Σχιζοφρένεια 1η
Την προηγούμενη βδομάδα έγινε μεγάλος χαμός με τις εξετάσεις που προγραμματίζονται στα σχολεία στα μέσα των τετραμήνων. Όλοι είχαν και από μια άποψη. Το υπουργείο, οι γονείς, οι καθηγητές. Και πραγματικά, η ιστορία κύλησε άκρως διασκεδαστικά. Έβγαιναν κάθε λογής ειδικοί στα ράδια και στις τηλεοράσεις και έλεγαν ό,τι βλακεία μπορείς να φανταστείς. Μέχρι και πρώην πρόεδρος της ΟΕΛΜΕΚ και λυκειάρχης ακούστηκε να σούρνει ένα κατεβατό κατηγορίες εναντίον των… τεμπέληδων τάχα καθηγητών που εναντιώνονται στο μέτρο μόνο και μόνο επειδή βαρκούνται να κάμουν εξετάσεις. Χωρίς λόγια ο κύριος. Χωρίς ειρμό. Και κάποτε πρόεδρος της ΟΕΛΜΕΚ… ψηφισμένος από τους καθηγητές κανονικά.
Τον αφήνω.
Σχιζοφρένεια 2η
Το υπουργείο κόλλησε στη ρητορική του τύπου…. «Ε, αφού το έψαξαν οι ειδικοί, πρέπει να είναι καλό μέτρο και αφού το έψαξαν ειδικοί πρέπει να το εφαρμόσουμε». Εννοείται πως κάθε ειδικός είναι και καλός επαγγελματίας, επιτυχημένος και ξακουστός στον τομέα του και δεν μπορεί να κάνει λάθος, αφού οι επαγγελματικές του προθέσεις έχουν να κάνουν μόνο με το «λειτούργημα» του εκπαιδευτικού και του σχολείου. Οποιαδήποτε άλλη καχυποψία μπορεί να γεννά ο ρόλος τους ανήκει εντελώς στη σφαίρα της φαντασίας κακεντρεχών αναγνωστών. Ταυτόχρονα το υπουργείο τόνιζε πως πρέπει να είμαστε ανοιχτοί σε νέες και πρωτοποριακές ιδέες. Σίγουρα. Οι καθηγητές είναι συντηρητικοί ώς τα μπούνια, το Υπουργείο Παιδείας μοντέρνο και ανοιχτό σε νέες ιδέες και γι' αυτό φταίνε πάλι οι καθηγητές. Δεν τους έπλασε ας πούμε με το ζυμάρι της φρικτής σε ποσότητα και ποιότητα ύλης που δεκαετίες τώρα τους κυνηγά αν την έχουν καλύψει ώς το τελευταίο σίγμα. Το ξαναείπαμε. Σήμερα στα σχολεία κυκλοφορούν κάτι τύποι που κρατάνε ένα κουδουνάκι σαν άλλοι Παβλόφ και φωνάζουν τη λέξη «δείκτες»… Μόλις οι δάσκαλοι και οι καθηγητές ακούσουν αυτή τη λεξούλα, κοκκινίζουν και βάζουν την ουρά στα σκέλια γιατί ξέρουν πως αν δεν το κάνουν μετά ξεκινούν πολλά προβλήματα που κανένας δεν βγαίνει από μέσα. Ούτε καν αυτοί που κρατάνε τα κουδουνάκια (είναι η λεγόμενη εξάρτηση του επιστήμονα από το πειραματόζωο αντί για το ανάποδο, κατάσταση που επέρχεται μέσω της εμμονής σε κάτι).
Σχιζοφρένεια 3η
Η ταινία κατέληξε με συμβιβασμό. Όλοι ξέρουμε πως υπάρχει πρόβλημα και όλοι ξέρουμε πως κανένα πρόβλημα δεν λύνεται με ένα άλλο πρόβλημα. Μα, θα το δοκιμάσουμε αποδεχόμενοι πως πάντα θα υπάρχει ο παράγοντας πρόβλημα, προσευχόμενοι για κάποιο είδος Δευτέρας Παρουσίας.
