Άλλα τα όνειρα της πείνας και άλλα της χόρτασης - Και συ Ισραήλ 

Του Δημήτρη Χαραλάμπους*

Γεννήτορας του Χριστού και του Μαρξ. Αποφάσισες να μην ακολουθήσεις ούτε τον έναν ούτε τον άλλον.

-Λάθος; Δεν ξέρω..

Πάντως δικαίωμα επιλογής θα ειπεί, δικαίωμα στο λάθος, κοινό και αναφαίρετο για άτομα και λαούς.

-Σιών, μ΄ ακούς…. ου επιλαθώμαι σου, κολληθείη η γλώσσα μου τω λάρυγγί μου, και να μου ξεραθεί το χέρι……. τέτοια κι άλλα πολλά φοβερά, γραμμένα στον ψαλμό 136, της Βαβυλώνιας σου αιχμαλωσίας.

Η Αιχμαλωσία από τους Αιγυπτίους τέλειωσε αιώνες πριν. Η σκέψη σου Ισραήλ παραμένει ως σήμερα αιχμάλωτη.

-Γιατί; δεν ξέρω.

Τη λέξη Σιών που σημαίνει οχυρό, ακολούθησε μαζική ανακατάληψη από τον εξόριστο διάσπαρτο λαό του Κυρίου το 1948.

Θλιβερή ανταμοιβή των συμμάχων στο έθνος των Εβραίων που πλήρωσαν βαρύτατο φόρο αίματος στον Ναζισμό.

Το ελάτε εσείς και φεύγουμε εμείς των Εγγλέζων που κατείχαν την Παλαιστίνη, ως εκείνη την μέρα, δεν έμελλε να είναι για τον περιούσιο λαό του Κυρίου υγιεινός περίπατος σε ολάνθιστο κήπο.

Το τίμημα της προαιώνιας επιθυμίας για επιστροφή στην ιερή γη, στάθηκε ταυτόχρονα ένας άδικος αιματηρός ωθισμός των ανυποψίαστων Παλαιστινίων.

Τον ξεριζωμό και την προσφυγιά τους, ακολούθησε ατελεύτητη πολεμική συμπλοκή άλλοτε με εξάρσεις και άλλοτε με υφέσεις.

Η ειρήνη θα ήταν ο πρώτος νεκρός της επιστροφής και η Μέση Ανατολή θα ξαναβαφτιζόταν από τότε σε …… ματωμένη Ανατολή.

Στην «καλή και ευρύχωρη γη θα έρεε μέλι και γάλα» (έξοδος 3-8). Ήταν η θεϊκή υπόσχεση.

Η γη μόνο ευρύχωρη δεν ήταν, ούτε ιδιαίτερα καλή στάθηκε και αντί μέλι και γάλα, έρεε άφθονο και άδικο το συγγενικό αίμα των παιδιών του Σημ, γιού του Νώε.

Ξαδέρφια ήταν όλοι τους αλλά αυτό δεν στάθηκε αρκετό, τα μπλέξαν άσκημα εκεί και γινήκανε ο ένας ο εβραίος του άλλου.

Τελοσπάντων, η υπόσχεση του Ιεχωβά προς τον περιούσιο λαό του αποδείχτηκε εξ ολοκλήρου ανυπόστατη.

Το 1948 με τα χίλια ζόρια ιδρύθηκε κράτος. Σχεδόν κανένας δεν το αναγνώρισε. Πρακτικά ήταν υπέρβαση του Σπαρτιατικού Στρατώνα, ακόμα και οι γυναίκες στρατεύτηκαν. Σχηματίστηκε μια συμπαγής σιδηρά πυγμή πού ρίχνε διαρκώς γροθιές, στη μόνιμη κυκλωτική απειλή.

Οι Άραβες σύσσωμοι είχαν ανέβει στα κεραμίδια, σκίζανε τα ρούχα τους από την λύσσα.

- Γιατί να διωχθούν οι παλαιστίνιοι αδελφοί τους από τη γη που ανήκε σε αυτούς τόσα χρόνια.

-Τι γυρεύουν αυτοί οι “σκύλοι” εδώ;

Το Ισραήλ θα χαρακτηριστεί κράτος δαίμονας της περιοχής και σκοπός ολονών θα γίνει ο αφανισμός του από προσώπου γης.

- Όποιος λαός της γης αποφασίσει να αφήσει τα όπλα θα ζήσει, το Ισραήλ αν αφήσει τα όπλα θα πεθάνει, μου είπε με πίκρα ένας εβραίος φίλος.

