Ας αλλάξουμε θέμα με κάτι πιο ζωντανό. Τον θάνατο. Με μια παγωμένη μπίρα μπορείς να σκεφτείς ελεύθερα το θέμα αν ο συνομιλητής σου το ανοίξει από το πουθενά...
- Ποιους θα ήθελες να παρευρεθούν στην κηδεία σου, με ρώτησε.
- Πώς σου ήρθε αυτό, ρώτησα σχεδόν καθόλου έκπληκτος.
- Είδες, μου λέει, δεν αιφνιδιάστηκες. Το ξέρω ότι τον σκέφτεσαι συχνά...
- Ε... και; Κάνω κι εγώ τις ασκήσεις μου, όπως κάθε άνθρωπος.
- Δεν νομίζω πως ο κάθε άνθρωπος σκέφτεται τον θάνατό του, πήρα την απάντηση.
- Εγώ είμαι σίγουρος πως ο κάθε άνθρωπος τον σκέφτεται, αντέτεινα. Ο καθένας όπως του κατέβει...
- Εγώ όποτε τον σκεφτώ, φτάνω σε αδιέξοδο και μια αγωνία με καταλαμβάνει, μου ανταπάντησε.
Πάνω στη δεύτερη μπίρα, η συζήτηση πήρε στροφές. Ο συνομιλητής μου επέμεινε να μάθει αν ήθελα να παρευρεθούν όλοι όσοι επηρέασαν τη ζωή μου. Έμεινα να χαζεύω τον αφρό της μπίρας. Δεν ήξερε ούτε αυτός πού ήθελε να πάει την κουβέντα και περίμενε από μένα το επόμενο βήμα...
Άρχισα να φιλοσοφώ, γιατί τον θάνατο μόνο να τον φιλοσοφήσεις μπορείς. Έχει πλάκα όταν σκεφτείς ότι o άνθρωπος φοβάται κάτι που δεν θα ζήσει ποτέ! Δεν ζει κανείς τον θάνατό του απλούστατα γιατί έχει ήδη πεθάνει! Άρα μόνον να τον σκέφτεσαι μπορείς... Και να μην καταλήγεις... πουθενά. Πουθενά τρόπος του λέγειν, γιατί το μόνο που καταφέρνεις αν σκέφτεσαι τον θάνατό σου είναι να ανοίγεις σαν φύλλο το νόημα της ζωής σου.
Ο Πλάτωνας όλο το φιλοσοφικό του έργο το ονόμασε με δυο λέξεις: μελέτη θανάτου. Εξαιρετικό! Εξαιρετικό ναι, αλλά η ερώτηση παρέμενε στο τραπέζι. Το να παρευρεθεί ένας, ή όλοι όσοι γνώρισες στην κηδεία σου, είναι το ίδιο με το να μην παρευρεθεί κανένας. Ακόμα και ο πιο εκλεκτός σου άνθρωπος, ακόμα και η πιο λατρευτή σου ψυχή, δεν έχει να σου προσφέρει τίποτα γιατί εσύ είσαι ήδη εκτός και οποιοσδήποτε άλλος εντός.
Το νόημα; Αυτές οι δυο λέξεις «μελέτη θανάτου» να έχουν βρει υπόσταση και ανταπόδοση.
Αν έστω και στις σύντομες στιγμές στην ασήμαντη αυτή χρονική διάρκεια της τρισδιάστατης ζωής μας επιβεβαιωθεί ο Ελύτης: «Μια λάμψη ο άνθρωπος κι αν είδες είδες...» ή ο Καζαντζάκης: «Μια αστραπή η ζωή μας, μα προλαβαίνουμε».
Αν είδες τη λάμψη είναι αρκετό. Πρόλαβες! Ας μην έρθει κανένας... Φέρε ακόμα μια μπίρα!
