδουλίδη. Σου έριξε μια πέτρα. Κόλλησε στο παράθυρο, είπε. Σε χτύπησε μαζί με τον Πρόεδρό σου! Δεν υπάρχει κάτι που μπορεί να γίνει! Πες στον Πρόεδρο. Να μην ανοίγει την καρδιά του στον Τσαβούς στο εξής. Να κρατάει σφικτά κλειστό το στόμα του. Τι είναι αυτό που λες καρδιά άλλωστε; Είναι πολύ επικίνδυνη ακόμα και στον έρωτα. Λες σε αγαπώ και φεύγει. Σώνει και καλά θα εξομολογηθείς τη μοναδική σου αγάπη;

Τι λέγαμε; Παρομοιάζω με το ποδόσφαιρο που παίζαμε στη γειτονιά τους καβγάδες για δύο κράτη και ομοσπονδία. Δεν γίνεται αγαπητέ μου φίλε, δεν γίνεται. Ούτε το ένα γίνεται τώρα, ούτε το άλλο. Κοίτα τι λέει ο κ. Τραμπ για την Γκρέτα; «Είναι ένα πολύ εύθυμο νεαρό κορίτσι». Μπράβο Γκρέτα. Σου έκλεψαν την παιδική σου ηλικία οι ποταποί, έτσι δεν είναι; Το ζήτημα είναι η κλιματική αλλαγή. Το κλίμα είναι άσχημο! Θα βουλιάξει ο κόσμος! Ποιους την παιδική ηλικία δεν έκλεψαν; Ρωτήστε τον Τραμπ. Να δούμε, ξέρει πού είναι η Κύπρος; Δεν γίνεται αδελφέ μου, δεν γίνεται, είπα. Ούτε δύο κράτη. Ούτε ομοσπονδία! Αυτό το 45χρονο στάτους κβο είναι που βολεύει πιο πολύ. Είπες ότι το κλειδί είναι στην Άγκυρα; Τότε δεν θα ανοίξει καθόλου! Αν ανοίξει, θα μείνει έξω η ίδια. Μήπως κάθε λύση, είτε διχοτόμηση, είτε ενωμένη Κύπρος, δεν θα σφραγίσει την αποχώρηση του τουρκικού στρατού απ’ εδώ; Λύση σημαίνει τερματισμός της παρουσίας της στο νησί, έτσι δεν είναι; Τότε; Να βρει λύση εδώ και να αυτοκτονήσει; Τρελή είναι; Τότε χαμογέλα. Άντε χαμογέλα. Γέλα δυνατά! Να αντιλαλήσουν τα βουνά! Να μην ξέρει κανείς τις ανοησίες μας σε τούτο το μικρό νησί.

Διαφέρουμε σε κάτι αγαπητή Γκρέτα. Οι ποταποί έφαγαν τη δική σου παιδική ηλικία. Εμάς μας έφαγαν όλη τη ζωή!