Ετοιμαζόταν που λέτε η Βουλή να συζητήσει το θέμα της FBME, της τράπεζας η οποία παραμένει κλειστή λόγω κατηγοριών εναντίον της για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος και χρηματοδότηση τρομοκρατικών δραστηριοτήτων, ανάμεσα σ’ άλλα.
Και το θέμα που ετοιμαζόταν -και πάλι- να συζητήσει η Βουλή, το θέμα αυτό ήταν «ευκολάκι». Ένα από αυτά που τραβούν την προσοχή και το οποίο διάφοροι βουλευτές, ανάμεσά τους Κουλίας και Περδίκης, έτσι για να σας δώσω τον… τόνο της πολιτικής σοβαρότητας, θα μπορέσουν να ξεσαλώσουν και πάλι. Με ατάκες ανεπανάληπτες!
Βλέπετε, το θέμα έχει από όλα. Πολύ χρήμα, πολλά δισεκατομμύρια, θεωρίες συνωμοσίας, καταγγελίες για τρομοκράτες, μέχρι και για ανάμιξη σε θέματα παιδικής πορνογραφίας κατηγορήθηκε η τράπεζα. Εξ ου και το κλείσιμο. Ο μπαξές του κάθε λαϊκιστή.
Έρχεται όμως η Νομική Υπηρεσία και χαλάει το πάρτι. Και η Κεντρική Τράπεζα επίσης. Ο γενικός εισαγγελέας, φανερά ενοχλημένος, στέλνει επιστολή στην Επιτροπή Θεσμών και την αρχίζει με το εξής...
«Λυπούμαι γιατί είμαι υποχρεωμένος για άλλη μια φορά (δείτε επιστολές μου προς τον τότε πρόεδρο Επιτροπής Θεσμών, Αξιών και επιτρόπου Διοικήσεως με Αρ. Φακ. 27/01/Υ.1/7 και ημερομηνίες 11.2.2015, 20.2.2015 και 26.3.2015) να αναφέρω ότι, κατά την άποψή μου, η συζήτηση του εγγραφέντος τούτου θέματος δεν είναι ορθό να λάβει χώρα αυτή τη χρονική περίοδο γιατί ενδεχόμενα να προκαλέσει προβλήματα σε σχέση με υπό εξέλιξη διαδικασίες οι οποίες εκκρεμούν τόσο ενώπιον των αρμόδιων δικαστηρίων της Δημοκρατίας, όσο και ενώπιον του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου που εδρεύει στο Παρίσι».
Στα κυπριακά και χωρίς τον μανδύα της διπλωματίας που επιβάλλει το αξίωμα θα ήταν κάπως έτσι: «Ρε χτηνά, ρε αμπάλατοι που σας εστείλαν τζαι στη Βουλή. Μα νομίζετε ότι εν έχω άλλη δουλειά να κάμω τζαι κάθε φορά που θα θέλετε να λαϊκίσετε -έσιει θκυο χρόνια τούτη η ιστορία… το κέρατό μου- εν να πρέπει να σας στέλλω επιστολές για να σας εξηγώ ότι έχουμε υποθέσεις ανοιχτές για τούτο, δαμαί τζαι έξω (σ.σ. 15 προσφυγές στον αριθμό) τζαι θα κάμετε ζημιά, διότι θα φκουν όπως πάντα ούλλα στα ΜΜΕ πριν καν τελειώσει η ’κεκλεισμένων των θυρών’ ιμίσιη μου;»
Και ίσως με μια προσθήκη, καταληκτικά: «Θκιάολε μαύρε, έσιετε τόσα να ασχοληθείτε. Αφήνετε τα νομοσχέδια για το τέλος της θητείας, για να κάμετε show, περνάτε τα, εν αντισυνταγματικά, βουρούμεν εμείς, τζαι τούτον εν το πρόβλημά σας; Που έννεν τζαι δικό σας;».
Όμως ο γενικός εισαγγελέας ουδέποτε θα χρησιμοποιούσε τέτοια γλώσσα. Ούτε και εγώ φυσικά για τους έντιμους βουλευτές μας. Ποτέ.
Οπότε, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ αποφασίζουν να ακολουθήσουν την υπόδειξη της Νομικής Υπηρεσίας και την προειδοποίηση της Κεντρικής και σταματούν τη συζήτηση. Ο Περδίκης, ο άνθρωπος ο οποίος από το 2005 εισέπραξε πάνω από 200.000 ευρώ ως επίδομα σοφέρ -αντί φρουρού και το εισπράττει ακόμα- τον οποίο όμως, σοφέρ, επίσης δεν θέλει και έτσι παίρνει τα λεφτά το κόμμα του (!), ο Περδίκης λοιπόν εξεμάνη!
Είπε ότι είναι «θλιβερό» το φαινόμενο τα δύο κόμματα να επιβάλλουν τις θέσεις τους «καταφεύγοντας σε ανορθόδοξες μεθόδους» και κατηγόρησε ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ για «σκοτεινές και βρόμικες διαδικασίες».
