Το ΕΛΑΜ έδωσε μια τελευταία ευκαιρία στο ΑΚΕΛ

 

Πολλά λέχθηκαν για τη βοήθεια που έλαβε ο ΔΗΣΥ στη διαδικασία εκλογής προέδρου από το ΕΛΑΜ. Το ΕΛΑΜ με τις 4 ψήφους του ανέδειξε την Αννίτα Δημητρίου στο δεύτερο τη τάξει αξίωμα του κράτους, δίδοντας τη νίκη στον ΔΗΣΥ. Την ίδια όμως στιγμή, με αυτή του την επιλογή πρόσφερε και μια μοναδική ευκαιρία στο ΑΚΕΛ.

Κατ’ αρχάς η διαδικασία εκλογής προέδρου επιβεβαίωσε αυτό που είχε φανεί τόσο από την υπερψήφιση του προϋπολογισμού όσο και από την τεράστια νίκη που το ΕΛΑΜ πέτυχε 10 μέρες πριν. Η Ακροδεξιά μετατρέπεται σε έναν ισχυρό παίκτη, διεκδικεί ρόλο ρυθμιστή στην πολιτική σκηνή της χώρας και μπορεί πλέον να καθορίζει τις εξελίξεις. Είτε υπήρξε προσυνεννόηση με τον Αβέρωφ Νεοφύτου και τη ΔΗΠΑ, είτε όχι, γεγονός παραμένει πως, για δεύτερη φορά σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, οι ψήφοι του ΕΛΑΜ καθόρισαν τεράστιας σημασίας πολιτικές αποφάσεις, και αυτό είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, ούτε να αγνοήσει. Η επιλογή προέδρου όμως, επιβεβαίωσε, πέραν πάσης αμφιβολίας και την αδυναμία της αντιπολίτευσης (και κυρίως του ΑΚΕΛ) να διαβάσει τις πραγματικότητες και να αντιληφθεί τους λόγους της τεράστιας ήττας που υπέστη στις βουλευτικές εκλογές. Διότι αυτή η συρρίκνωση των ποσοστών του ΑΚΕΛ, δεν είχε να κάνει μόνο με δομικά προβλήματα που το κόμμα παρουσιάζει, τη για πολλούς ξεπερασμένη ρητορική του ή μεμονωμένα λάθη που διαπράχθηκαν στην προεκλογική εκστρατεία. Ήταν αποτέλεσμα αυτής της χωρίς όρια και προσχήματα σύμπλευσης με το ΔΗΚΟ. Μιας προβληματικής (σχεδόν εμμονικής) επιμονής σε μια συνεργασία την οποία αδυνατούσε να στηρίξει με σοβαρά ή πειστικά -έστω- επιχειρήματα. Αφού δεν βασιζόταν σε καμιά πολιτική αρχή ή λογική. Η οποία το απαξίωσε και το αποξένωσε από ένα σημαντικό κομμάτι της βάσης του. Είδαμε το ΑΚΕΛ, ακόμα και μετά τις εκλογές, να συνεχίζει απλά απ’ εκεί που έμεινε. Λες και τα αποτελέσματά τους, το δικαίωσαν. Χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση του Άριστου Δαμιανού (παραμονές της συνεδρίας της Βουλής) όταν μιλώντας για τις διεργασίες για ανάδειξη προέδρου, απέκλειε συνεργασία με τον ΔΗΣΥ - αναδεικνύοντας τις τεράστιες διαφωνίες φιλοσοφίας που χωρίζουν τα δύο κόμματα στην οικονομία, κοινωνικά ζητήματα, αλλά και στο Κυπριακό. Την ίδια όμως στιγμή άφηνε ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο συνεργασίας με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις (πλην του ΕΛΑΜ) συμπεριλαμβανομένης της ΕΔΕΚ η οποία απορρίπτει ακόμα και τη βάση λύσης. Είναι προφανές ότι αυτή η ρητορική και επιχειρηματολογία του ΑΚΕΛ, σε μια κοινωνία η οποία πιο δύσκολα πείθεται, είναι πιο επικριτική και όπου η πόλωση δεν λειτουργεί στον ίδιο τουλάχιστον βαθμό που λειτουργούσε στο παρελθόν, αδυνατεί πλέον να πείσει.
Είναι γι’ αυτό που η κίνηση του ΕΛΑΜ ήταν ένα σωσίβιο για το ΑΚΕΛ. Κυρίως εφόσον οι πληροφορίες είναι ορθές, και το ΔΗΚΟ προσανατολιζόταν -με τη στήριξη της ΕΔΕΚ- να διατηρήσει μέχρι τέλους την υποψηφιότητα Νικόλα Παπαδόπουλου, σύροντας το ΑΚΕΛ προς τη συγκεκριμένη επιλογή. Έδωσε, μεν, την προεδρία της Βουλής στην Αννίτα Δημητρίου και τον ΔΗΣΥ, έδωσε όμως την ίδια στιγμή στο κόμμα της Αριστεράς τον χρόνο για να προβεί σε μια ανασκόπηση των πραγματικοτήτων. Να μελετήσει και να μετρήσει σωστά τα δεδομένα και να επιχειρήσει να τα ανατρέψει, βάζοντας στο τραπέζι με τρόπο ρεαλιστικό και τις επιλογές του. Είναι ξεκάθαρο ότι μια μεγάλη μερίδα της βάσης του κόμματος δεν επικροτεί αυτή τη συνεργασία. Όπως δεν πείθεται ούτε από τη ρητορική που χρησιμοποιείται για να τη δικαιολογεί.

Προφανώς και η εκλογή Αννίτας Δημητρίου είναι μια (ακόμα) μεγάλη ήττα για το ΑΚΕΛ. Είναι όμως και μια μεγάλη (και τελευταία ίσως) ευκαιρία, για ανασυγκρότηση. Διότι για να έχει το ΑΚΕΛ οποιεσδήποτε πιθανότητες να επανέλθει στην εξουσία, θα πρέπει πρώτα να διατηρήσει τα ποσοστά του και την όποια αξιοπιστία του έχει απομένει. Και κανένα από τα δύο δεν φαντάζει εύκολο. Για να το πετύχει θα πρέπει να αφουγκραστεί τη βάση του, να ξεκαθαρίσει τις θέσεις και προτεραιότητές του και να καθορίσει την πορεία του. Όπως έγραφα και την προηγούμενη βδομάδα οι συγκυρίες δεν είναι ευνοϊκές για το ΑΚΕΛ, ούτε μπορεί κάποιος να προδικάσει αν η κατάσταση είναι αναστρέψιμη. Για να έχει όμως οποιεσδήποτε πιθανότητες επαναφοράς, οφείλει να απαλλαγεί από ένα χρεοκοπημένο αφήγημα και να δει κατάματα τις επιλογές του. Αν αξιοποιήσει αυτή την ευκαιρία, αυτό θα το οφείλει σ’ έναν τεράστιο βαθμό και στην επιλογή του ΕΛΑΜ. Αν όχι, θα έχει να μέμφεται μόνο τον εαυτό του.

antopoly@cytanet.com.cy