Ήταν σίγουρα μια ευχάριστη νότα. Μες στον κακό χαμό της υπόθεσης με τον Συνεργατισμό και πριν πάμε σ’ αυτόν, η Ελένη Θεοχάρους «αποκάλυψε» χθες, λέει, εκτιμήσεις του… State Department για την έκβαση των προεδρικών εκλογών στην Κύπρο, επικαλούμενη «εκπρόσωπό» του.
Παρενθετικά: Οι εκπρόσωποι είναι τέτοιοι όταν μιλούν δημόσια. Αυτό σημαίνει εκπροσωπώ. Όταν μιλούν, τάχα, off the record είναι πηγές δεν είναι εκπρόσωποι. Η δε εκπρόσωπος του State Department μία είναι, η Heather Nauert, και εάν αυτήν εννοούσε ας τη ρωτήσει κάποιος.
Όχι. Το μυστήριο δεν είναι ούτε ποιος στο State Department γνωρίζει την ύπαρξη της καμένης (μελλοντικά για την Ένωση) Ελένης, ούτε βέβαια και γιατί, εάν τη γνώριζε, θα επέλεγε να της εκμυστηρευτεί εκείνης τις εκτιμήσεις της αμερικανικής κυβέρνησης για τις… εκλογές στην Κύπρο!
Το μυστήριο είναι πώς η Ελενάρα, η οποία κόμπαζε πως οι 57.984 ψήφοι που πήρε στις ευρωεκλογές (ως υποψήφια του ΔΗΣΥ) ήταν… δικές της και η οποία, παρότι πήρε μόλις τις 18.424 από αυτές στο νέο της κόμμα και από αυτές δείχνει να συσπειρώνει μόλις γύρω το εν τέταρτον πλέον με βάση τις δημοσκοπήσεις, αυτή λοιπόν, δεν ζήτησε την άποψη του… State Department και για τα δικά της και πιο συγκεκριμένα το αστέρι της το οποίο δύει τάχιστα, στη σκιά αναρίθμητων πολιτικώς φαιδρών δηλώσεων.
Κοτζάμ State Department, βρε παιδί μου, και δεν συμβούλευσε μια τέτοια άξια αποδέκτη τόσο απόρρητης πληροφόρησης για το πώς θα διασώσει το κομματίδιό της και μαζί την πολιτική της καριέρα; Διότι, δείτε το κι αλλιώς: εάν χαθεί η Ελένη, πού θα πηγαίνουν όλες αυτές οι εμπιστευτικές εκτιμήσεις της Ουάσινγκτον τις οποίες μόνο η Ελένη επικαλείται; Φονιάδες της ψυχαγωγίας μας, Αμερικάνοι!
Πέρα όμως από αυτή την ευχάριστη -σίγουρα- νότα, η χθεσινή ημέρα επισκιάστηκε από την αποκάλυψη επιστολής την οποία συγκεκριμένη εταιρεία απέστειλε προς τα ταμεία συντάξεων της Cyta και της ΑΗΚ, επιστολή με την οποία τα καλεί να μεταφέρουν τις καταθέσεις τους από τον Συνεργατισμό προς άλλη τράπεζα.
Σε μια περίοδο όπου ο Συνεργατισμός παλεύει να αντιμετωπίσει τη διασπορά ανυπόστατων, όπως όλοι συμφωνούν, αλλά άκρως επικίνδυνων ψιθύρων για το μέλλον του και κυρίως για την ασφάλεια των εγγυημένων κατά κοινή ομολογία επίσης και με βάση τα δεδομένα του καταθέσεών του, η κίνηση αυτή ήταν μια άκρως ανεύθυνη συμπεριφορά στην καλύτερη περίπτωση.
Διότι η μαζική φυγή κεφαλαίων θα μπορούσε όντως να γίνει η ταφόπλακα του Συνεργατισμού εάν και εφόσον συμβεί. Και όλοι μας καταλαβαίνουμε τι θα σήμαινε αυτό.