Σχιζοφρένεια 4η
Οι μαθητές σκοτώνονται μέσα στα σχολεία να τα βγάλουν πέρα με την ύλη-δείκτες. Προσπαθούν να καταλάβουν τι πραγματικά κάνουν. Ρωτάνε, ας πούμε, γιατί πρέπει να διδάσκονται τόσες πολλές ώρες Αρχαία τη βδομάδα στο γυμνάσιο. Και μιλούν για ένα άκρως βαρετό μάθημα που δεν αφήνει τίποτα. Είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει ένας δεκατριάχρονος τα παιχνίδια που παίζονται με τους διάφορους κλάδους. Οι φιλόλογοι, ας πούμε, είναι ο πιο δυνατός στρατός, στο άκουσμα του οποίου οι γεωγράφοι, οι ζωγράφοι, οι γυμναστές, οι βιολόγοι, οι χημικοί, αυτοί της Πληροφορικής και βάλε, παραδίδονται άνευ όρων. Αυτά δεν τα ξέρει ένας μαθητής, μα κάπως τα διαισθάνεται μέσω της κρυστάλλινης και χαοτικής εφηβικής του φύσης. Ταυτόχρονα, ενώ ζει στο 2018 και ονειρεύεται το μέλλον, πρέπει να διαβάσει 10 σελίδες Ιστορία, από ένα μόνο βιβλίο, για τις κοινωνικές τάξεις στην αρχαία Σπάρτη, για τη δομή της πόλης κράτους, για το εκπαιδευτικό έργο του Καποδίστρια και τις μεταρρυθμίσεις του Όθωνα, αλλιώς δεν θα γράψει στην Ιστορία και θα του φωνάζει η μάμα του. Ξέρει ο μαθητής πως τα πάντα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, καταλήγουν στο μάζεμα πόντων… για να ανοίξουν ύστερα οι πόρτες των πιο μεγάλων πόντων, ώστε να γίνει στο τέλος και ο ίδιος ένας τύπος καμαρωτός που με τη σειρά του θα δίνει και αυτός με κάποιο τρόπο πόντους. Και όλα αυτά τα ξέρει, αν και δεν μπορεί να τα ομολογήσει μπροστά στον ανακριτή. Και πλάθεται. Έτσι. Τραγικά.
Σχιζοφρένεια 5η
Η αγαπητή και γλυκιά γεωγράφος κάτω από ένα δέντρο παρατηρεί τα μαρτούθκια και τα χελιδόνια. Σκέφτεται τον άνεμο από πού φυσάει και θυμάται τα αρχαία απάνεμα λιμάνια των πρώτων πειρατών που μάζευαν πολύτιμους λίθους. Οι μαθητές περιμένουν πότε επιτέλους θα έχουν μάθημα μαζί της. Μία μόνο ώρα την εβδομάδα. Έχουν μπουχτίσει, βλέπεις, με τον φιλόλογό τους που τους μιλά για αναφορικές προτάσεις και τα αγαθά της ειρήνης. Η γεωγράφος μας αφηρημένη ακούει το κουδούνι. Σκυμμένη προχωρά στην τάξη. Λίγο πριν ανοίξει την πόρτα για να μπει μέσα, ένα πλατύ χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπό της. Αυτή ξέρει. Γιατί αυτή για τα παιδιά συγκινείται, τα αγαπά αληθινά και τα καταλαβαίνει. Όπως και τους συναδέλφους της. Μα, αυτήν ποτέ δεν θα τη μάθεις, ποτέ δεν θα την ακούσεις σαν κάτι άλλους που φωνασκούν. Μπορεί και η ίδια να ξέχασε πώς είναι να σε προσέχουν.
Ας μείνουμε με αυτή την εικόνα γιατί αν συνεχίσουν οι συλλογισμοί θα φτάσουμε αναγκαστικά στη…
Σχιζοφρένεια 6η
Καμιά εξέταση δεν μπορεί να είναι χρήσιμη όσο αυτή δεν γίνεται μόνο για να δώσει κίνητρα στον μαθητή να μάθει κάτι παραπάνω. Οι εξετάσεις πρέπει να μετονομαστούν σε διερευνήσεις, και αν οι πανεπιστημιακοί αγαπούν αληθινά την παιδεία του άμοιρου τούτου τόπου, θα πρέπει να ανοίξουν τα πανεπιστήμια χωρίς τις σημερινές εξετάσεις. Να δεχτούν πως μια χαρά σπουδαίος ψυχολόγος μπορεί να γίνεις χωρίς να χρειάζεται να γράψεις 19 στην Ιστορία. Αυτό μάλιστα αγγίζει και τα όρια του… επιστημονικού bullying. Θα πρέπει να πάψει το υπουργείο να ταλαιπωρεί τους καθηγητές με τους δείκτες και ύστερα να ζητά και τα ρέστα. Θα πρέπει επιτέλους και οι καθηγητές να αρχίσουν να ξυπνούν και να λένε άφοβα αλήθειες. Όχι να είναι κρυμμένοι σε ηλίθιες μικρότητες και την ώρα που πρέπει να φωνάξουν να σιωπούν κοιτώντας το πάτωμα. Το σύστημα εξετάσεων είναι προγραμματισμένο να δημιουργεί άβουλους μαθητές που δεν σκέφτονται ή που για να σκεφτούν θα πρέπει να ταλαιπωρηθούν απεριόριστα μόνοι τους. Και αυτό είναι άδικο. Η υπερφόρτωση του συστήματος με έξτρα ρεύμα θα οδηγήσει σε μια νέα εμπλοκή των καλωδίων. Ώς την επόμενη φωτεινή ιδέα…
