«Ευλογημένοι» είναι, κατά τον μητροπολίτη Λεμεσού Αθανάσιο, οι βουλευτές οι οποίοι καταψήφισαν το νομοσχέδιο για τις αμβλώσεις. Μιλώντας στον ραδιοσταθμό της μητρόπολής του, ο Λεμεσού έκανε και μάλιστα ονομαστική αναφορά στον Ανδρέα Κυπριανού του ΔΗΣΥ.
Από την άλλη, «καταραμένοι», αν και δεν τους αποκάλεσε έτσι αλλά «ευλογημένους» σίγουρα δεν τους θεωρεί, είναι οι βουλευτές που υπερψήφισαν το νομοσχέδιο, τους οποίους και κατονόμασε έναν προς έναν και μία προς μία, καλώντας τον κόσμο να μην τους ξαναψηφίσει! Νame and Shame ένα πράγμα.
Ας αρχίσουμε τουλάχιστον από τα κάπως εύθυμα. Tο πόσο «ευλογημένος» μπορεί να θεωρείται ο… Ανδρέας Κυπριανού, είναι σίγουρα ένα τέτοιο.
Μιλάμε για έναν βουλευτή ο οποίος, μεταξύ άλλων, κάπνιζε σε κλειστό χώρο μέσα στο Κοινοβούλιο και στην κίνηση συναδέλφου του -με καρκινικό παρελθόν κιόλας- να τον φωτογραφίσει την αποκάλεσε «τσουλί» και επεχείρησε να βάλει το κινητό του κάτω από τη φούστα της. Μετά έπαιρνε έναν-έναν τους δημοσιογράφους που τον επέκριναν, διαστρέβλωνε και έλεγε ψέματα.
Δεν γνωρίζω το κριτήριο της «ευλογίας» για τον μητροπολίτη Λεμεσού αλλά, δεδομένου και του γεγονότος ότι ο ίδιος ήταν ένας από εκείνους που ξέπλυναν εγκληματικά στην Ιερά Σύνοδο τον δράστη παπά στην υπόθεση της Έλενας Φραντζή -και μάλιστα, ο Λεμεσού, με την απίστευτη θεωρία ότι έπρεπε, λέει, να υπάρχουν 2-3 μάρτυρες…!- με δεδομένο αυτό λοιπόν, θα ένιωθα πολύ, μα πάρα πολύ όμορφα στη θέση των βουλευτών οι οποίοι και οι οποίες δεν έλαβαν την ευλογία του. Σχεδόν ευλογημένος θα ένιωθα!
Το πλέον συγκλονιστικό, ειδικά με τον Λεμεσού είναι πως ένας άνθρωπος ο οποίος είχε συμπράξει στο ανοσιούργημα της Ιεράς Συνόδου και στην αθώωση του δράστη -πριν καν βγει η απόφαση του δικαστηρίου και με βάση μία πρόταση από την έκθεση του ειδικού, η οποία, έκθεση, κάθε άλλο παρά αναξιόπιστη έκρινε τη μαρτυρία του θύματος- αυτός λοιπόν ο άνθρωπος όχι μόνο δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να διερωτηθεί...
.... για τον υψηλότατο βαθμό της ηθικής αυτουργίας αυτής της αμετανόητης Συνόδου στην τραγική κατάληξη αυτού του παιδιού, αλλά χωρίς να ντρέπεται κιόλας για τη δική του συμβολή σ’ αυτή την αχρειότητα, αποφάσισε να μοιράσει και ευλογίες!
Και να… τιμωρήσει τους βουλευτές που ψήφισαν το νομοσχέδιο για τις αμβλώσεις. Για το άλλο; Μόκο.
Το θέμα δεν είναι βεβαίως μόνο ο Αθανάσιος αν και η συγκεκριμένη κλίκα των αγιορειτών είναι, όντως, ό,τι χειρότερο έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο αφού με τρόπο μαεστρικό και μεθοδικά, πουλώντας «αγάπη» και «συγχώρεση» και παίζοντας έξυπνα με τους φόβους του κόσμου, έχουν καταφέρει να φτιάξουν έναν στρατό στραβωμένων χριστιανοταλιμπάν οι οποίοι νομίζουν πως είναι οι ηθικότεροι των ανθρώπων και πως με τη βοήθεια του γκουρού τους θα σώσουν τάχα τους άλλους.
Τα όσα βγαίνουν στις δίκες για τον προσηλυτισμό μοναχών αλλά και όλο το απίστευτο χρήμα που περιφέρεται γύρω από αυτή την κλίκα δείχνουν ξεκάθαρα, για όσους βεβαίως θέλουν και μπορούν ακόμα να το δουν, το βαθύ σκοτάδι αυτής της ιστορίας.
Και τον βαθμό της επικινδυνότητας αυτής της παράλληλης δομής μέσα στην Εκκλησία ΛΤΔ.
Θα μου πείτε, γιατί λέω τότε ότι το θέμα δεν είναι ο Λεμεσού; Διότι ούτε και οι άλλοι, οι εκτός της κλίκας αυτής και οι τάχα κοσμικοί, δεν είναι και πολύ καλύτεροι. Μόνο τον «συγκυλισμό» του εμετικού Κύκκου να σκεφτεί κανείς, αρκεί. Και διότι το πραγματικό πρόβλημα είναι πως, είτε το καταλαβαίνουν πολλοί είτε όχι, οι μουλάδες αυτοί στο σύνολό τους με τις αρρωστημένες αντιλήψεις τους και το σκοτάδι που καλλιεργούν οδηγούν τον τόπο στην καθυστέρηση και στην επιστροφή στο παρελθόν. Με βήματα ραγδαία.
Την ώρα μάλιστα που μέρα με τη μέρα το κράτος παραδίδεται, είτε από ανικανότητα είτε από διαπλοκή αυτών που το κυβερνούν, στα χέρια των μουλάδων και η δύναμή τους αυξάνεται, συνεπεία και του πλούτου που διαθέτουν και πάντα διέθεταν.
Για αυτό και ο Λεμεσού και ο κάθε Λεμεσού αισθάνεται πια την άνεση να καλεί τον κόσμο να καταψηφίζει και να τιμωρεί βουλευτές.
Όπως και όλοι μαζί αισθάνονται πια άνετα να φτιάχνουν «δικαστήρια» της πλάκας για να ξεπλένουν τους σάτυρους ανάμεσά τους, προσβάλλοντας τη δικαιοσύνη και τους θεσμούς και προκαταλαμβάνοντας τις αποφάσεις της με απίστευτη ασέβεια.
Το σκοτάδι και η καθυστέρηση εξαπλώνονται. Και εξαπλώνονται με τεράστια ευκολία σε έναν λαό, ένα πολύ μεγάλο μέρος του οποίου επιλέγει να ζει με αντιλήψεις άλλων εποχών, αποκομμένο από την πραγματικότητα και παραδομένο στις φοβίες που του καλλιεργούν οι κάθε λογής κομπογιαννίτες πλουτίζοντας στην πλάτη του και με την αφέλειά του.
Το θέμα είναι τι κάνει ο υπόλοιπος κόσμος μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση που μολύνει την κοινωνία και την οδηγεί στην κατάργηση της λογικής και πρόσω ολοταχώς σε αντιλήψεις που αγγίζουν τον Μεσαίωνα. Μαζί και στον ολοένα και μεγαλύτερο έλεγχό της από αυτό το κακό και το σκοτάδι που απλώνει.
