Προσπαθώ να αποστασιοποιηθώ από το κυπριακό πρόβλημα. Η απόσταση δίνει μια πιο ξεκάθαρη εικόνα. Εξ άλλου, όπως λέει και η Άγκυρα 50 χρόνια δημιούργησαν έναν φαύλο κύκλο. Σωστό. Και φαύλους Κύπριους θα πρόσθετα. Ό,τι και να υποστηρίξεις, κάποιος θα σε βρίσει. Μεταξύ μας, αυτοί που «θέλουν λύση» βρίζουν πιο έντονα, πιο ευθέως και κυρίως επί προσωπικού.
Κι από την άλλη πλευρά βρίζουν, μην νομίζετε...
Αν στα πιο πάνω συμφωνούμε, ας αναρωτηθεί κάποιος που προσπαθεί να διατηρήσει σώας τα φρένας, τι σκυλοκαβγάς θα ξεσπάσει αν επέλθει κοντά η ποθητή συμφωνία. Και τι μας αναμένει αν υπογραφεί κιόλας...
Δεν έχω καμιά διάθεση να εξηγήσω τι υποστηρίζω. Θέλει εξήγηση το αυτονόητο; (Είμαστε μια ευρωπαϊκή χώρα με κατεχόμενο ένα μεγάλο μέρος της. Τελεία.)
Αφορμή για τούτο το μικρό κείμενο, είναι η νέα μόδα αντίστασης στον Νίκο Αναστασιάδη. Η νέα μόδα λέει στον Πρόεδρο: «Αν δεν κάτσεις να το λύσεις τώρα, θα σηκωθούμε και θα μετακομίσουμε απέναντι»!
Βεβαίως και άρχισε να διαδίδεται αυτός ο σκεπτικισμός. Αφού έχουμε Πρόεδρο που δεν το λύνει, θα κατοικήσουμε απέναντι για να... σώσουμε την Κύπρο από τη διχοτόμηση. Έχει ένα ρομαντισμό μέσα του αυτός ο ισχυρισμός. Πάμε όπου νιώθουμε καλύτερα...
Δικαίωμα φυσικά κάθε Κύπριου ευρωπαίου πολίτη να επιλέγει το... κατοικείν του.
Αυτή η μαζοχιστική ενοχική αυταπάρνηση, έχει μέσα της και ψήγματα ηρωισμού.
Δεν ειρωνεύομαι κανέναν αλλά μπορώ να πω πως υποκλίνομαι στον Σενέρ Λεβέντ, του μόνου ίσως Κύπριου που αντιστέκεται στην τουρκική κατάσταση πραγμάτων που επεβλήθη στην Κύπρο. Ο Σενέρ Λεβέντ είναι καταξιωμένος Ευρωπαίος πολίτης. Γι' αυτό και κινδύνευσε με λιντσάρισμα. Και κινδυνεύει ακόμα.
Ο Σενέρ Λεβέντ ρωτά την Ευρώπη, πώς θα τον σώσει από τον Ερντογάν. Και αναφέρει δεκάδες δωδεκάδες συναδέλφους του Τούρκους δημοσιογράφους που φυλακίστηκαν από τον Ερντογάν. Για την απουσία της ελευθερίας έκφρασης στην Τουρκία, μου φαίνεται πολύ αξιοθαύμαστο που οι υποστηριχτές της λύσης δεν συγκινούνται καθόλου.
Επανέρχομαι σ' αυτούς που ο Αναστασιάδης επειδή δεν... λύνει το Κυπριακό θα τους εξαναγκάσει να μετακομίσουν στη βόρεια κατεχόμενη ευρωπαϊκή περιοχή της Κύπρου.
Κάνω μια σκέψη. Φανταστήκατε Δυτικογερμανούς να μετακομίζουν στην Ανατολική Γερμανία του Χόνεκερ, γιατί η Γερμανία ήταν μοιρασμένη στα δύο; Να περνούσαν στο σιδηρούν παραπέτασμα για να σώσουν τη Γερμανία!
Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος πως βαδίζουμε σταθερά στην υλοποίηση της θεωρίας του Χάντιγκτον για τη σύγκρουση των πολιτισμών και των θρησκειών. Τα φαινόμενα προς εκεί δείχνουν. Ως χώρα και ως πολιτισμός που ανήκουμε στη Δύση, αν αρχίσουμε κατά ομάδες ή μονάδες να περνάμε στον βορρά είναι σαν να έχουμε επιλέξει (δικαίωμα του οποιουδήποτε βεβαίως) τον πολιτισμό μέσα στον οποίο μπορεί να βρει ανάπαυση και η πολιτική και η ψυχή μας.
