Εδώ και μια βδομάδα αρχίσαμε μια έντονη λογομαχία με έναν αγαπητό φίλο μου καθηγητή Ψυχολογίας που βρίσκεται στην Αμερική. Τι συζητάμε; Τα πάντα. Μια σειρά πολιτικών που εκτείνεται μέχρι τον Πούτιν, τον Τραμπ, τη Χίλαρι Κλίντον, τον Σαντάμ, τον Καντάφι και τον Μουμπάρακ. Και τα WikiLeaks που παρεμβλήθηκαν. Τους Rothschild, Rockefeller, Oliver Stone, Julian Assange, Edward Snowden… Προσπαθούσε εκείνος να πείσει εμένα και εγώ να πείσω εκείνον. Δεν καταφέραμε να συμφωνήσουμε. Στο τέλος ο καθένας έμεινε στη δική του άποψη. Το δέχτηκε ως φυσιολογικό αυτό, αλλά είπε το εξής: «Μπορεί ο καθένας να παραμείνει στη δική του άποψη, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι όλες οι απόψεις έχουν την ίδια αξία. Κάποιες απόψεις κτίζονται πάνω σε γεγονότα και κάποιες πάνω σε προπαγάνδα».
Η συζήτησή μας άρχισε με τα έγγραφα WikiLeaks για τη Χίλαρι Κλίντον. Όταν του είπα ότι σε αυτά τα έγγραφα η Χίλαρι Κλίντον αναφέρεται ως ιδρύτρια του Ισλαμικού Κράτους, εξεπλάγη και το απέρριψε. «Εγώ δεν είδα πουθενά τέτοιο έγγραφο», μου είπε και ανέφερε ότι αυτό είναι ρωσική προπαγάνδα. Παρέθεσε μερικές πηγές ΜΜΕ τις οποίες εμπιστεύεται. Τις «New York Times», «Le Monde», Herald Tribune, CNN και BBC. Δεν είδε κάτι τέτοιο, λέει, σε καμία από αυτές τις πηγές. Κατ’ εμένα δεν ήταν αξιόπιστα αυτά τα ΜΜΕ που απαρίθμησε. «Απόδειξέ το», μου είπε τότε. Το έψαξα στο διαδίκτυο, αλλά δεν μπόρεσα να το βρω. Όμως, υπήρχε μια σημείωση στο διαδίκτυο. Μερικές ειδήσεις των WikiLeaks αφαιρέθηκαν από εκεί, λέει. Δεν μπόρεσα να του το εξηγήσω αυτό. Δεν πίστευε ότι η Αμερική μπορεί να ελέγξει όλα τα ΜΜΕ στον κόσμο και έλεγε ότι αυτό είναι προϊόν φαντασίας. Θεωρεί ότι ο ίδιος είναι ένα άτομο του οποίου η ελευθερία ουδέποτε περιορίστηκε στην Αμερική. Έχει φίλους γερουσιαστές και μπορεί, λέει, να επικρίνει σφοδρά την πολιτική της Αμερικής. «Είσαι ελεύθερος ενόσω δεν απειλείς το σύστημα», του είπα, «όταν γίνεις απειλή θα πάθεις και εσύ αυτά που έπαθαν οι Assange και Snowden». Για εμένα ο ιδρυτής των WikiLeaks, Assange, και ο Snowden είναι δύο μεγάλοι ήρωες της εποχής μας. Ο Assange ήταν φυλακισμένος στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο επί έξι χρόνια, ενώ ο Snowden είχε διαφύγει στη Ρωσία. Ο Snowden έλεγε ότι όταν στη CIA κυνηγούσαν κάποιον παρακολουθώντας τα τηλεφωνά του αναγκάζονταν να παρακολουθήσουν τουλάχιστον 2,5 εκατομμύρια άτομα για εκείνο το ένα άτομο. Του έδωσα ένα παράδειγμα από τη δική μας χώρα για να του εξηγήσω ότι δεν πειράζουν κανέναν ενόσω δεν αποτελεί απειλή για το σύστημα. Του είπα: «Κάνουν παρέλαση την 1η Μαΐου. Και σε αυτή την παρέλαση μεταφέρουν πανό των Μαρξ, Έγκελς, Λένιν και Στάλιν. Αλλά η αστυνομία δεν τους πειράζει καθόλου. Μάλιστα, ίσως η αστυνομία να μην γνωρίζει καν ποιοι είναι εκείνοι οι γενειοφόροι στα πανό. Παλιά, όμως, έβρισκε τον μπελά του κάποιος ακόμα και αν είχε στην κατοχή του βιβλίο των Λένιν και Μαρξ».
