Δεν είναι το θέμα μας σήμερα, αλλά αξίζει μιας light έστω αναφοράς, αν μη τι άλλο, για να αντέξουμε τα παρακάτω... Η έκπληξη της ημέρας χθες προήλθε από το ΝικόλοΔΗΚΟ και αφορούσε ένα εντυπωσιακό άνοιγμα του ακροδεξιού κομματιδίου.
Αποφάσισε, λέει, ο γιος της ιδιοκτήτριας, να αυξηθούν σε τρεις οι θέσεις αντιπροέδρων. Μόνο τρεις; Μα τέτοια κομματάρα, ειδικά τόση που είναι τώρα –δες δημοσκόπηση CYMAR για ρεπόρτερ- πώς θα τα βγάλει πέρα με τρεις αντιπροέδρους μόνο; Σίγουρα δε, χρειάζεται ένας αντιπρόεδρος Διαγραφών για να χειρίζεται όσους τολμούν να διαφωνήσουν με τον Generalissimo της Μάμι.
Από ό,τι μαθαίνω, πέρα από τον ταυτόσημο με την ιστορία του κόμματος συμβολισμό –κανείς δεν άνοιγε θέσεις καλύτερα- πρόκειται και για ένα πονηρό σχέδιο να δοθούν αξιώματα σε όσους τους απέμειναν. Με πενήντα – εξήντα θέσεις υπολογίζει να καθαρίσει ο διάδοχος!
Και συγκριτικά με άλλους, μια χαρά την έχει. Μόνο συγκριτικά, αλλά έστω κι έτσι. Διότι, εάν δει κανείς τον Σιζόπουλο λ.χ. του οποίου το κομματίδιο είναι πλέον με βάση τη δημοσκόπηση που λέγαμε μέσα στο στατιστικό λάθος (πέρα από το σοσιαλιστικό), τα πράγματα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα. Θα γίνουν ναι, αλλά δεν είναι.
Ο Σιζόπουλος, ο οποίος ανέλαβε την ΕΔΕΚ και την έχει στείλει στην εντατική, με τους σοσιαλιστές να μην θέλουν να ακούσουν λέξη για αυτήν και τους εθνικοσοσιαλιστές και ακροδεξιούς κάθε λογής να περιφέρονται γύρω από το νεκροκρέβατο (σύντομα), αυτός λοιπόν ο Σιζόπουλος, υπερέβαλε χθες εαυτόν.
Μιλώντας, χθες το πρωί, στον ΑΣΤΡΑ 92,8, ο Σιζό χαρακτήρισε το Πραξικόπημα «απερισκεψίες που διέπραξαν κάποιοι το 1974» (sic!).
Έναν όρο που ούτε οι ΕΛΑΜίτες δεν τόλμησαν ποτέ να εκστομίσουν, διαισθανόμενοι προφανώς ότι όσο κι αν βιάζει η ακροδεξιά την Ιστορία, προσπερνώντας εδώ τα όσα το Πραξικόπημα επέφερε με κυριότερο την Εισβολή και την απώλεια της μισής μας χώρας, το να μιλάει κανείς για…απερισκεψία αναφερόμενος σ’ αυτό παραπάει.
Διότι αυτές οι… απερισκεψίες οργανώθηκαν από τη Χούντα, τη CIA και τα εδώ δεκανίκια τους και, τι να γίνει βρε Μαρίνο μου, δολοφόνησαν ανθρώπους εν ψυχρώ. Οι απερισκεψίες. Εκτός από το ότι έφεραν και την Τουρκία στην Κύπρο και είναι και κομματάκι οξύμωρο το δικό σου είδος, το οποίο παραδίδει και μαθήματα πατριωτισμού, να ξεπλένει έτσι αναίσχυντα το Πραξικόπημα.
Εάν ήταν… απερισκεψίες αυτό, γιατί δεν ήταν απερισκεψία λ.χ. και η απόπειρα δολοφονίας του Λυσσαρίδη –όταν τελικά ξετρύπωσε από την πρεσβεία- αλλά και η δολοφονία, κατά λάθος, του Δώρου Λοΐζου στη θέση του; Αφού για τους ίδιους ανθρώπους μιλάμε. Τους… απερίσκεπτους!
Στο επόμενο μνημόσυνο το Δώρου να καλέσετε νομίζω και το ΕΛΑΜ να μιλήσει για τους «ήρωες» (νεκροί πραξικοπηματίες) αλλά και τα «θύματα» της προσπάθειας της Εθνοσωτηρίου Επαναστάσεως της 15 Ιουλίου: Τους πεσόντες αντιστασιακούς –ανάμεσά τους και ουκ ολίγοι της κανονικής ΕΔΕΚ- οι οποίοι είχαν υπερασπιστεί τη δημοκρατία και το πλήρωσαν τότε.
Και να σας πει, το εδώ γραφείο των Ελλήνων νεοναζί πάντα, πώς ο Δώρος Λοΐζου έγινε ένα από αυτά, πολύ αργότερα και όταν η Επανάστασις είχε αποτύχει. Σε μια στιγμή απερισκεψίας ενός… επαναστάτη. Ο οποίος, δεν έβαλε το όπλο στο στόμα του από ντροπή και κάνοντας επιτέλους κάτι χρήσιμο για την κοινωνία, αλλά το έστρεψε για σκοτώσει κι άλλον από πάνω, όταν η μισή χώρα είχε ήδη χαθεί και ο μισός πληθυσμός βρέθηκε σε τσαντίρια. Αλλά αυτά τα τελευταία δεν θα σας τα πουν.
Για να σε βοηθήσω να το καταλάβεις καλύτερα Μαρίνο μου, εάν ήταν επέμβαση μπότοξ η κατακρεούργηση της Ιστορίας που έκανες χθες τόσο… απερίσκεπτα, όπως θα έλεγες και εσύ, τότε θα την είχες κάνει Ντονατέλα Βερσάτσε, και αυτό μάλιστα στην καλύτερη περίπτωση.
Και υπό αυτές τις περιστάσεις, η ΕΔΕΚ, η οποία είναι και σε κώμα και στον αναπνευστήρα του 1%, πολύ καλά την έχει. Μην σου πω πως όσο νωρίτερα εκδημήσει τόσο καλύτερα θα είναι για την καημένη μετά από όλα όσα έχει περάσει στα χέρια σου τα τελευταία χρόνια και τη γνωριμία της, εσχάτως, και με τον… εθνικόν σοσιαλισμόν.
Διότι Μαρίνο μου, δεν τη φτάνει η κατάστασή της, την έβαλες και στο Γύψο στα γεράματα. Για να ισιώσει και να γίνει εθνοπρεπής;
Ντροπής πράγματα. Μιλάμε για σαδισμό κανονικό. Πόσα να αντέξει και εκείνη;
Όσο πιο γρήγορα την κάνει, τόσο το καλύτερο για την ίδια. Μα πόση ξεφτίλα πια;
