Στη Γενεύη οι προσπάθειες λύσης επιτρέπουν πιθανόν αρκετές προοπτικές λύσης. Οποιαδήποτε άρνηση και αποφυγή διαλόγου δήθεν για λόγους πρωτοκόλλου ή δήθεν για λόγους εθνικής υπερηφάνειας είναι εκμηδένιση των προοπτικών λύσης. Γιατί οι μάχες για την επίλυση του Κυπριακού δίνονται προφανώς με κάθε τρόπο στις διεθνείς διασκέψεις και συναντήσεις, καθώς εκεί έχει μεταφερθεί το μέτωπο για το Κυπριακό τους τελευταίους μήνες. Και αν αυτό δεν είναι επιτυχία, τότε τι είναι;
Εκεί λοιπόν που θέλαμε να καθίσουμε την Τουρκία στο σκαμνί και τα καταφέραμε, τώρα γκρινιάζουν κάποιοι, για άσχετους και ακατανόητους λόγους, γιατί, λέει, ο Αναστασιάδης δεν πέτυχε τίποτα και δεν πήραμε τίποτα. Καλά, τέτοιο ταξίδι αναψυχής πήγατε κάποιοι…να πάρετε κάτι, ένα δωράκι ένα σουβενίρ. Δεν βγήκατε για ψώνια; Στις συνομιλίες δεν συμμετείχατε, στις εκδηλώσεις όπου θα βοηθούσατε όσο περνούσε από το χέρι σας δεν πήγατε, δώρα δεν σας έδωσαν ή δεν ψωνίσατε. Τον Πρόεδρο δεν τον βοηθήσατε. Γιατί πήγατε τότε. Για να φύγετε πυρπολώντας ή φωνάζοντας εγκαταλείποντας τη μάχη ή συναντώντας τους αντίπερα απορριπτικούς σε γυράδικο που κάνει και κεμπάπ για όλους του λάτρεις του σουβλακίου.
Το Κυπριακό και η κατοχή είναι πρόβλημα 43 χρόνων και η Κύπρος πονάει για αυτό. Έχει υποχρέωση ο κάθε Πρόεδρος να κάθεται και να συνομιλεί και να συναντά και να διασκέπτεται συνέχεια και ακαταπαύστως για λύση. Και όχι οποιαδήποτε λύση. Την καλύτερη δυνατή. Για εμάς και τους απέναντι και με κάθε σεβασμό στα δικαιώματα όλων και στις ευαισθησίες όλων των κατοίκων του νησιού στον πιο εφικτό βαθμό. Αν επίσης διαμαρτύρεται κάποιος για τη λιγοστή γη που μας επιστρέφουν, θα πω ότι τετελεσμένο είναι αυτό που έχεις τώρα και όταν σου δίνουν γη την παίρνεις γιατί σου μένει. Ό,τι πατάς το κατέχεις και ό,τι δεν πατάς απομακρύνεται.
Και οι μάχες για το Κυπριακό δεν δίνονται στο εσωτερικό και στα χωριά προσπαθώντας να πείσουμε τον κόσμο να αρνηθεί. Στο εσωτερικό εξηγούμε αντικειμενικά και νηφάλια. Τα κατά και τα υπέρ της λύσης που θα προταθεί, αφού πρώτα προταθεί. Χωρίς δάκρια και φανατισμό. Και θα γίνει δημοψήφισμα…
Και πριν κλείσω, μια παράκληση μόνο: Κανεί πια με την πιπίλα της Κυπριακής Δημοκρατίας και της υποβάθμισης. Κανεί ολάν…σας πιστέψανε και στη Ζανζιβάρη με αυτά που λέτε. Και δεν ξέρω αν είναι φήμες, αλλά δύο Κύπριοι έχουν μείνει εδώ και δύο εβδομάδες στο τέρμιναλ του αεροδρομίου εκεί, όπως τον Τομ Χανκς ένα πράμα, και δεν τους αφήνουν. Και αφού εσείς δημιουργήσατε την μπουρδολογία αυτή, μην περιμένετε από κανέναν να δηλώσει την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, γιατί μόνο εσείς του ενδιάμεσου τη χάσατε και την ψάχνετε. Όταν κάτι υπάρχει και αναγνωρίζεται από όλους με την ίδια ισχύ και εσύ φωνάζεις ότι δεν το βλέπεις, ή τυφλός είσαι ή τρελός.