Ο αγαπητός μου φίλος γεννήθηκε στη Σοβιετική Ένωση και σπούδασε στη Μόσχα. Μετανάστευσε στη Δύση προτού καν διαλυθεί η Σοβιετική Ένωση. Το απολυταρχικό σοβιετικό καθεστώς ήταν ένας εφιάλτης που ανήκε στο παρελθόν γι’ αυτόν. Όμως, όσο μισούσε τον Μπρέζνιεφ, άλλο τόσο μισά και τον Πούτιν τώρα. Λέει ότι ο Πούτιν διοικεί τη χώρα ακριβώς όπως ένας δικτάτορας. Βάζει τους Τραμπ και Πούτιν στο ίδιο καλάθι και τους αποκαλεί και τους δύο «φασίστες». Ξεχωρίζει τους Κλίντον και Ομπάμα ανάμεσα στους Προέδρους των ΗΠΑ και κατηγορεί τους υπόλοιπους. Εγώ του είπα ότι μετά τον Τζον Κένεντι δεν υπήρξε κανένας Πρόεδρος που να ήταν εντάξει. Πίστευε ότι ο Oliver Stone παραποίησε τις πραγματικότητες στην ταινία «JFK» και επιπλέον ένιωθε θυμό για τον Oliver Stone επειδή είχε κάνει ντοκιμαντέρ για τον Πούτιν. Ήταν πολύ ικανοποιημένος για την ανατροπή του Σαντάμ στο Ιράκ, αλλά δεν ενέκρινε τον απαγχονισμό του με αυτό τον τρόπο. Έλεγε ότι δεν υπάρχει ίχνος δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε χώρες όπως η Βόρειος Κορέα, η Κίνα και το Ιράν, αλλά δεν μπορούσε να απαντήσει ξεκάθαρα στην ερώτηση αναφορικά με το πώς γίνεται να είναι η Σαουδική Αραβία ο πιο στενός εταίρος της Αμερικής σε αυτό τον κόσμο.
Στο τέλος, του είπα το εξής: «Ζουν 7,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο. Τα 4 δισεκατομμύρια από αυτούς ζουν στο όριο της πείνας. Σε χώρες όπως το Μπαγκλαντές, το Νεπάλ, η Αιθιοπία, το Πακιστάν, η Σομαλία και η Ινδία εργάζονται με ένα δολάριο την ημέρα. Μετά την κατοχή των ΗΠΑ έχασαν τη ζωή τους ένα εκατομμύριο άνθρωποι στο Ιράκ. Δεν μπορούν να ξεχαστούν ποτέ αυτά που έκαναν Αμερικανοί στρατιώτες στις φυλακές του Εμπού Γκαρίμπ. Στη Συρία πέθαναν περισσότεροι από 600 χιλιάδες άνθρωποι μέσα σε έξι χρόνια, έγιναν πρόσφυγες τέσσερα εκατομμύρια Σύροι και πνίγηκαν πέντε χιλιάδες άνθρωποι στη Μεσόγειο, η πλειονότητα των οποίων ήταν παιδιά. Η Λιβύη είναι κόλαση, η Υεμένη χειρότερη και από κόλαση. Στη Σομαλία, της οποίας το χρυσάφι έκλεψαν, όλοι πεθαίνουν από την πείνα και τις αρρώστιες. Όλα αυτά είναι ψέμα και προπαγάνδα;»
Είπε ότι συμφωνούμε σε αυτά τα θέματα. Αλλά δεν παρέλειψε να προσθέσει ότι όσα ανέφερα για τους Rotschild και Rockefeller καθώς και για τα παγκόσμια μονοπώλια ήταν σοβιετική προπαγάνδα από τη δεκαετία του 1960.
Είμαστε πολύ στενοί φίλοι. Αντιλαμβάνομαι ότι είμαστε σε δύο διαφορετικούς πόλους. Φαίνεται ότι άλλο είναι να κοιτάζει κανείς τον κόσμο από την Αμερική και άλλο να τον κοιτάζει από την Κύπρο.
