Στην Κύπρο σε σχέση με την επίλυση του Κυπριακού υπάρχουν δύο κατηγορίες πολιτικών και πολιτών. Αυτοί που θέλουν λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας με βάση τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και αυτοί που διαφωνούν με αυτή τη μορφή της λύσης. Δεν έχουμε μέχρι στιγμής αντιληφθεί να υπάρχει και μια τρίτη κατηγορία η οποία προκρίνει την όποια λύση, φτάνει να πέσουν κάποιες υπογραφές και να κλείσει το Κυπριακό.
Όσοι υποστηρίζουν ότι η λύση θα πρέπει να είναι διζωνική στηρίζονται στις προσπάθειες όλων των Προέδρων της Κυπριακής Δημοκρατίας: του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου που συμφώνησε πρώτος τη λύση αυτών των προδιαγραφών το 1977, του Σπύρου Κυπριανού το 1979, του Γιώργου Βασιλείου που επιχείρησε να την υλοποιήσει διά του σχέδιου Γκάλι, του Γλαύκου Κληρίδη που διαπραγματεύθηκε το σχέδιο Ανάν και του Τάσσου Παπαδόπουλου ο οποίος με στόχο να πετύχει τη διζωνική ομοσπονδία δέχθηκε τον Ιανουάριο του 2004 στη Νέα Υόρκη χρονοδιαγράμματα, επιδιαιτησία και δημοψηφίσματα. Στην ίδια γραμμή κινήθηκε ο Δημήτρης Χριστόφιας και συνεχίζει και ο Νίκος Αναστασιάδης.
Αυτοί που δεν συμφωνούν με τη λύση διζωνικής ομοσπονδίας έχουν καταθέσει τις απόψεις τους και στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού πολιτεύματος έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν.
Οπότε δεν αντιλαμβανόμαστε πού χωρούν οι οπαδοί του τρίτου δρόμου προς την όποια λύση ομοσπονδίας! Η κατηγοριοποίηση αυτή είναι αλήθεια επιχειρήθηκε για πρώτη φορά επί της προεδρίας Τάσσου Παπαδόπουλου σε μια προσπάθεια να αποδομηθούν «νενέκοι» του τύπου «Νίκος Αναστασιάδης, Αλέκος Μαρκίδης και Γιώργος Βασιλείου». Έχει βεβαίως ο καιρός γυρίσματα, αφού κάποιοι σήμερα επιχειρούν να επαναφέρουν την κατηγορία αυτή των πολιτών η οποία δήθεν τους πιέζει να δεχθούν μια απαράδεκτη λύση. Τη γραμμή αυτή περί των δύο άκρων ακολούθησε και το ΑΚΕΛ μετά το 2004 και το μόνο που κατάφερε ήταν να διχάσει ιδεολογικά και πολιτικά τον χώρο του.
Επί του θέματος αυτού έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής: η λύση διζωνικής μπορεί να εκφραστεί με μια συντεταγμένη πολιτική, το ίδιο και η άρνηση της διζωνικής. Οι μέσες λύσεις και τα υπονοούμενα μάλλον παραπέμπουν σε πολιτικούς που είναι μπερδεμένοι και δεν ξέρουν προς τα πού θα οδηγήσουν το κυπριακό σκάφος.
