Προκαλεί τουλάχιστον απορία η βεβαιότητα με την οποία η Παγκύπρια Συντεχνία Κυβερνητικών Ιατρών μιλά για «πρωτοφανή διαπόμπευση ιατρικών λειτουργών», στην υπόθεση του θανάτου του 10χρονου μαθητή. Διαπόμπευση σημαίνει το δημόσιο ρεζίλεμα ή ο εξευτελισμός κάποιου και στην περίπτωση αυτή δεν παρουσιάστηκαν τέτοια φαινόμενα, ούτε στα ΜΜΕ, ούτε καν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πλην εξαιρέσεων.
Αυτό που συνέβη και πρέπει να το δεχθεί ο ιατρικός κόσμος, ως λογική απόρροια των γεγονότων που δημοσιοποιήθηκαν, είναι η μαζική έκφραση ισχυρής αποδοκιμασίας από την κοινή γνώμη στην επιβεβαιωμένη απόφαση γιατρού ή γιατρών στις Πρώτες Βοήθειες του Νοσ. Λάρνακας να ζητήσουν από τη μητέρα να πάρει στο σπίτι τον γιο της, πριν εξαντληθούν οι προσφερόμενες τεχνικές δυνατότητες για τις εξετάσεις, ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο αιφνίδιας επιδείνωσης της κατάστασης του παιδιού. Αυτό που δεν «χωνεύει» ο κόσμος είναι ότι το παιδί έγκαιρα μεταφέρθηκε στις Πρώτες Βοήθειες και έγκαιρα θα μπορούσε να γίνει σωστή διάγνωση και παρακολούθηση/περίθαλψη εντός του νοσοκομείου, για να αποφευχθεί το μοιραίο. Προκαλεί επίσης θυμό η, κατ’ ισχυρισμόν της μητέρας, άρνηση του γιατρού να υποβάλει το παιδί σε αξονικό τομογράφο αλλά και η παράλειψη, όπως αναφέρθηκε στο δικαστήριο, να επιδειχθεί η ακτινογραφία σε ειδικό (ακτινονολόγο).
Με χθεσινή τους ανακοίνωση, οι γιατροί της ΠΑΣΥΚΙ δηλώνουν πως στόχος της αυριανής στάσης εργασίας τους «δεν είναι η ταλαιπωρία των ασθενών, τους οποίους θέλουμε στο πλευρό μας». Θα έπρεπε να είναι βέβαιοι πως δεν θα έχουν στο πλευρό τους τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Μάλλον την κατακραυγή της διακινδυνεύουν να προκαλέσουν. Διότι αυτή η στάση εργασίας και γενικότερα κάποιες δηλώσεις από τον πρόεδρο της συντεχνίας, δίνουν την εντύπωση πως πρόκειται για μια αντανακλαστική αντίδραση στη σύλληψη των δύο γιατρών, προς διευκόλυνση των ανακρίσεων, ως εάν να μην επιτρέπουν στις διωκτικές αρχές να θεωρούν έστω ύποπτους λάθους ή αμέλειας τους γιατρούς, αν αυτό «δείχνουν» εκ πρώτης όψεως κάποιες μαρτυρίες.
Ο κόσμος ξέρει πως τα δημόσια νοσηλευτήρια έχουν τα χάλια τους, με κύριο υπεύθυνο την κυβέρνηση, παρά οποιονδήποτε άλλον. Ξέρει στο πετσί του πως η κατάσταση επιδεινώνεται χρόνο με τον χρόνο. Συμφωνεί με τους γιατρούς ότι «δεν πάει άλλο». Ακριβώς όμως γιατί έχει επίγνωση της τραγικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται το σύστημα δημόσιας υγείας και επειδή αναγνωρίζει τις άθλιες συνθήκες εργοδότησης του ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού, η κοινωνία στήριξε με πάθος τον πρόσφατο νόμο για το ΓΕΣΥ και την αυτονόμηση των νοσοκομείων και απαιτεί πλέον την εφαρμογή τους το ταχύτερο. Ας διαλέξουν οι γιατροί με ποιον είναι, αντί να καταφεύγουν τώρα σε απεργίες.