Κλασικός Πορδίκης όμως, όπως τον είχα βαφτίσει προ δεκαετίας, αφού την αμόλησε, δεν είπε σε τι αναφερόταν. Για τεκμηρίωση ούτε κουβέντα. Ούτε βέβαια και εξήγησε πως τα δύο κόμματα αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία του λαού και εδώ δεν είναι δικές τους οι θέσεις αλλά θεσμών του κράτους. Τραγικός δε πάντοτε, άφησε και… μία που τον εξέθεσε περισσότερο. Είπε πως βουλευτές των δύο αυτών κομμάτων ήταν που ήθελαν αρχικά να συζητηθεί το θέμα και πρωτοστάτησαν.
Εγώ τον πιστεύω. Έχουν κάτι αστέρες και εκείνα… Να τρελαίνεσαι! Όμως αφού ήταν έτσι, γιατί το ζήτησαν αρχικά και ποιος έστησε τις «σκοτεινές και βρόμικες διαδικασίες»; Η Νομική Υπηρεσία που τους είπε πως θα κάνουν ζημιά, για χιλιοστή φορά;
Το ωραιότερο όμως μας το φύλαξε για το τέλος ο παμμέγιστος «οικολόγος». Προειδοποίησε πως με τη στάση τους αυτή κινδυνεύει η Κυπριακή Δημοκρατία -την οποία ο Περδίκης και οι άλλοι προσπαθούν να σώσουν με τους Συρίγους και τις συμβουλές τους… για δύο κράτη!- κινδυνεύει λοιπόν να πληρώσει πρόστιμα δισεκατομμυρίων.
Με άλλα λόγια, ολόκληρη Νομική Υπηρεσία του κράτους, Κεντρική Τράπεζα, νομικοί σύμβουλοι στο εξωτερικό, λένε μην το συζητήσετε διότι θα κάνετε ανεπανόρθωτη ζημιά στη διαδικασία και δεν ξέρουν.
Ξέρει όμως ο Πορδίκης, πολιτικός μηχανικός στο επάγγελμα, ο οποίος μεταξύ άλλων, εκτός από τους «ψεκασμούς», πιστεύει ότι η Τουρκία έφερε στην Κύπρο έποικους γάτους για να απαυτώσουν τις ανυποψίαστες Κυπραιοπούλες γατούλες στην Πράσινη Γραμμή και να αλλοιώσουν, λέει, το είδος της «κυπριακής γάτας» - ό,τι κι αν είναι αυτό.
Εσείς που τα ψηφίζετε αυτά τα νούμερα θέλω να μου απαντήσετε: Ο υπόλοιπος κόσμος τι σας φταίει;
Και εσείς που δεν πάτε να ψηφίσετε καμιά σοβαρή περίπτωση και τα ποσοστά τους αυξάνονται δραματικά όσο και αναγκαστικά στο τελικό επί των εγκύρων, δεν λυπάστε τον εαυτό σας, όλους μας και τον δρόμο που έχουμε πάρει;
Και όχι, δεν θα σχολιάσω καν την πρότασή του για τη σημαία στον Πενταδάχτυλο. Είναι αστείο. Γνωρίζοντάς τον, δεν θα μπορούσε να τη σκεφτεί ποτέ. Κάποιος θα του είπε να το πει...
Υστερόγραφο Σαββάτου 08/04/2017: Το πιο πάνω κείμενο είχε γραφτεί και δημοσιευτεί πριν την Ολομέλεια και τα όσα ζήσαμε. Από τους εδώ εκπροσώπους της νεοναζιστικής συμμορίας της Αθήνας, σίγουρα δεν περίμενα ούτε κάτι καλύτερο από τις ύβρεις περί «μειοδοτών», ούτε και την όποια δυνατότητα να καταλάβουν τι σημαίνει πλειοψηφία και δημοκρατία. Περίμενα ωστόσο ένα στοιχειώδες ήθος -όχι μόνο πολιτικό- και κάποια αντίδραση στους τραμπουκισμούς από τους δήθεν «κεντρώους», την σιδερωμένη όπως αποδεικνύουν καθημερινά πλέον ακροδεξιά. Αλλά δυστυχώς, δεν το διαθέτουν. Και το απέδειξαν διπλά και με τα ψέματα περί παραχάραξης της Ιστορίας (!) για κάτι που ήδη διδάσκεται και θα διδάσκεται στα σχολεία - και έτσι πρέπει. Μπράβο ειδικά στον Άντρο Κυπριανού και το ΑΚΕΛ. Γιατί έφαγαν απείρως περισσότερο βρισίδι για κάτι που ήταν ευθύνη του ΔΗΣΥ και μόνον. Όσο για μας, είναι μια καλή ευκαιρία για να μην ξεχνάμε πως όσο κι αν οι καιροί άλλαξαν, κάποιοι δεν σέβονται τη δημοκρατία και είναι έτοιμοι για πολλά, όταν και όπως τους παίρνει πια. Και πως, αντί να απέχουμε και να πολλαπλασιάζουμε τα ποσοστά των ακράίων, όσο θυμωμένοι κι αν είμαστε, πρέπει να μετέχουμε και να προστατεύουμε ακόμα και τα αυτονόητα. Γιατί οι κίνδυνοι είναι εκεί.
