Η αισιοδοξία των ανοικτών οριζόντων

Του Παναγιώτη Σεντώνα*

Ανοικτά σύνορα, διεθνείς συναλλαγές, συμφωνίες δασμών και εμπορίου. Αυτά είναι μερικά κύρια χαρακτηριστικά της παγκόσμιας οικονομίας σήμερα. Οι τεχνολογικές αλλαγές έχουν αποκτήσει παγκόσμια διάσταση και η κυριαρχία τους ήρθε για να μείνει. Οι νέες τεχνολογίες στον χώρο της εργασίας και της επικοινωνίας, το ηλεκτρονικό εμπόριο, η τεχνολογία στην υπηρεσία της ιατρικής ή της εκπαίδευσης, δείχνουν το μέγεθος της αλλαγής και διαμορφώνουν προκλήσεις για το μέλλον.

Μέσα σ’ αυτό τον ανοικτό κόσμο, η συμμετοχή της Κύπρου στην ΕΕ αποτελεί την πιο ισχυρή θωράκισή μας. Μόνοι μας σημαίνει οπισθοδρόμηση. Με τα άλλα κράτη μέλη της ΕΕ σημαίνει τη δυνατότητά μας να αντιμετωπίζουμε τις αλλαγές με τον πιο σύγχρονο τρόπο.

Δεν είναι όλα ρόδινα, βεβαίως, στην παρούσα κατάσταση της Ένωσης. Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα έχει μπροστά του μεγάλες και δύσκολες προκλήσεις. Είναι όμως προς το συμφέρον της Κύπρου και των ανθρώπων της να εργαστούμε, παρά τις απογοητεύσεις, για την καλύτερη Ευρώπη. Η συμμετοχή στην ΕΕ δίνει το πιο κατάλληλο πλαίσιο για να έχουμε γνώση της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, και έτσι να προσφέρουμε λύσεις στους Κύπριους πολίτες. Λύσεις που θα προκύπτουν από την τεχνογνωσία που παρέχει η ευρωπαϊκή εμπειρία και τεχνογνωσία που πρέπει να διοχετεύεται στους νέους, για να είναι συμμέτοχοι και καταλύτες αλλαγής σε Ευρώπη και Κύπρο. Λαμβάνοντας μέρος η νέα γενιά στις ευρωπαϊκές διαδικασίες καταρτίζεται, εκπαιδεύεται, κερδίζει εμπειρίες και εφόδια εισόδου στην αγορά εργασίας με απαιτήσεις.

Με την ΕΕ μπορούμε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα όλες τις άλλες προκλήσεις που η σημερινή εποχή έχει δημιουργήσει. Μόνο μαζί με την ΕΕ μπορούμε να σταθούμε με επιτυχία απέναντι στον οικονομικό και εμπορικό ανταγωνισμό ΗΠΑ-Κίνας ή τις δυναμικές που αναπτύσσουν οι «αναδυόμενες» οικονομίες. Μαζί με την ΕΕ μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις σύγχρονες απειλές ασφάλειας, όπως η τρομοκρατία, οι μεταναστευτικές προκλήσεις, οι περιβαλλοντικές ανατροπές ή ο τεχνολογικός ανταγωνισμός.

Κανένα κράτος μέλος, μικρό ή μεγάλο, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τον κόσμο του 21ου αιώνα μόνο του. Βλέπουμε ότι ισχυρές οικονομίες, όπως η γερμανική ή η γαλλική, επιλέγουν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις μέσα από τη συλλογική δράση της ευρωπαϊκής ενοποιητικής διαδικασίας. Πολύ δε περισσότερο ισχύει αυτό αν είσαι ένα μικρό κράτος, όπως η Κύπρος. Η έννοια της κυριαρχίας του κράτους, όπως το γνωρίσαμε στο παρελθόν, έχει αλλάξει. Νέα δεδομένα σχηματίζουν νέες αναγκαιότητες: αν δεν ανήκεις κάπου, αν δεν ενώνεις δυνάμεις με άλλους λαούς, τελικά, όχι μόνο δεν θα έχεις δική σου κυριαρχία, αλλά θα περάσεις στο περιθώριο της παγκόσμιας ανάπτυξης.

Υποψήφιου ευρωβουλευτή ΔΗΣΥ-ΕΛΚ