Ο ερχομός των Ιουδαίων ύστερα από αιώνες εξορίας μετέτρεψε την γη της επαγγελίας σε παγκόσμια μήτρα αιματηρών αναταραχών και μόνιμων συγκρούσεων.

Η ασίγαστη γλυκιά προσμονή της επιστροφής των απανταχού της γης εβραίων στην γη Χαναάν, έπρεπε τώρα να μετεξελιχθεί σε πικρή μεθοδευμένη και ανάλγητη επιμονή για επιβίωση.

Βρέθηκαν οι εβραίοι όπως ο πρόγονος τους Δανιήλ στο λάκκο των λεόντων και δεν θα αρκούσε μόνο προσευχή στον Ιεχωβά όπως έκανε εκείνος για να κλείσει τα αφρισμένα στόματα των θηρίων που ήθελαν να τους κατασπαράξουν.

- Ο Θεός τους διάλεξε για λαό περιούσιο; Παράξενη η ψύχωση του Μεγάλου.

-Μην βιαστείτε να με πείτε ασεβή.

Ακούστε μόνο τα ”ωραία” που τους επιφύλασσε το περιούσιο…. Ευτυχώς δεν το πήραμε εμείς. Μπορεί να μην το αντέχαμε κιόλας.

Οι Ρωμαίοι τους ξερίζωσαν και κακήν κακώς τους εξαπόστειλαν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

Τους γκρέμισαν τον ναό του Σολομώντα σύμβολο και φάρο της πίστης τους. Τους αλλάξανε κυριολεκτικά τα φώτα, τους άλλαξαν το όνομα της Ιουδαίας και την είπαν Παλαιστίνη, τους έσπασαν την πυξίδα, τους σχίσανε τον χάρτη, τους σβήσανε με μανία τα αχνάρια του γυρισμού. Ζήσαν αιώνες δίχως γη. Οι ποιητές τους είπανε περιπλανώμενους Ιουδαίους. Η πατρίδα έγινε το όνειρο της επιστροφής. Προκομένοι και προικισμένοι φύτρωσαν και καρποφορήσανε παντού, σε όλη την Ευρώπη και αλλού όπου κι αν βρέθηκαν.

-Παράξενος αλήθεια λαός, σαν τον θεό του.

- Να ‘χει βρει αλλού τρεχούμενο νερό και να νοσταλγεί την δίψα της πατρώας ερήμου.

Τελοσπάντων, η λογική δεν είναι πάντα εργαλείο για όλες τις ερμηνείες.

Έκτισαν παντού συναγωγές, πουθενά ναό, γι’ αυτούς ναός ήταν μόνο ένας, αυτός του Σολομώντα στην ιερή πόλη της Ιερουσαλήμ.

Οι Ναζί τους κυνηγούσαν, τους ξετρύπωναν από όλες τις χώρες της Ευρώπης που κατακτούσαν για να τους κουβαλήσουν με τρένα, στοιβαγμένους σαν τα τρομαγμένα ζώα στην Γερμανία .Τους εκαίαν και κάνανε το λίπος τους σαπούνι ή τους πέταγαν σε θαλάμους αερίων στο Άουσβιτς και στο Ντα Χάου.

Όλα αυτά τα μαρτύρια εν συντομία, προτού τελικά εγκατασταθούν στην γη των πατέρων τους ανοίγοντας εκεί, άλλο ατέλευτο κύκλο βίας και αίματος με όλους τους Άραβες συγγενείς τε και γειτόνους που πέσανε να τους αφανίσουν.

Γι’ αυτό λέω, αν αυτό ήταν η ουσία του περιούσιου λαού του θεού, καλύτερα πού την χάσαμε..

Την παράξενη ψύχωση του Πατέρα πού την κληρονόμησε και ο εκλεκτός του λαός, θέλησα να την ψάξω.

- Τι είδους … κόλλημα είναι αυτό, με την γη της επαγγελίας ρώτησα τον φίλο μου τον εβραίο. Κάντε ρε συ ένα βήμα πίσω και βρείτε τα εκεί πέρα…

- Καλύτερα να πεθάνουμε χίλιοι εβραίοι παρά να χάσουμε ένα μέτρο γης των πατέρων μας.

Τον κοίταξα παράξενα.

- Τι λες τώρα, πας καλά ; Αξίζουν οι πέτρες πιο πολύ από τους ανθρώπους, αντέτεινα.

- Άκου δω, αν πεθάνουν χίλιοι από εμάς, τότε οι εβραίες μανάδες θα γεννήσουν άλλους χίλιους..

