Σταματώ βιαστικά στο φαρμακείο της γειτονιάς μου για αντισταμινικά (η σκόνη μας έπνιξε). Ο φαρμακοποιός εξυπηρετεί έναν ηλικιωμένο ο οποίος έσπευσε εκεί με το βιβλιάριό του για να πάρει ένα από τα 15 διαφορετικά φαρμακευτικά σκευάσματα που αυτή τη στιγμή παίρνει δωρεάν από τα κρατικά φαρμακεία. Θα βαρέθηκε, σκέφτηκα, να πάει στο νοσοκομείο ή σε κάποιο κέντρο υγείας για ένα και μόνο φάρμακο. Κάπως έτσι το δικαιολόγησε. Για 5-6 ευρώ, είπε στον φαρμακοποιό, δεν θα αλλάξω δύο λεωφορεία, να «φάω» τη μέρα μου για να πάρω το φάρμακό μου. Ο φαρμακοποιός τον ενημερώνει ότι από τον Ιούνιο τα φάρμακά του θα μπορεί να τα παίρνει από όποιο φαρμακείο θέλει. Και θα πληρώνει ένα ευρώ για κάθε συσκευασία φαρμάκου. Ο ηλικιωμένος τότε, που προφανώς δεν γνώριζε γιατί κανείς δεν μπήκε στον κόπο να τον ενημερώσει, ενθουσιάστηκε. Δηλαδή θα μπορώ να τα παίρνω τα φάρμακά μου από εδώ; Ρωτούσε και ξαναρωτούσε λες και ήθελε να επιβεβαιώσει ότι αντιλήφθηκε σωστά τα όσα ο φαρμακοποιός του είπε. «Θκυο βήματα έν’ το φαρμακείο σου που το σπίτι μου», συνέχισε. Παίρνω γρήγορα τα φάρμακά μου και φεύγω. Στον δρόμο για τη δουλειά σκέφτομαι όλες τις αλλαγές που θα επέλθουν με την εφαρμογή του ΓεΣΥ. Σκέφτομαι πως δεν θα είναι ρόδινα όλα από την αρχή. Πως θα υπάρξουν προβλήματα, λειτουργικά και άλλα. Και πως δεν θα είναι εύκολη η μετάβαση από το υφιστάμενο στο νέο σύστημα. Σκέφτομαι και αυτά τα οποία διατείνεται ο ιατρικός κόσμος: Για υποβαθμισμένες υπηρεσίες υγείας, για ανεπαρκή προϋπολογισμό, για ένα σύστημα που δεν καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών. Επανέρχομαι, νοερά, στο σήμερα. Στο υφιστάμενο σύστημα υγείας. Στις ουρές των ασθενών στα νοσοκομεία. Και στην πρόσβαση, ενός ποσοστού του πληθυσμού που μπορεί να πληρώσει, σε ποιοτικές (ομολογουμένως) υπηρεσίες υγείας. Σκέφτομαι πως τυγχάνει να είμαι πιο τυχερή από κάποιους άλλους συνανθρώπους μου. Γιατί μπορώ (ακόμη) να πληρώνω ένα συμβόλαιο που μου εξασφαλίζει άμεση πρόσβαση σε όποιο ιατρικό κέντρο του ιδιωτικού τομέα επιθυμώ. Είναι όμως δίκιο αυτό; Είναι δίκιο η υγεία η δική μου να θεωρείται πιο πολύτιμη από την υγεία τη δική σου επειδή μπορώ (ακόμη) να πληρώνω μια ασφάλεια; Είναι δίκιο οι χρόνιοι ασθενείς να αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας από τις ασφαλιστικές εταιρείες και παρά τα προβλήματα υγείας τους να περιμένουν μήνες για να εξυπηρετηθούν από τον δημόσιο τομέα της υγείας; Όχι, δεν είναι δίκιο. Τις ανισότητες αυτές προσπαθεί να καλύψει ο σχεδιασμός του ΓεΣΥ. Και να εξυπηρετεί τα πιο ευάλωτα στρώματα της κοινωνίας, όπως τον ηλικιωμένο γείτονά μου που αυτή τη στιγμή αλλάζει δύο λεωφορεία για να πάρει τα φάρμακά του. Το ΓεΣΥ δεν είναι ένα ακρωνύμιο χωρίς περιεχόμενο. Είναι ο κόσμος. Εάν το στηρίξουμε, θα δούμε τα οφέλη του. Εάν το σνομπάρουμε, θα καταρρεύσει. Από όλους εμάς εξαρτάται η έκβασή του.
Από εμάς εξαρτάται η έκβαση του ΓεΣΥ
Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων
Οι ιδιοκτήτες της ιστοσελίδας www.politis.com.cy διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρούν σχόλια αναγνωστών, δυσφημιστικού και/ή υβριστικού περιεχομένου, ή/και σχόλια που μπορούν να εκληφθεί ότι υποκινούν το μίσος/τον ρατσισμό ή που παραβιάζουν οποιαδήποτε άλλη νομοθεσία. Οι συντάκτες των σχολίων αυτών ευθύνονται προσωπικά για την δημοσίευση τους. Αν κάποιος αναγνώστης/συντάκτης σχολίου, το οποίο αφαιρείται, θεωρεί ότι έχει στοιχεία που αποδεικνύουν το αληθές του περιεχομένου του, μπορεί να τα αποστείλει στην διεύθυνση της ιστοσελίδας για να διερευνηθούν. Προτρέπουμε τους αναγνώστες μας να κάνουν report / flag σχόλια που πιστεύουν ότι παραβιάζουν τους πιο πάνω κανόνες. Σχόλια που περιέχουν URL / links σε οποιαδήποτε σελίδα, δεν δημοσιεύονται αυτόματα.