Από εκεί και πέρα, ανοίγει το πολιτικό ζήτημα και αυτό αφορά τον επικεφαλής του τομέα της οικονομίας του επιτελείου υποψηφίου στις προεδρικές στον οποίο αποδόθηκε ο ρόλος του αποστολέα της επιστολής και συνεπώς του «δράστη» αυτής της αχαρακτήριστης ενέργειας.
Ο ίδιος, πάντως, αρνήθηκε κατηγορηματικά κάτι τέτοιο και προειδοποίησε με προσφυγή στη δικαιοσύνη. Η ίδια η εταιρεία, από πλευράς της, παραδέχθηκε την αποστολή αλλά δήλωσε πως το έπραξε στο πλαίσιο των καθηκόντων της ως σύμβουλος των περί ων ο λόγος ταμείων, ενώ παράλληλα διέψευσε ότι ο επικεφαλής του επιτελείου έχει σχέση μαζί της ή με την υπόθεση.
Ωστόσο, ο διευθυντής της ο οποίος ανέλαβε να δώσει εξηγήσεις εκ μέρους της, παραδέχθηκε επίσης ότι είναι και ο γενικός διευθυντής του ομίλου ο οποίος δημιουργήθηκε από τον επικεφαλής του επιτελείου, με τον τελευταίο να διατηρεί στον εν λόγω όμιλο τη θέση τού μη εκτελεστικού διευθυντή. Και αυτό εγείρει σίγουρα ένα ζήτημα, ειδικά με δεδομένο ότι ο επικεφαλής όφειλε να είχε μιλήσει και ο ίδιος για αυτή τη σχέση.
Τα υπόλοιπα είναι θέμα διερεύνησης. Ουδενός ο ρόλος προδικάζεται. Ακόμα κι αν ο συγκεκριμένος επικεφαλής είχε στηρίξει, σε άλλα πολιτικά στρατόπεδα τότε, ανεύθυνες θέσεις όπως την αποχώρηση από το ευρώ ως επιλογή, το θέμα εδώ πρέπει να διερευνηθεί στη βάση στοιχείων. Ούτε ευκαιριακών πολιτικών και άλλων παλινδρομήσεων, ούτε ανεύθυνων θέσεων που ο ίδιος ομολογουμένως είχε καταθέσει.
Αυτό άλλωστε είναι υπόθεση εκείνων που τον επέλεξαν και του έδωσαν τον συγκεκριμένο ρόλο που έχει αυτή τη στιγμή. Και της δικής τους σοβαρότητας δεδομένων αυτών του των τοποθετήσεων, ασχέτως εάν η... έξοδος από το ευρώ είχε στηριχθεί δημόσια ως επιλογή από τον ίδιο τον υποψήφιο στο παρελθόν, έστω και για λίγο.
Το σίγουρο είναι ένα: μια ενδεχόμενη φυγή τέτοιων κεφαλαίων από τον Συνεργατισμό θα προκαλούσε εξαιρετικά σοβαρή κρίση και θα πυροδοτούσε εξελίξεις οι οποίες, πέρα από τις καταστροφικές τους συνέπειες για το συνεργατικό κίνημα, θα χρεώνονταν με ευκολία ως μια μείζων αποτυχία της κυβέρνησης. Και μάλιστα, στην πιο κρίσιμη στιγμή της προεκλογικής εκστρατείας.
Ένας πρόσθετος λόγος να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση και να απαντηθεί το απλό αλλά αμείλικτο ερώτημα: μπορούμε ή όχι να αφήνουμε κάποια τουλάχιστον πράγματα τα οποία επηρεάζουν τις ζωές χιλιάδων συνανθρώπων μας, και μάλιστα άμεσα, έξω από τα παιγνίδια των όποιων πολιτικών σκοπιμοτήτων;
Γιατί, όπως και ο ίδιος ο Συνεργατισμός κατάγγειλε χθες σε ανακοίνωσή του, «η τράπεζα δεν κατέρχεται σε αυτές τις εκλογές. Η τράπεζα χρειάζεται να αφεθεί να ασχοληθεί απερίσπαστα με τα επιχειρηματικά της σχέδια καθώς υπάρχει και η επόμενη μέρα των εκλογών».
Η κοινωνία απαιτεί άμεσα απαντήσεις.