- Αν χαθεί ένα μέτρο γης ο θεός άλλη γη δεν φτιάχνει. Όση είναι, αυτή είναι και είναι όλη δική μας.

- Δύο μέτρα γη είναι τα εγγυημένα δικά μας, σκέφτηκα αλλά το άφηκα για άλλη συζήτηση.

- Τα Εβραϊκά μαθηματικά….. πως σου φαίνονται; επέμεινε με νόημα.

- Μαθηματικά για εκκολαπτήριο με όρνιθες φίλε, που αντιστρατεύονται τον άνθρωπο και τον πόνο της απώλειας μιας έστω μοναδικής ανθρώπινης ζωής. Αυτά δεν θέλω ούτε να τα ξέρω… και, ξεκόλλα από κει. Τι της βρήκατε….της επαγγελίας σας μέσα….. σιγά τη γη ρε, μια άνυδρη έρημος γεμάτη πέτρες που τις λιώνει η ζέστη από πάνω και από κάτω φωλιάζουν οχιές……

-Με κοίταξε…..

Ένιωθα ότι το κενό που ανοιγόταν μεταξύ μας θα ήταν από δω και μπρος αγεφύρωτο αλλά είπα να το τερματίσω.

-Τι με κοιτάς ρε Εβραιόνι….. από το 1948 σαν κράτος πήρατε δέκα Νόμπελ. Έξι στην χημεία και τέσσερα στα οικονομικά. Αγοράζουν τεχνολογία από σας οι τεχνολογικά πρώτοι του κόσμου. Κάνατε στην έρημο περιβόλια, μέσα χτίσατε τα καλύτερα νοσοκομεία με τους καλύτερους γιατρούς και πολεμάτε και τσακώνεστε με τους τσοπάνηδες τους Παλαιστινίους. Δεν καταλαβαίνετε ότι τους βάζουν μπροστά όσοι είναι αντισημίτες και σας μισούν. Έτσι θα σάς χτυπούν και θα αιμορραγείτε στον αιώνα τον άπαντα.

- Έχουμε τον καλύτερο στρατό με τα πιο σύγχρονα όπλα, σιδερένιο θόλο από πάνω μας για να διαλύει ρουκέτες.

- Άρματα και στρατιώτες βλέπουν με διόπτρες την νύχτα σαν να είναι μέρα.

- Στήσαμε φράχτη στην λωρίδα της Γάζας με αισθητήρες, που πιάνει και τα κουνούπια που πετάνε από πάνω του.

Τον κοίταξα με λύπη.

-Τη φανατίλα, το μίσος για εκδίκηση, τα πιάνει; Την απελπισία, την απόγνωση στην καταπίεση; Τα μακάβρια άυλα αισθήματα που οδηγούν στην βία και την τρομοκρατία τα πιάνει ο φράχτης της Γάζας και ο σιδερένιος θόλος;

Πάλι με κοιτάει.

-Τι προτείνεις δεν κατάλαβα;

Τον πρεσάρισα πολύ και είπα να τον πάω αλλιώς, να χαλαρώσει.

-Ιουδαίο,....πάρε μια κατσαρόλα και βάλε… . μπόλικο Χριστό,...λίγο Μωυσή, ….Μαρξ όχι πολύ, μια ιδέα ίσα ίσα για την γεύση, μια πρέζα Φρόιντ… και άφθονο Αϊνστάιν. Αυτοί οι πέντε εβραίοι δεν ήταν που αλλάξανε τον κόσμο;

- Σ΄ αρέσει η συνταγή; Με κοίταξε…

-Νομίζεις αυτά είναι τα υλικά της επιτυχίας, αποκρίθηκε ειρωνικά.

-Για να σιγουρευτείτε, περάστε θα σας δώσουμε εμείς λίγο Οδυσσέα….

-Πάντως αλλάξτε χαβά, κάντε κράτος τους παλαιστινίους και άκου δω προτού το ξεχάσω….. Δώστε παράδες, δεν θέλω τσιγκουνιές έτσι……… Μπόλικους παράδες, μ΄ ακούς; Κάντε τους ΝΟΙΚΟΚΥΡΗΔΕΣ. Να έχουνε πολλά να χάσουν αν θελήσουν να ξεσηκωθούν…..

- Αλλά τα όνειρα της πείνας και άλλα της χόρτασης φίλε Ιουδαίο, κατάλαβες;

- Κατάλαβα θα λες……

*Ανειδίκευτος Νομικός