Ε εσύ κακόμοιρο νησί μοιρασμένο, κομματιασμένο, με τα πνευμόνια σου ξεριζωμένα, τα μάτια σου βγαλμένα, όλα τα πλευρά σου σπασμένα, που κυματίζουν εφτά σημαίες στους ουρανούς σου και ακόμα ψάχνεις κάτω από το χώμα σου οστά που δέχτηκαν σφαίρες! Νησί των δολοφονιών! Νησί των ατιμώρητων γνωστών δραστών και όχι των αγνώστων δραστών! Πόσο εύκολο είναι να σκοτώνεις άνθρωπο εδώ. Σκοτώνεις στον νότο, διαφεύγεις στον βορρά. Σκοτώνεις στον βορρά, διαφεύγεις στον νότο. Ούτε εκεί επιβάλλεται τιμωρία ούτε εδώ. Έχουν ευαισθησίες οι κύριοι! Ο βορράς δεν επιστρέφει τον δολοφόνο στον νότο. Και ο νότος στον βορρά! Όποιος θέλει να σκοτώσει, ας κοπιάσει εδώ σε εμάς. Είναι εγγυημένη η δολοφονία. Στο νησί του πεζεβέγκη.
Ιδού το τελευταίο παράδειγμα. Έπνιξε τον άνθρωπο σφίγγοντας τον λαιμό του με ζώνη και τον σκότωσε σε μιαν δασώδη περιοχή στον βορρά. Ύστερα διέφυγε στον νότο. Συνελήφθηκε. Προσήχθη στο δικαστήριο. Δεν δικάστηκε για φόνο. Δικάστηκε για παράνομη είσοδο στον νότο. Η τιμωρία του τρίμηνη φυλάκιση! Ώς εδώ. Οι αρχές στον βορρά απαίτησαν την επιστροφή του, λένε. Αλλά οι διαμένοντες στον νότο δεν τους τον έδωσαν. Άλλωστε, έχουν μούτρα οι διαμένοντες στον βορρά να υποβάλλουν ένα τέτοιο αίτημα; Σάμπως εκείνοι επέστρεψαν τους δολοφόνους που κατέφυγαν στον βορρά και τώρα το περιμένουν και από τους άλλους; Ο άνθρωπος σκότωσε έναν Άγγλο στην Αγία Νάπα πριν ορισμένο χρονικό διάστημα. Ήταν δύο άτομα. Μετά τη δολοφονία διέφυγαν στον βορρά. Συνελήφθηκαν. Παραδέχτηκαν και ότι διέπραξαν ανθρωποκτονία στον νότο. Τους παραδώσατε στον νότο; Δεν τους παραδώσατε! Τους δικάσατε εσείς, αλλά όχι για φόνο. Μόνο επειδή εισήλθαν στον βορρά από παράνομη οδό! Τι ωραία, τι καλά! Τι νησί είναι αυτό! Νησί των δολοφονιών. Είναι εγγυημένες οι δολοφονίες στο νησί του πεζεβέγκη!
Συνεχίζουμε μια παλιά παράδοση εδώ. Κάποτε τους αποκαλούσαν άγνωστους δράστες, αν και ήταν γνωστοί. Ήταν ικανοποιημένοι για εκείνες τις δολοφονίες και οι Άγγλοι αποικιοκράτες. Ο Έλληνας σκότωνε τον Έλληνα. Ο Τούρκος τον Τούρκο. Δεν συλλαμβανόταν ο δράστης κανενός εγκλήματος. Διότι οι δολοφονηθέντες και στις δύο πλευρές ήταν αριστεροί. Επιτρεπόταν και ήταν νόμιμη η διάπραξη δολοφονίας για να εμποδιστεί η Κύπρος από του να γίνει η νέα Κούβα της Μεσογείου! Τα όπλα ήταν από τους Άγγλους. Η δολοφονίες από εμάς! Μήπως αυτό είναι ένα νησί που παράγει όπλα; Εδώ υπάρχουν εργοστάσια κρασιού και εσπεριδοειδών. Δεν υπάρχουν εργοστάσια όπλων! Τότε ποιος στοίβαξε τόσα όπλα εδώ και από πού στο διάολο;
Δεν χάλασε η παράδοση των δολοφονιών και μετά την ανακήρυξη της δημοκρατίας το 1960. Δολοφονήθηκαν πολλοί στους δρόμους. Βιάστηκε η δημοκρατία. Δεν ήταν η κοινή κυβέρνηση που κυβερνούσε τη χώρα. Ήταν οι υπόγειες οργανώσεις! Μήπως ζητήθηκε λογοδοσία για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν μετά το 1963; Ούτε αυτό έγινε! Τόσες ζωές εκτελέστηκαν χωρίς κανείς να ρωτήσει οτιδήποτε. Έτσι φτάσαμε στο 1974. Μαζί με τους δολοφόνους που δεν τιμωρήσαμε ανάμεσά μας. Αυτοί οι δολοφόνοι ολοκλήρωσαν στις 15 Ιουλίου όσα είχαν αφήσει ημιτελή. Και ούτε αυτοί δικάστηκαν. Ούτε από αυτούς ζητήθηκε να λογοδοτήσουν. Και ήρθε ξαφνικά η 20ή Ιουλίου. Η ημερομηνία που σφράγισε τις μεγαλύτερες δολοφονίες. Πόσοι πολλοί άνθρωποι εκτελέστηκαν... Πόσοι πολλοί ομαδικοί τάφοι σκάφτηκαν... Μην πιστεύετε όσους ψάχνουν παρηγοριά λέγοντας αυτός είναι ο πόλεμος. Είναι μια ποταπότητα. Αλλά δεν πιάσαμε να τιμωρήσουμε εκείνους τους ποταπούς. Αν είχαν γλώσσα και να έλεγαν οι αγαπητοί μας νεκροί τα λείψανα των οποίων βγάζουμε τώρα από το χώμα και τους αποχαιρετούμε μέσα σε μικροσκοπικά φέρετρα πώς πέθαναν, πώς θάφτηκαν σε εκείνους τους ομαδικούς τάφους, πώς ρίχτηκαν στα πηγάδια, ποιος τους σκότωσε...
Έτσι νομιμοποιήσαμε τις δολοφονίες σε αυτό το νησί που μοιράστηκε στα δυο. Άρα, πιο πολύ ωφέλησε τους δολοφόνους αυτή η διαίρεση. Και τους πλιατσικολόγους. Και τους λαθρέμπορους. Αφήνουμε ελεύθερους ακόμα και τους δολοφόνους που συλλαμβάνουμε. Τι ξεδιαντροπιά είναι αυτή! Σκοτώνεις! Διαφεύγεις στον νότο! Σώζεσαι! Σκοτώνεις! Διαφεύγεις στον βορρά! Σώζεσαι! Εσείς θα βρείτε λύση σε αυτό το νησί με αυτό σας το χάλι; Να βουλιάξει και η ομοσπονδία σας. Και η συνομοσπονδία σας. Ε εσύ κακόμοιρο νησί που στους ουρανούς σου κυματίζουν εφτά σημαίες και ακόμα ψάχνεις κάτω από το χώμα οστά που δέχτηκαν σφαίρες! Νησί των δολοφονιών! Νησί των ατιμώρητων γνωστών δραστών και όχι των άγνωστων δραστών!
